Ενώ ο κρατικός προϋπολογισμός 2024 «καίει» την ελληνική κοινωνία, με διαρκή πρωτογενή πλεονάσματα 2% του ΑΕΠ, έχουμε τις “αυτοδιοικητικές” εκλογές 2023, με βλαχοδήμαρχους εν όψει και στις οποίες αναμένεται άνετη επικράτηση των υποψηφίων της Νέας Δημοκρατίας, αν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αξίζει αυτή την νίκη, την οποία θα καρπωθεί, αφού οι αντίπαλοι υποψήφιοι συνδυασμοί του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ οδεύουν να πιάσουν πάτο, με χαμηλά ποσοστά.


Αυτό, που καίει την ελληνική κοινωνία και το οποίο δεν συζητείται, δυστυχώς, λόγω της πρόσφατης κασσελακειάδας και της συγκυρίας των “αυτοδιοικητικών” εκλογών, είναι το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού του 2024, που κατατέθηκε και το οποίο προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα της τάξεως του 2% του ΑΕΠ, γεγονός, που αποτελεί ένα μικρό αρχικό τμήμα μιας πολυετούς και μακράς πνοής διαδικασίας παραγωγής ετήσιων πρωτογενών πλεονασμάτων, άνω του 2% του ελληνικού ΑΕΠ, η οποία πρόκειται να συνεχιστεί, επί πολλές δεκαετίες, προκειμένου να μειωθεί - υποτίθεται - το ελληνικό δημόσιο χρέος, έως, τουλάχιστον, το μακρινό 2070, όπως προβλέπουν οι, εμπαικτικά, αποκληθείσες “μεταμνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας”, που ανέλαβε η παρδαλή κυβέρνηση της αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) και της δεξιάς (ΑΝΕΛ) του Αλέξη Τσίπρα, τον Ιούλιο - Αύγουστο του 2018, τότε, δηλαδή, που διατυμπάνιζαν ότι έβγαλαν υποτίθεται, οριστικά, την ελληνικη οικονομία, από τα Μνημόνια, ενώ, με λεκτικές ακροβασίες και παραπλανητικές μετονομασίες, οι Αλέξης Τσίπρας και Ευκλείδης Τσακαλώτος υπέγραφαν ένα μακρόπνοο 4ο Μνημόνιο, το οποίο, σωστά ο Γιάννης Βαρουφάκης και εγώ, έχουμε ονομάσει, ως “ντροπαλό” Μνημόνιο, διότι, εκατέρωθεν, οι εντόπιοι μπράβοι των ξένων δανειστών, δηλαδή, η, τότε, κυβέρνηση της χώρας και οι ευρωζωνικοί δανειστές δεν θέλησαν να το αποκαλέσουν, με το πραγματικό του όνομα, δηλαδή, ως Μνημόνιο. 

Δεν πρόκειται, λοιπόν, απλώς και μόνον, για κάποια διεστραμμένη εμμονή του οικονομικού επιτελείου του Κωστή Χατζηδάκη, αλλά για σκληρή αναγκαιότητα των αποκληθεισών, ως “μεταμνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας”, δηλαδή του 4ου “ντροπαλού” Μνημονίου, για πρωτογενή πλεονάσματα, άνω του 2% του ΑΕΠ, επί πολλές δεκαετίες, για την υποτιθέμενη “διατηρησιμότητα” του ελληνικού χρέους. 

Δηλαδή, για να μιλήσουμε, ωμά και ψυχρά :

Οι ξένοι δανειστές κοιτάζουν να εισπράξουν και να αρπάξουν, μέσα από τους ελληνικούς κρατικούς προϋπολογισμούς των επόμενων πολλών δεκαετιών, όσο περισσότερα χρηματικά ποσά μπορούν, από τα τοκογλυφικά δάνεια, με τα οποία έχει επιβαρυνθεί το ελληνικό Δημόσιο και τα οποία έχουν μεταφραστεί και εκφραστεί, σε ευρώ, δηλαδή, σε ένα νόμισμα, το οποίο δεν εκδίδει και δεν παράγει η Ελλάδα και το οποίο μπορεί να το βρει, είτε, από τις εξαγωγές, είτε από τον τουρισμό, είτε από την φορολογία. 

Και επειδή όλα αυτά, προφανώς, δεν αρκούν, το κράτος βρίσκει τα υπόλοιπα χρειαζούμενα χρηματικά ποσά - για την ακρίβεια : προσπαθεί να βρει τα χρήματα, που χρειάζεται -, αν τα βρει, δηλαδή, αν του τα δώσουν, από τον συνεχή δανεισμό.

Βέβαια τα μακροοικονομικά μεγέθη, τα οποία προβλέπει το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού 2024, που παρουσιάζει ο κωμικός Κωστής Χατζηδάκης, είναι, εξ ορισμού, εξωπραγματικά και φυσικά, δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν.



 

Παρά ταύτα, ο πασίγνωστος και περιβόητος “5046c”, αυτή η θλιβερή κρατικιστική μούμια, που πλασάρει τον εαυτό του, ως ιδεολόγο “φιλελεύθερο”, αυτό το κωμικοτραγικό υποχείριο του Κυριάκου Μητσοτάκη, οποίος, επί δυο, τουλάχιστον, χρόνια τον παρακολουθούσε, επίσημα, μέσω της ΕΥΠ, για να γνωρίζει τις, προφανώς, υπόγειες και σκοτεινές δωσοληψίες του, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης βασίζεται σε μια σειρά ανεδαφικών προβλέψεων, για επιτάχυνση της ανάπτυξης από το 2,3%, που λέει ότι θα φθάσει η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, στο τρέχον έτος,  στο 3%, το 2024, ενώ ο πληθωρισμός υποτίθεται ότι πρόκειται να πέσει, από 4%, το 2023, στο 2,4%, το 2024, οπότε, όπως προβλέπει το οικονομικό επιτελείο του Κωστή Χατζηδάκη το ελληνικό ΑΕΠ θα φθάσει - υποτίθεται -, στα 235 δισεκ. €, σχεδόν δηλαδή, στα επίπεδα, που βρισκόταν, όταν ήλθε η ελληνική χρεωκοπία, το 2010. 

Το παραμύθι, στην όλη υπόθεση, βρίσκεται, στο ότι το ποσόν, που αναφέρει, το οικονομικό επιτελείο, ως ελληνικό ΑΕΠ, για το 2024, δηλαδή αυτά τα 235 δισεκ. €, αφορά είναι υπολογισμένο, σε τρέχουσες τιμές και όχι αποπληθωρισμένες. Ως εκ τούτου, πρόκειται, για σκέτη και ευτελή κυβερνητική παραμυθολογία, για τα ώτα του ευρύτερου κοινού, που δεν γνωρίζει τα πράγματα.

Οι Έλληνες, δεν απέκτησαν το βιοτικό επίπεδο του 2007-2008, δηλαδή, δεν πλουτίζουν, αφού, σε σταθερές τιμές, όπως δείχνει ο αρχικός πίνακας, που, παραθέτω, στο παρόν δημοσίευμα, βρίσκεται, πιο κοντά, στην πραγματικότητα, αφού υπολογίζει το ελληνικό ΑΕΠ, για το 2023, στα 195,49 δισεκ. € και για το 2024, στα 196,78 δισεκ. €, ενώ, το 2027, το ελληνικό υπολογίζεται να φθάσει, στα 208,37 δισεκ. €. Θα βρίσκεται πολύ κάτω, από το ΑΕΠ των ετών 2007 - 2008.

Έτσι, λοιπόν, οι, στην αρχή του παρόντος δημοσιεύματος, παρουσιαζόμενες, στον παρατιθέμενο πίνακα, πραγματικές αποτιμήσεις της μεσομακροπρόθεσμης εξέλιξης των μακροοικονομικών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας, κατά την χρονική περίοδο 2021 - 2027, από τους διεθνείς οργανισμούς, διαψεύδουν, πανηγυρικά, τα όσα λέει ότι προβλέπει, για αυτά τα οικονομικά μεγέθη ο παραμυθάς Κωστής Χατζηδάκης. 

Φυσικά, επειδή αυτός πουλάει το κουτόχορτο, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης του ζητάει να πουλήσει, ουδόλως, ενδιαφέρεται, για την οποιαδήποτε αλήθεια και για την - έστω και μακρινή - σχέση με την πραγματικότητα των ψευδοοικονομικών στοιχείων, που παραθέτει. 

Από την άλλη πλευρά, η προσπάθεια του οικονομικού επιτελείου του Κωστή Χατζηδάκη επικεντρώνεται, στην αύξηση των κρατικών εσόδων, γεγονός το οποίο παραπέμπει όχι, μόνο, στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, αλλά και με επιβολή νέων φόρων, όπως και αν αυτοί ονομαστούν και για όποια δικαιολογία και αν επικαλεσθούν, κάτι, που θα καταστεί γνωστό, όταν παρουσιαστεί το νέο φορολογικό νομοσχέδιο.



Και ενώ συμβαίνουν και επίκεινται να συμβούν όλα τα παραπάνω, την ερχόμενη και την μεθεπόμενη Κυριακή διεξάγονται οι δύο γύροι των αποκαλούμενων, ως “αυτοδιοικητικών” εκλογών (“δημοτικών” και “περιφερειακών”), οι οποίες κινούνται, σε χαμηλό κλίμα, κυρίως, επειδή οι υποψήφιοι βλαχοδήμαρχοι και περιφερειάρχες, που υποστηρίζονται, από την Νέα Δημοκρατία δεν έχουν ουσιαστικούς αντιπάλους, παρά μόνο κάποια αντίπαλα ψηφοδέλτια, στα οποία ηγούνται οι λεγόμενοι “αντάρτες” της νέας Δημοκρατίας, ενώ εκείνοι οι υποψήφιοι, όσοι υποστηρίζονται, από τον ΣΥΡΙΖΑ και όσοι υποστηρίζονται, από το ΠΑΣΟΚ, κινούνται, σε χαμηλά ποσοστά και δεν φαίνονται ικανοί να απειλήσουν, παρά, μόνον, ελάχιστα, τους κυβερνητικούς υποψηφίους. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λοιπόν, πρόκειται να κερδίσει, άνετα, στις “αυτοδιοικητικές” εκλογές. Με βάση τα έργα του, τα οποία είναι πτώμα και μπορώ να πω ζημιογόνα, για την ελληνική κοινωνία, δεν αξίζει   άνετη νίκη. 

Όμως, οι αντίπαλοί του, στον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη (ο οποίος δεν θεωρώ ότι πρόκειται να σώσει το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, αλλά η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται να του δοθεί η λεγόμενη περίοδος χάριτος, προκειμένου να επιδείξει τα όποια προσόντα και τις όποιες δυνατότητες έχει· αν έχει - ενώ λέγεται ότι θα έχει, σήμερα, συνάντηση, με τον Νίκο Φίλη, με σκοπό μια προσωρινή ανακωχή, στις σχέσεις τους - και στην συνέχεια, να κριθεί) και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ του Νίκου Ανδρουλάκη, δεν ειναι σε θέση να αντιπαρατεθούν, στον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνηση και την Νέα Δημοκρατία και πρόκειται οι υποψήφιοι, τους οποίους στηρίζουν αυτά τα δυο κόμματα προβλέπεται να πιάσουν πάτο, καθώς ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ κινούνται, σε χαμηλά ποσοστά. 

Οι υπόλοιποι, μάλιστα, υποψήφιοι της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς έχουν μηδαμινή παρουσία, ενώ η υποψηφιότητα του Ηλία Κασιδιάρη, στον δήμο της Αθήνας, παρουσιάζει ένα κάποιο ενδιαφέρον, ως προς το εκλογικό ποσοστό, που θα λάβει ο φυλακισμένος ναζιστής υποψήφιος δήμαρχος.

Το μόνο ζήτημα, που τίθεται, είναι, αν και σε ποιές μεγάλες περιφέρειες και σε ποιούς μεγάλους δήμους, η ανάδειξη των δημάρχων και των περιφερειαρχών θα κριθεί, σε δεύτερο γύρο, εκεί όπου, στον πρώτο γύρο, οι προπορευόμενοι υποψήφιοι δεν καταφέρουν να συγκεντρώσουν το 43% των έγκυρων ψήφων και να εκλεγούν, απευθείας, χωρίς να χρειαστεί να υπάρξει δεύτερος γύρος, σύμφωνα, με τον σχετικό νόμο, που πέρασε, στην βουλή των εκλογών της 7/7/2019, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Όπου λοιπόν υπάρξει δεύτερος γύρος, στις “αυτοδιοικητικές” εκλογές, ο οποίος θα διεξαχθεί, την μεθεπόμενη Κυριακή 15/10/2023, εκεί πρόκειται να υπάρξει και ένα σχετικό ενδιαφέρον για το ποιός, από τους δύο επικρατέστερους συνδυασμούς, σε κάθε δήμο και σε κάθε περιφέρεια, θα κόψει πρώτος το νήμα και θα καταφέρει να εκλεγεί, συγκεντρώνοντας τουλάχιστον το 50% + 1 ψήφο, όσων προσέλθουν να ψηφίσουν, εκεί όπου θα χρειασθεί να γίνει αυτή η δεύτερη ψηφοφορία, μεταξύ των δυο πρώτων υποψηφίων συνδυασμών του πρώτου γύρου της ερχόμενης Κυριακής 8/10/2023.

Ένα πιθανό πρόβλημα, που, ίσως, αντιμετωπίζει η Νέα Δημοκρατία αφορά την Θεσσαλία, όπου οι πρόσφατες επαναλαμβανόμενες μεγάλες πλημμύρες έχουν θολώσει το εκλογικό τοπίο τοπίο, με αποτέλεσμα να περιμένουμε να δούμε το πώς θα εξελιχθούν εκεί οι εκλογές, στην περιφέρεια Θεσσαλίας και στον Δήμο Βόλου, που έχουν υποστεί τα μεγαλύτερα πλήγματα, με δεδομένη την ανεπάρκεια του κυβερνητικού και του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίσουν τα καιρικά φαινόμενα και τα αποτελέσματα τους. Φαίνεται ότι και εκεί ο περιφερειάρχης της Νέας Δημοκρατίας Κώστας Αγοραστός, αλλά και στον Βόλο, ο, νυν, δήμαρχος, ο περιβόητος Αχιλλέας Μπέος στον οποίο δημοσκόπηση δίνει ένα εξωπραγματικό ποσοστό της τάξεως του 62%!) έχουν σοβαρές πιθανότητες να εκλεγούν, παρά τα όσα συνέβησαν. Όμως, οι πιθανότητές τους δεν είναι ίδιες, με εκείνες, που θα ήσαν, εάν οι πλημμύρες δεν είχαν προκύψει. Θα υπάρξει, λοιπόν, ένα κάποιο πολιτικό κόστος, για την κυβέρνηση, στην περιοχή αυτή, αλλά νομίζω και στην υπολοιπη χώρα, το μέγεθος του οποίου πρόκειται να φανεί.


[Και για να αναφερθώ, στην Πετρούπολη, δηλαδή, στην πόλη, που ζω, αν και δεν ψηφίζω, σε αυτήν, θα σταθώ, στην παρδαλή περίπτωση του δημάρχου της· του Στέφανου Βλάχου.

Η προσωπική πολιτική πορεία του Στέφανου Βλάχου είναι γνωστή στο κοινό της πόλης, πάρα πολύ καλά. 

Ξεκίνησε, ως - υποτίθεται - ανανεωτικός κομμουνιστής, στην συνέχεια δήλωνε αριστερός, βγάζοντας πύρινα λογύδρια, ως αριστερός δήμαρχος της Πετρούπολης, επί δυο τετραετίες, αφού κατέβηκε, σε δημοτικές εκλογές, επανειλημμένα, ως αριστερός.

Η αλήθεια είναι ότι εγώ ουδέποτε πίστεψα ότι πίστευε αυτά, που έλεγε, όπως δεν πιστεύω, ούτε και αυτά, που λέει τώρα.

Απλώς, την καρέκλα θέλει ο άνθρωπος και στο τέλος, έχει φθάσει να γίνει ο βασικός ιεροψάλτης της χειρότερης δεξιάς, που έχει περάσει, όχι μόνο στην Ιστορία, αλλά, ειδικά, αυτής της συγκεκριμένης τοπικής δεξιάς της Πετρούπολης, η οποία αποτελείται, από ανθρώπους, οι οποίοι είναι ανίκανοι να “δέσουν και τα κορδόνια των παπουτσιών τους”, όπως έχουν αποδείξει, πολιτικά, με τις συνεχείς αποτυχημένες προσπάθειές τους να κερδίσουν την δημαρχία, στην Πετρούπολη, εδώ και δεκαετίες. 

Τώρα, βρήκαν, σαν αγκωνάρι, τον Στέφανο Βλάχο και καταφέρνουν να γλύφουν ένα σαπισμένο κοκαλάκι, από την τοπική δημοτική εξουσία. Πραγματικά, έχει γούστο να βλέπει κανείς, ως αντιδήμαρχο τον Θαναση τον Σκαλιστήρα, ή τον Στέλιο τον Χρυσικό, κάτι, που, αν και διακαώς, λιγουρεύονταν, εδώ και πολλά χρόνια - δεκαετίες ολόκληρες -, ακόμη και στα καλύτερα όνειρά τους, δεν είχαν ονειρευτεί.

Τέλος πάντων, οι ψηφοφόροι θα κρίνουν. Κι αν θέλουν να έχουν όλη αυτή την νωθρή και διασκεδαστική, ως έργο πολιτικών cartoons, παρέα, σαν δημοτική αρχή, θα την έχουν.

Ελπίζω να μην το κάνουν]…

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Βουλευτικές εκλογές 25/6/2023 : Ο Αλέξης Τσίπρας, που, στις 8/6/2016, πούλησε, στον Λάτση, την έκταση στο Ελληνικό, με 92 € το τμ, ενώ το 2014 έλεγε ότι “αν υπογράψω ιδιωτικοποιήσεις στο Ελληνικό, τότε καλύτερα να ψηφίσετε Σαμάρα”, δεν δικαιούνται αυτός και η ηγετική ομάδα του ψευδεπώνυμου ΣΥΡΙΖΑ να ομιλούν, για την τωρινή εκλογική καταστροφή του κόμματος, που, φυσικά, πρόκειται να έχει και συνέχεια…

Μιλώντας, για “το στάδιο, στο οποίο δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν αφεντικά και δούλοι, επειδή οι σαΐτες θα υφαίνουν μόνες τους”. Από αυτόν τον ορισμό του Αριστοτέλη, για το καθεστώς της ελεύθερης κοινωνίας (που νοείται ως αναρχική/αντιεξουσιαστική), στον μουτουαλισμό του Pierre-Joseph Proudhon και από την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, που περίμενε ο John Maynard Keynes, στο σήμερα και στους μελλοντικούς καιρούς).

Αλέξης Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ : “Τους ζυγούς λύσατε”! Πήραν, χεράκι-χεράκι, την ελληνική κοινωνία και την παρέδωσαν, στην δεξιά. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι την έβγαλαν, από την προεπαναστατική κατάσταση, στον οποία βρισκόταν, κατά την περίοδο 2011-2015 και την οδήγησαν, στην υποταγή, στην ολιγαρχία. (Η δεξιά και η ολιγαρχία, τελικά, τους χρωστούν μεγάλη χάρη. Πολύ μεγάλη χάρη)…