30/9/2022 Η Μόσχα ενσωματώνει, στο ρωσικό κράτος Ντονπάς, Ζαπορίζια και Χερσώνα, κατακτώντας το 70% του ουκρανικού ΑΕΠ, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό, αφού ο σκοπός της είναι ο έλεγχος της Ουκρανίας. Και αυτό είναι που καθιστά τα πράγματα δύσκολα.

Υπογράφοντας, σήμερα 30 Σεπτεμβρίου 2022, ο Βλαντιμίρ Πούτιν τα προεδρικά διατάγματα, για την ενσωμάτωση του Ντονπάς, της Χερσώνας και της Ζαπορίζια, στο ρωσικό κράτος, προσθέτει στο ρωσικό ΑΕΠ, και το 70% του ουκρανικού ΑΕΠ, μαζί με έναν πληθυσμό της τάξεως των 4 εκατομμυρίων ανθρώπων. Το Λουγκάνσκ, το Ντονιέτσκ, η Ζαπορίζια και η Χερσώνα, αποτελούν μία έκταση, πάνω από 90.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είναι το 15% του εδάφους της συνολικής έκτασης της Ουκρανίας και το έδαφος των περιοχών αυτών ισούται, με το μέγεθος της Πορτογαλίας Αλλά αυτό δεν είναι το κυριότερο.

Το κυριότερο είναι ότι η Μόσχα με τον τρόπο αυτόν κλιμακώνει, οξύνει και μεγιστοποιεί τον πραγματοποιούμενης πόλεμο, στην Ουκρανία, διότι, εάν το Κίεβο συνεχίσει να επιτίθεται, σε εδάφη, που θεωρούνται, από την ρωσική ηγεσία, ως επικράτεια του κράτους της, ουσιαστικά και επίσημα, ισχύει το ρωσικό πυρηνικό στρατηγικό δόγμα, αφού θα έχει την αφορμή να απαντήσει, στην ουκρανική επίθεση και με πυρηνικά όπλα, εάν και όταν θεωρήσει ότι απειλείται η εθνική ασφάλεια της Ρωσίας, της οποίας αποτελούν, πλέον, τμήμα και αυτές οι κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας. 

Από εκεί και πέρα αυτό, που πρέπει να θεωρείται, ως αναμενόμενο, είναι ότι, στην συνέχεια, η Μόσχα θα παραδώσει τελεσίγραφο, στο Κίεβο και θα απαιτήσει να αποχωρήσουν οι ουκρανικές στρατιωτικές δυνάμεις, από τις θεωρούμενες, πλέον, ως επίσημες ρωσικές περιοχές. Και φυσικά, αυτό το τελεσίγραφο είναι, που θα δυσκολεύσει πολύ την κατάσταση, διότι, προφανώς, η ουκρανική κυβέρνηση δεν πρόκειται να αποδεχθεί κανένα τελεσίγραφο και θα συνεχίσει τον πόλεμο, όπως, επίσης, είναι σίγουρο, ότι, σε αυτή την πράξη της, θα βρει την υποστήριξη, από την Ουάσινγκτων και την Δύση.

Αλλά και η Μόσχα θα συνεχίσει τον πόλεμο διότι είναι προφανές ότι δεν είναι αρκετή για αυτή η κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα με την ενσωμάτωση των τεσσάρων κατεχομένων περιοχών στην Ρωσία. Ουσιαστικά, ο Βλαντιμίρ Πούτιν υπόγραψε και επισήμως, την διάλυση της Ουκρανίας, ως ανεξάρτητου κράτους, αφού πέρα, από τον διαμελισμό των εδαφών του κράτους αυτού, εκείνο, που ενδιαφέρει την ρωσική ηγεσία είναι ο πλήρης έλεγχος της Ουκρανίας από την Μόσχα, ούτως ώστε να μην περάσει, έστω και τεμαχιζόμενη, η ουκρανική επικρατεία, υπό την επιρροή, ή υπό τον έλεγχο, της Δύσης.

Αυτό άλλωστε είναι εκείνο το οποίο καθιστά τα πράγματα επικίνδυνα. 

Ομως, δεν έχουμε να κάνουμε τίποτε περισσότερο, από το να περιμένουμε, για να δούμε τις προσεχείς εξελίξεις, ελπίζοντας ότι θα υπάρξει και θα επικρατήσει η λογική και στις δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις, οι οποίες, για να είμαστε ακριβείς, δεν είναι το Κίεβο και η Μόσχα. Είναι η Ρωσία και η Δύση.

Αλλά αυτό είναι, μόνον, ελπίδα. Δεν αποτελεί ένα δεδομένο, το οποίο να είναι βέβαιο.

Ίδωμεν…