Εξαιρετικά, δύσκολη είναι η θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ενώπιον της νέας “non binary” σχέσης Κρεμλίνου και Ουάσινγκτων, η οποία, πλέον, θέτει ως κύριο αντίπαλο, το Πεκίνο. Ο πρωθυπουργός, καταστρέφοντας, σε βάθος χρόνου, τις ελληνορωσικές σχέσεις, έπαιξε όλα τα χαρτιά του, υπέρ του καθεστώτος του Κιέβου και έχασε. Ως εκ τούτου, το καλύτερο, για τον ίδιο, είναι να παραιτηθεί.

 

Σε μια δύσκολη εποχή, για τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, που, πολιτικά, βαδίζει, στην οδό της απώλειας, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε, χθες (22/2/2025), με τον Ουκρανό πρόεδρο, εξέφρασε την συνεχιζόμενη και σαφή στήριξή του στο καθεστώς του Κιέβου..

Ο πρωθυπουργός επανέλαβε ότι εναπόκειται, στην Ουκρανία, να αποφασίσει, για το αποδεκτό, για την ίδια, ειρηνευτικό πλαίσιο και ότι τίποτε δεν μπορεί να αποφασισθεί, για την Ουκρανία, χωρίς την Ουκρανία.

Μετά το τέλος της επικοινωνίας, ο Ουκρανός πρόεδρος ευχαρίστησε με ανάρτησή του στο X, τον Κυριάκο Μητσοτάκη «για την αμέριστη υποστήριξη της Ελλάδας, προς την Ουκρανία, από την αρχή της πλήρους εισβολής της Ρωσίας. Εκτιμούμε βαθύτατα την αλληλεγγύη του ελληνικού λαού, τη σταθερή στάση της Ελλάδας στην καταδίκη της επιθετικότητας και τη δέσμευσή της στην αρχή: “Τίποτα για την Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία, τίποτα για την Ευρώπη χωρίς την Ευρώπη”. Η Ευρώπη πρέπει να βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την επίτευξη μιας δίκαιης ειρήνης», έγραψε ο Ζελένσκι.

Ουσιαστικά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανοηταίνει. Το γιατί συμβαίνει αυτό το αναλύω, στο, παραπάνω, βίντεο, το οποίο είναι χρήσιμο να παρακολουθήσουν οι αναγνώστες.

Στην πραγματικότητα, όμως, η θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι, εξαιρετικά, δύσκολη, ενώπιον της νέας “non binary” σχέσης, ανάμεσα στις ΗΠΑ και της Ρωσίας.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, καταστρέφοντας, σε βάθος χρόνου,έπαιξε όλα τα χαρτιά του, υπέρ της κυβέρνησης του Jo Biden, του ετοιμόρροπου καθεστώτος του Κιέβου και της ανυπόστατης “Ευρώπης“, εις βάρος της Ρωσίας, κάνοντας εχθρό την κυβέρνηση του Donald Trump.

Η κίνηση του Donald Trump να προσεγγίσει την Ρωσία έχει, σαφέστατα, γεωπολιτική ανάγνωση. Η αμερικανική ελίτ, που στηρίζει τον εκλεγέντα, για δεύτερη (μη συνεχόμενη) φορά, προσδιορίζει, ως πρωτεύοντα αντίπαλο των ΗΠΑ, την Κίνα.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι σαφής : "Θα είμαστε, μόνον, εγώ και ο Πούτιν· δεν θα καλέσουμε εκπροσώπους της Ευρώπης. Για μένα, δεν θα υπάρξει πόλεμος και εάν η Ευρώπη έχει πρόβλημα, με αυτό, τότε, η Ευρώπη θα πρέπει να προχωρήσει μόνη της, χωρίς αμερικανική συμμετοχή. 

Γιατί δεν θέλω η ΕΕ να είναι εκεί; Επειδή οι εκπρόσωποί τους πρέπει να πάνε, στον πόλεμο, χρειάζονται μια μακροχρόνια σύγκρουση, για να καλύψουν την ανικανότητά τους, τα λόμπι τους και τα κλεμμένα χρήματά τους. Κατατάσσω, ήδη, την ΕΕ, ως τριτοκοσμική χώρα. 

Δεν θα διαπραγματευτώ, με κανέναν, που θέλει να παρατείνει την σύγκρουση, δεν θα διαπραγματευτώ, με κανέναν, που θα στείλει περισσότερα όπλα, δεν θα διαπραγματευτώ, με κανέναν, που θα προσπαθήσει να πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες πυρομαχικών, δεν θα διαπραγματευθώ, με κανέναν, που θα προσπαθήσει να παρατείνει την σύγκρουση.

Θα διαπραγματευτώ την ειρήνη, η οποία είναι, προφανώς, μια πολύ λογοκριμένη λέξη, στην ΕΕ».

Αυτά συμβαίνουν, επειδή η διπλή ανάσχεση (Κίνας και Ρωσίας, μαζί) είναι ένα πολύ δύσκολο - στην πραγματικότητα ακατόρθωτο - έργο και έτσι ο Donald Trump προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα, αποκαθιστώντας τις σχέσεις με την Μόσχα, ούτως ώστε ο προσανατολισμός της Ουάσινγκτων να επικεντρωθεί, στο Πεκίνο, ενώ ουδόλως απίθανο είναι να επιδιώκει να συμμαχήσει, με το Κρεμλίνο, σε αυτήν την σύγκρουση, με επίκεντρο τον Ινδικό και τον Ειρηνικό ωκεανό, αν και η ρωσική ηγεσία δεν θα στραφεί, κατά της Κίνας. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν θα διαπραγματευθεί, με την αμερικανική ελίτ τις business, τις οποίες μπορεί να υλοποιήσει.

Με λίγα λόγια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που, έχοντας, ως “ευαγγέλιο”, τις ανοησίες - και τις, ειδικά, φαντασιώσεις , όσον αφορά τον ουκρανικό πόλεμο -, του, ανωτέρω, εικονιζόμενου παγκοσμιοποιητή κοσμοπολίτη συντηρητικού διανοούμενου Στάθη Καλύβα, αποδυνάμωσε την άμυνα της χώρας (σύμφωνα και με δική του δήλωση), για να ενίσχυση, με όπλα και πυρομαχικά, την Ουκρανία, έπαιξε - πιστεύοντας ότι παίζει, στα σίγουρα - και έχασε, πανηγυρικά, καταστρέφοντας, τις ελληνορωσικές σχέσεις, σε μεγάλο βάθος χρόνου και με ολέθρια αποτελέσματα, που η χώρα θα τα βρει μπροστά της.

 Από εδώ και πέρα, δεν μπορεί να περιμένει τίποτε άλλο, παρά μόνον το τέλος, το οποίο είναι καλύτερα, για τον ίδιο, να το επισπεύσει, χωρίς κραδασμούς, παραιτούμενος. Διαφορετικά, το τέλος του θα είναι αργό, βασανιστικό και πιθανώς, ευτελιστικό.

Η επιλογή, πλέον, είναι στα χέρια του και αποκλειστικά, δική του…