Δημόσιο αγαθό το νερό, σύμφωνα με την Απόφαση 190/1-2022 της Ολομέλειας του ΣτΕ. Αντισυνταγματικός ο Ν. 4389/2016 της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με τον οποίο η πλειοψηφία των μετοχών της ΕΥΔΑΠ Α.Ε. και της ΕΥΑΘ Α.Ε. μεταβιβάστηκε, στο Υπερταμείο των ξένων δανειστών, προς ιδιωτικοποίηση.

 



Όταν θέλει το ελληνικό δικαστικό σύστημα, μπορεί να πράξει πολλά και σημαντικά πράγματα. Συνήθως δεν θέλει. Γι’ αυτό άλλωστε και η Ελλάδα κατέστη νεοαποικιοκρατούμενη χώρα, ύστερα από το 2010, μέχρι τις ημέρες μας και άγνωστο, μέχρι πότε, με την υπαγωγή της, στο καθεστώς των Μνημονίων, που εξυπηρέτησαν και εξακολουθούν, πάντα, να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ξένων δανειστών, των ευρωθεσμών και των διαφόρων εντόπιων και διεθνών ομίλων του σύγχρονου γραφειοκρατικού καπιταλισμού.

Όμως, στην συγκεκριμένη περίπτωση, που αφορά το νερό (δηλαδή την ιδιοκτησία, την διάθεση και την χρήση του), το ελληνικό δικαστικό σύστημα, με την υπ’ αριθμόν 190/2022 Απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, τον περασμένο Ιανουάριο, απέδειξε ότι και θέλει και μπορεί να διορθώσει την κακή κατάσταση, που έχει δημιουργηθεί, από το νεοαποικιακό καθεστώς, που έχει επιβληθεί, στην ελληνική κοινωνία, όπως αυτήν, που υφίσταται, με τον Ν. 4379/2016 της αριστεροδεξιάς κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, με τον οποίο νόμο παραχωρήθηκε η πλειοψηφία των μετοχών των δημόσιων παρόχων νερού ΕΥΔΑΠ και ΕΥΔΑΘ, στο υπερταμείο των ξένων δανειστών, που φέρει την ψευδεπίγραφη ονομασία “Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας” και διαχειρίζεται την, προς πώληση, περιουσία του ελληνικού κράτους, σε όλα τα επίπεδα.

Έτσι, το υπερταμείο των δανειστών χάνει την πλειοψηφία των μετοχών των δύο παρόχων νερού, στην περιοχή της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Η πλειοψηφία των μετοχών παραμένει, στο ελληνικό Δημόσιο και φυσικά, προστατεύεται, σε μεγάλο βαθμό, το νερό ως κοινωνικό αγαθό, από την κερδοσκοπία των ιδιωτικών (αλλά και των ξένων κρατικών) γραφειοκρατικών καπιταλιστικών ολιγοπωλίων. 

Γίνεται δηλαδή, το νερό και παραμένει, σε μεγάλο βαθμό, αυτό που πρέπει να είναι. Ήτοι δημόσιο και κοινωνικό αγαθό - κάτι το οποίο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των αλήστου μνήμης Ανεξάρτητων Ελλήνων φρόντισε να καταργήσει.

Ο νόμος 4389/2016 κρίθηκε, από το ΣτΕ, ως αντισυνταγματικός, παρά το γεγονός ότι είναι ένας μνημονιακός νόμος, δηλαδή ένας όρος, μια μνημονιακή υποχρέωση, που έθεσαν, στο ελληνικό κράτος, οι δανειστές ευρωθεσμοί. Μετά από αυτήν την εξέλιξη, τα σχέδια και της παρούσας κυβέρνησης και των ευρωθεσμών, προφανώς, ανατρέπονται. Βέβαια, όσον αφορά το νερό, αυτό είναι πολύ σημαντικό, αλλά δεν αρκεί. 

Το ελληνικό δικαστικό σύστημα πρέπει να προχωρήσει, ακόμα περισσότερο και να προχωρήσει και σε άλλα παρόμοια θέματα, που έχουν δημιουργήσει οι μνημονιακές κυβερνήσεις· για παράδειγμα, όσον αφορά το ζήτημα της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου. Και αυτά αποτελούν κοινωνικά αγαθά και πρέπει να προστατευτούν, από την ιδιωτικοποίηση, την οποία έχουν προχωρήσει και προχωρούν, ακόμα περισσότερο, και οι προηγούμενες κυβερνήσεις· κυρίως αυτή του Αλέξη Τσίπρα, αλλά και η παρούσα του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Δεν έχω πολλές ελπίδες ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Δυστυχώς, το ελληνικό δικαστικό σύστημα χειραγωγείται από την, εκάστοτε, κυβέρνηση και από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά πράγματα, από αυτό. Και πρέπει να πούμε ότι και αυτά τα λίγα, που έχει κάνει, ανάμεσα στα οποία είναι και αυτή η υπόθεση του νερού, δεν είναι άνευ ουσίας. Έχουν την ουσία τους, αλλά, δυστυχώς, αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. 

Ο κανόνας είναι να συνεχίζεται να καταπατείται το Σύνταγμα, το οποίο υποτίθεται ότι ισχύει, στα χαρτιά, αλλά, στην νομοθέτηση και στην καθημερινή πρακτική, έχει, κυριολεκτικά, κουρελιαστεί, γεγονός το οποίο έχει, τις πλείστες φορές, συγκαλυφθεί και έχει γίνει αποδεκτό, από τα ανώτατα δικαστήρια του κράτους.

Το τι πρόκειται να συμβεί από εδώ και πέρα, μένει να το δούμε. Αρκεί να είμαστε καλά, για να μπορέσουμε να το δούμε.

Σχόλια

Ο χρήστης ΝF είπε…
Δεν αλλαζει κατι αγαπητε. Απλως οι δανειστες θα επιβαλλουν παρασκηνιακως στο ελληνικο Δημοσιο να εκλεξει Διοικηση της επιλογης τους σε ΕΥΔΑΠ και ΕΥΔΑΘ.
Ορολογιες του τυπου "δημοσια αγαθα" ειναι βαρυγδουπες ταμπελες ανευ ουσιας, και ο δικαστικος ακτιβισμός εχει τα όρια του.

Περιμενετε να χτυπησει ο Βλαδίμηρος στην Ουκρανία, και θα δουμε ποσο "δημόσιο αγαθο" ειναι το ρευμα, το πετρελαιο και το αεριο.
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Όλα έχουν την σημασία τους και η συγκεκριμένη έκπληξη, με το νερό, είναι ευχάριστη.

Δεν έχω αμφιβολίες, για το τι θα πράξουν οι κυβερνώντες, αλλά, τελικά, το νερό δεν πωλείται, προκειμένου να εισπράξουν οι δανειστές.

Για το ρεύμα υπάρχει λύση. Ο λιγνίτης. Για τα υπόλοιπα, αυτά πρέπει να να τεθούν σε καθεστώς ελέγχου των τιμών τους, το κράτος να μειώσει τους φόρους κατανάλωσης και αν χρειαστεί, να τεθούν όρια, στην κατανάλωση.
Ο χρήστης ΝF είπε…
Αν σας πω οτι τετοια αποφαση του ΣτΕ, περι επιστροφης των μετοχών ΕΥΔΑΠ-ΕΥΔΑΘ στο Δημοσιο υπαρχει εδω και......8 χρονια; Η 1906/2014.
Η Κυβερνηση τα παρακαμπτει αυτα αν θελει, και αν δεν θελει οι δανειστες μπορουν να την αναγκασουν.

Δεν ξερω κατα ποσο ειναι απλο ενα κλειστο εργοστασιο λιγνιτη να ανοιξει απο τη μια μερα στην αλλη. Υπ' οψιν, αυτο συνεπαγεται φορο ανθρακα.

Αν το κρατος μειωσει τους φορους καταναλωσης καυσιμων, πρεπει να τους αντικαταστησει με αλλους, ή να περικοψει ισοποσα τις δαπανες.
Εχετε μια αγαπη για τους ελεγχους τιμων. Αν η ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ αγοραζει ακριβα το αεριο και πουλα φθηνα στους καταναλωτες, θα γραψει τεραστιες ζημιες ξαι θα χρεωκοπησει σχεδον αμεσως.
Θεωρητικα βεβαια, και τους φορους καταναλωσης μπορειτε να μειωσετε, και τις τιμες της ενεργειας να παγωσετε, αρκει να τραβηξετε ενα......ξεγυρισμενο σέινιορατζ και να τυπωσετε ευρω στο Νομισματοκοπειο.Στην οραξη ομως, there is no free lunch. :-(
Τα εχουμε ξαναπει αυτα αγαπητε.....

Το τελευταιο, να τεθουν ορια στην καταναλωση, ειναι το μονο ρεαλιστικο απο οσα γραψατε. Ομως αυτο στην πραξη επιτυγχανεται ουτως ή αλλως ευκολα και περιπου αυτοματα με την εκτοξευση της τιμης στην αγορα. Ειναι πιο απλο παρα να επιβαλλετε "ελεγχους τιμων", και "ορια στην καταναλωση", και να εξαπολυσετε μετα εναν πολυπλόκαμο μηχανισμο καταστολης για να τα επιβαλλετε ολα αυτα, και να προσπαθειτε επι ματαίω να καταστειλετε τη μαυρη αγορα που θα προκυψει. Εχετε μαθει να σκεφτεστε "σοβιετικά" αγαπητε, ομως το σοβιετικο συστημα απλως δεν δουλευει.......
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Όταν η μηχανή είναι καλοκουρδισμένη, τότε, όλα μπορούν να έχουν την λύση τους. Βέβαια, η παρούσα μηχανή - δηλαδή το ελληνικό κράτος - δεν είναι καθόλου κουρδισμένη και ως εκ τούτου, δεν μπορώ να σου δώσω άδικο, όσον αφορά την απαισιοδοξία σου.
Αλλά, όπως καταλαβαίνω, δεν είναι, απλώς, η απαισιοδοξία το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι και εντοπίζεται, στο γεγονός ότι, προφανώς αγαπητέ, διαφωνείς με τα συστήματα ελέγχου. Ομως, αυτά τα συστήματα, σε χώρες που έχουν δοκιμασθεί και τα οποία είχαν και έχουν την κατάλληλη κρατική υποδομή, έχουν επιτύχει την αποστολή τους. Δεν χρειάζεται να αναφερθώ και πάλι, στους εθνικοσοσιαλιστές και στους Αμερικανούς κεϋνσιανους της εποχής του ρΡούζβελτ και των μεταγενέστερων, μέχρι την δεκαετία του 1970. Αυτά τα έχουμε συζητήσει.

Από εκεί και πέρα, εκπλήσσομαι, για τον χαρακτηρισμό τησ σκέψης μου, ώς "σοβιετικής", εφόσον την ταυτιζεις, με τον "υπαρκτό σοσιαλισμό". Δεν είναι έτσι τα πράγματα.

Όπως έχω γράψει κι άλλη φορά, ή μάλλον, όπως έχω γράψει πολλές φορές, εδώ και δεκαετίες, δεν είμαι οπαδός του "σοβιετικού" συστήματος, διότι, απλούστατα, πρόκειται, για ένα ολοκληρωτικό σύστημα, το οποίο αυτό διαλύθηκε.

Όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο, οι απόψεις μου είναι αντιεξουσιαστικές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να ζήσω και να επιβιώσω, μέσα σε ένα σύστημα, με το οποίο διαφωνώ και να έχω γνώμες, για την λειτουργία του. Κάθε άλλο. Μπορώ να ζήσω, μέσα σε αυτό και μπορώ να δω - και βλέπω - τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που αυτό χρειάζεται, παρά τη δική μου διαφωνία, ως προς την ύπαρξη του. Δηλαδή, αν και έχω την γνώμη ότι "η ιδιοκτησία είναι κλοπή", όπως, λαμπρότατα, το έχει διατυπώσει ο Πιερ - Ζοζέφ Προυντόν, μπορώ, άνετα, να ζω, μέσα σε ένα ιδιοκτησιακό καθεστώς, σαν το παρόν και να υποδεικνύω λύσεις, για την βελτίωσή του και την υπέρβαση των δυσλειτουργιών του.

Και αυτό είναι που κάνω.
Ο χρήστης ΝF είπε…
Oταν λεω οτι σκεφτεστε "σοβιετικά", το εννοω σε καθαρα οικονομικο επιπεδο. Εννοω οτι εχετε την οικονομικα λογικη της κεντρικα σχεδιασμενης οικονομιας και του κρατικου καθορισμου των τιμων.
Λιγο πολυ ολοι οσοι εχετε περασει απο τον μαρξιστικο χωρο ετσι σκεπτεσθε.

Αν κερδισετε το τζακ-ποτ του Τζόκερ και τσεπωσετε μερικα εκατομμυρια, πραγμα που ολόψυχα σας ευχομαι, τοτε μαλλον θα αναθεωρησετε την αποψη οτι "η ιδιοκτησια ειναι κλοπη". :-)
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Όταν μιλάμε για τον “σοβιετικό” τρόπο σκέψης, συνήθως, αναφερόμαστε, στον κρατικιστικό κεντρικό σχεδιασμό. Δεν πρόκειται περί αυτού, σε ό,τι με αφορά. Το δικό μου μοντέλο σκέψης είναι αντικρατικιστικό και προσομοιάζει, προς τον μουτουαλισμό του Πιερ - Ζοζέφ Προυντόν. Και για να γίνω περισσότερο κατανοητός, πρέπει να πω ότι, όταν λέω ότι η ιδιοκτησία είναι κλοπή, δεν αναφέρομαι, απλώς και μόνον, στην ιδιοκτησία των ιδιωτών, στα μέσα παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών. Αναφέρομαι και στην κρατική ιδιοκτησία. Και αυτή η μορφή ιδιοκτησίας είναι, κατά την γνώμη μου, κλοπή.

Όσον αφορά τα εκατομμύρια του Jackpot, που αναφέρεις, αυτά θα είναι καλοδεχούμενα, αν και δεν είμαι παίκτης τυχερών παιχνιδιών. Και φυσικά, έχω κάποια περιουσία προσωπική, αν και βέβαια, δεν έχω καμμία ιδιοκτησία, σε μέσα παραγωγής. Έχω απλή ατομική ιδιοκτησία, από την οποία δεν παράγεται κέρδος. Το να κερδίσω μερικά εκατομμύρια είναι, όπως σου είπα καλοδεχούμενο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα αλλάξει, σε μια τέτοια περίπτωση, τις απόψεις μου, για την ιδιοκτησία. Εννοείται, προφανώς, ότι αυτά τα εκατομμύρια θα τα διαχειριστώ και θα τα προσέξω, αλλά άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Τα εκατομμύρια είναι εκατομμύρια και οι απόψεις παραμένουν, ως απόψεις. Αυτές δεν αλλάζουν. Και δεν αλλάζουν, γιατί θεωρώ ότι είναι και αληθείς.

Άλλωστε όπως ήδη έχω γράψει μπορώ να ζήσω και ζω άνετα μέσα στην παρούσα κοινωνία του σύγχρονου γραφειοκρατικού καπιταλισμού.
Ο χρήστης ΝF είπε…
Αντιλαμβανεστε βεβαια οτι αυτα που γραφετε ειναι ανεδαφικες ουτοπίες αγαπητε.
Πώς θα επιβαλλετε ελεγχο τιμων και περιορισμο της καταναλωσης, αν οχι με αστυνομικα μετρα και βαρβάτη κρατικη καταστολη; Μηπως με την......αυτοπειθαρχία των μελων της κοινοτητας;


Θα διαχειριστειτε και θα προσεξετε ως κορη οφθαλμου τα εκατομμυρια του Jackpot λοιπον.Και πώς ακριβως θα τα "διαχειριστειτε" ; Ισως ανοιξετε καμια επιχειρηση, ισως παιξετε στο Χρηματιστηριο, ισως αγορασετε ομολογα να εισπραξετε κουπόνι ως καλος ραντιέρης, ισως φτιαξετε καμια πολυκατοικια να εισπρατετε ενοικια.
Και παντως δεν θα τα θεσετε στη διαθεση της αυτοδιαχειριζόμενης Κομμούνας για το κοινο καλο ολων.
Χωρις να το εχετε καταλαβει, κρυβετε μεσα σας εναν μικρο ντροπαλο μικροαστο καπιταλιστή αγαπητε. Θα ελεγα οτι τα 'Μικροαστικα" του αειμνηστου Λουκιανού Κηλαηδόνη γραφτηκαν ακριβως για εσας. :-)
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Δεν νομίζω, αγαπητέ, ότι η διαπίστωςή μου, πως η ιδιοκτησία είναι κλοπή, αποτελεί ουτοπία. Απλώς, είναι μια διαπίστωση. Και μάλιστα, μια αληθής διαπίστωση, διότι ουδείς άνθρωπος έχει γεννηθεί με ιδιοκτησία.

Είναι η κοινωνία, δηλαδή οι κοινωνικοί θεσμοί, που έχουν καθιερώσει την ιδιοκτησία, κυρίως, στα μέσα παραγωγής, είτε αυτή είναι ιδιωτική, είτε είναι κρατική. Πάντως ουτοπία δεν είναι.

Δεν ζούμε, μέσα, σε καμμία Κομμούνα, αγαπητέ. Και να είσαι σίγουρος ότι δεν έχω την αυταπάτη ότι θα ζήσω ποτέ, μέσα σε ένα καθεστώς Κομμούνας. Δεν με ενδιαφέρει, άλλωστε, διότι οι αντιεξουσιαστικές μου απόψεις δεν αποκλείουν την ελεύθερη αγορά, σε επίπεδο προσωπικών και οικογενειακών επιχειρήσεων. Οι επιχειρήσεις αυτές μπορούν να συνυπάρξουν, άνετα, με καθεστώτα κοινωνικής ιδιοκτησίας. Ως εκ τούτου, δεν θεωρώ ότι ο μικροκαπιταλισμός δεν μπορεί να συνυπάρξει, με την αντιεξουσιαστική κοινωνία.

Από την άλλη πλευρά, έχω την επίγνωση, ώστε. να πω ότι αυτά, που έχω στο μυαλό μου, ως αντιεξουσιαστής, είναι πολύ πιθανόν να μη συμβούν ποτέ. Έχω ξαναπεί ότι μπορεί ο άνθρωπος, εκ φύσεως να τείνει, προς την ελευθερία, αλλά, επίσης, αλήθεια είναι ότι, μέσα στον γενετικό του κώδικα, υπάρχει και η τάση, προς την υποδούλωση, προς την υπακοή σε κάθε μορφή εξουσίας, υπάρχει και η δειλία, μαζί με το στενό ατομικό συμφέρον και την ποταπότητα.

Δεν έχω, λοιπόν, αυταπάτες. Απλώς, ελπίζω ότι είναι πιθανόν, κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον, οι άνθρωποι να καταφέρουν να ζήσουν πολύ πιο ελεύθερα, από ότι εμείς και οι πρόγονοι μας. Και επίσης να είσαι σίγουρος ότι δεν έχω σκοπό να πεθάνω για τις ιδέες μου, διότι, απλούστατα, μπορεί και να σφάλλω. Μπορεί δηλαδή αυτά, που έχω την γνώμη ότι πρέπει να γίνουν, να είναι όπως λες, ακατόρθωτα.

Για μένα, οι αντιεξουσιαστικές απόψεις, η δυσπιστία και η άρνηση, προς την εξουσία και κάθε μορφή εξουσίας, αποτελούν έναν φάρο, έναν δείκτη, για το πού πρέπει να πάνε τα κοινωνικά πράγματα και ως προς το ότι πρέπει, πάντοτε, να είμαστε δύσπιστοι, απέναντι σε κάθε εξουσία, όσο πιο λαϊκή κι αν είναι αυτή, όσο και αν αυτή η εξουσία βρίσκεται πιο κοντά, στον κάθε άνθρωπο και στις ανάγκες του.

Η εξουσία, ως εξουσία, είναι ένα κακό πράγμα, αποτελεί αφροδισιακό, για τον κάθε άνθρωπο, ο οποίος, όπως και να το κάνουμε, έχει αυτό, που λέμε, ατομικό συμφέρον και όταν βρεθεί, σε πόστο εξουσίας, είναι πολύ φυσικό, αυτό να το εκμεταλλευτεί και ως άτομο και ως κοινωνική ομάδα.

Γι’ αυτό απαραίτητο είναι η κοινωνία να έχει συνεχή έλεγχο και κάτω από την άμεση εποπτεία της, αυτούς που έχουν εξουσία, ή, για να το πω αλλιώς αυτούς, στους οποίους αναθέτει να την υπηρετήσουν, σε θέσεις, που αφορούν κοινωνικά καθήκοντα.

Για να το πω αλλιώς, ενθυμούμενος τον Μιχάηλ Μπακούνιν, οι άνθρωποι πρέπει να πάρουν τις τύχες τους, στα χέρια τους. Αυτός πρέπει να είναι, κατά την γνώμη μου, ο οδηγός της ανθρώπινης σκέψης και πρακτικής.

Μπορεί να μη συμβεί ποτέ και είναι πιθανόν είναι να μη συμβεί ποτέ. Και για να το διατυπώσω, αλλιώς, είναι πολύ πιο πιθανό να μην συμβεί ποτέ ποτέ, παρά να συμβεί κάποτε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αξίζει η προσπάθεια. Αξίζει.

Λες ότι σκέπτομαι μικροαστικά, αγαπητέ. Ίσως. Δεν το αποκλείω διότι είμαι ένας γραφειοκρατικοποιημένος προλετάριος όπως πάρα πολύ μισθωτοί, σήμερα και στο πρόσφατο παρελθόν. Είναι γεγονός ότι η καλοπέραση των προηγούμενων δεκαετιών έχει αμβλύνει και διαβρώσει την όποια υποτιθέμενη επαναστατικότητα των προλεταρίων. Δεν σου δίνω άδικο, λοιπόν, αν και η αλήθεια είναι ότι οι απόψεις και οι γνώμες μου δεν είναι συνήθεις.

Όσον αφορά τα εκατομμύρια, για τα οποία κάνεις λόγο, εάν τα είχα, θα έκανα κάποια πράγματα, από αυτά, που περιγράφεις, ή και όλα μαζί. Ζούμε, άλλωστε, στην εποχή του γραφειοκρατικού καπιταλισμού και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ.

Εγώ, τουλάχιστον,,δεν το ξεχνώ και μπορώ και προσαρμόζομαι, μέσα σε αυτό το κοινωνικό σύστημα.
Ο χρήστης NF είπε…
Οπως καταλαβαινετε, σας πειραζω αγαπητε. Μην το παιρνετε και πολυ προσωπικα, και μην με παιρνετε και πολυ στα σοβαρα. :-)
Και η φτωχεια θελει καλοπεραση. Μην ειμαστε σαν τους μοιραιους του Βαρναλη, να καθομαστε στην υπογεια την ταβερνα και να κλαιμε τη μοιρα μας.
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Τώρα όσον αφορά τον έλεγχο των τιμών συγκεκριμένη περίπτωση για την οποία μιλάμε έχουμε να κάνουμε με πληθωρισμό κόστους εισαγόμενο κυρίως από το εξωτερικό. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίοι οι έλεγχοι, στις τιμές. Και φυσικά, η καταναγκαστικότητα των μέτρων αυτών, η οποια, αλλωστε, θα βοηθήσει την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών.

Επίσης, πρέπει να ομολογήσω και την μεγάλη χρησιμότητα αυτής της συζήτησης, που έχει ανοίξει, εντελώς, απρόσμενα, για μένα.

Σε ευχαριστώ που την άνοιξες.
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Συμφωνώ. Αλλά και η συζήτηση, που κάνουμε, είναι καλή και επικοδομητική.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

21/5/2023 : Ολέθρια συντριβή - στα όρια της διάλυσης - του ΣΥΡΙΖΑ, (με 20,07%), όπου πέφτει η αυλαία, με την πληρωμή του λογαριασμού της σύγχρονης “Συμφωνίας της Βάρκιζας” του καλοκαιριού του 2015. Τεράστια η προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, με 40,78%, (ΠΑΣΟΚ 11,53%, ΚΚΕ 7,20%, Ελληνική Λύση 4,46%, ΝΙΚΗ 2,93%, Πλεύση Ελευθερίας 2,87%, ΜΕΡΑ25 2,59%), ακριβώς, επειδή στερούντο αντιπάλου. (Και φυσικά, οι δημοσκοπήσεις, πήγαν όλες, στα σκουπίδια).

Μιλώντας, για “το στάδιο, στο οποίο δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν αφεντικά και δούλοι, επειδή οι σαΐτες θα υφαίνουν μόνες τους”. Από αυτόν τον ορισμό του Αριστοτέλη, για το καθεστώς της ελεύθερης κοινωνίας (που νοείται ως αναρχική/αντιεξουσιαστική), στον μουτουαλισμό του Pierre-Joseph Proudhon και από την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, που περίμενε ο John Maynard Keynes, στο σήμερα και στους μελλοντικούς καιρούς).

Βουλευτικές εκλογές 25/6/2023 : Ο Αλέξης Τσίπρας, που, στις 8/6/2016, πούλησε, στον Λάτση, την έκταση στο Ελληνικό, με 92 € το τμ, ενώ το 2014 έλεγε ότι “αν υπογράψω ιδιωτικοποιήσεις στο Ελληνικό, τότε καλύτερα να ψηφίσετε Σαμάρα”, δεν δικαιούνται αυτός και η ηγετική ομάδα του ψευδεπώνυμου ΣΥΡΙΖΑ να ομιλούν, για την τωρινή εκλογική καταστροφή του κόμματος, που, φυσικά, πρόκειται να έχει και συνέχεια…