Η.Π.Α. - NATO - Ρωσία : Σενάρια πολέμου, στην Μαύρη Θάλασσα. (Η ματαιότητα της αιώνιας αμερικανικής κυριαρχίας στον πλανήτη και τα σχέδια του φιλοπόλεμου τμήματος της αμερικανικής ελίτ).

Ότι η αμερικανική ελίτ έχει, ως κυρίαρχο στόχο της, την, εις το διηνεκές, διατήρηση της απειλούμενης και αμφισβητούμενης πλανητικής της κυριαρχίας, είναι κάτι, που το έχουμε γράψει, ουκ ολίγες φορές και αυτά, που κάνει το ΝΑΤΟ, στην Μαύρη Θάλασσα, δεν είναι ένα απλό δείγμα της αμερικανικής επιθετικότητας, σε ένα χώρο και μια περιοχή, όπου γνωρίζει ότι η απάντηση, που πρόκειται να λάβει, εάν η Ουάσινγκτων διαβεί το κατώφλι του φρενοκομείου, θα είναι άμεση, δραστική και πλήρως, καταστροφική.

Το αμερικανικό βαθύ κράτος μπορεί να συγκρατείται, προς το παρόν, από την κυβέρνηση του Donald Trump και τον ίδιο τον Αμερικανό πρόεδρο, αλλά, στην πραγματικότητα, δείχνει ότι είναι - και είναι - προετοιμασμένο, για έναν πόλεμο, τον οποίο υποθέτει, ως έναν τοπικό πόλεμο, στην αυλή της Ρωσίας, σε εύθετο χρόνο, όταν θα έχει λυμένα τα χέρια του, από τις όποιες δεσμεύσεις, που, τώρα, υφίστανται, εξ αιτίας του τωρινού ένοικου του Λευκού Οίκου, με τον οποίο είναι προφανές ότι το Κρεμλίνο είχε, εξ αρχής (και διατηρεί) ειδικές σχέσεις.

Μπορεί αυτή η διαπίστωση, που κάνω, να φαίνεται ότι είναι υπερβολική (και ως προς τις προθέσεις ενός πολύ σημαντικού τμήματος της αμερικανικής ελίτ, αλλά και ως προς τις ειδικές σχέσεις των στενών επιτελείων των Βλαντιμίρ Πούτιν και Donald Trump, ειδικότερα, μετά την απαλλαγή του Αμερικανού προέδρου, από κάθε σχετική υποψία, ύστερα από το πόρισμα του ειδικού ερευνητή Robert Mueller), όμως, η αλήθεια είναι ότι αυτή η διαπίστωση δεν είναι, καθόλου, υπερβολική. Αντικατοπτρίζει την επικίνδυνη κατάσταση, στην οποία έχουν περιέλθει οι διεθνείς σχέσεις και περιγράφει, επαρκώς, την σφοδρή αντιπαλότητα, ανάμεσα, στις τρεις υπερδυνάμεις του πλανήτη. Δηλαδή, ανάμεσα στις Η.Π.Α., την Ρωσία και την Κίνα.

Όπως δείχνει η πρόσφατη ναυτική (και όχι μόνο) άσκηση, που διεξήγαγε το ΝΑΤΟ, με την επωνυμία "Sea Shield 2019", στα ρουμανικά και, στα διεθνή ύδατα της Μαύρης Θάλασσας - με ελληνική συμμετοχή -, όπως και οι άλλες, που προγραμματίζονται να ακολουθήσουν, αποτελούν, στην πραγματικότητα, ένα, άκρως, επικίνδυνο σενάριο τοπικού πολέμου, με την Ρωσία, το οποίο "παίζει", στα μυαλά των Αμερικανών στρατιωτικών επιτελών και των πατρώνων τους, στην φιλοπόλεμη αμερικανική ολιγαρχία.

Βέβαια, αυτή η άσκηση πολέμου έχει άλλες βλέψεις, από αυτές, που οι νατοϊκοί διακηρύσσουν και ουσιαστικά, αφορούν, πρωτευόντως, την "προστασία" της Ουκρανίας και δευτερευόντως, της Γεωργίας, από την ρωσική δύναμη. Βέβαια, αυτή η "προστασία" δεν εμπίπτει, στις αρμοδιότητες του ΝΑΤΟ, αφού αυτές οι χώρες δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ, στο οποίο οι τοπικές ολιγαρχίες δεν τολμούν να μπουν. Αλλά δεν είναι, μόνο ότι αυτές δεν τολμούν να μπουν. Είναι και το γεγονός ότι και οι νατοϊκοί δεν μπορούν να τις δεχθούν, στην Ατλαντική Συμμαχία.

Φυσικά, οι νατοϊκοί δεν τολμούν (δηλαδή η αμερικανική ελίτ) να τους βάλουν, στην Συμμαχία, επειδή η Ρωσία έχει καταστήσει σαφές ότι οι εντάξεις των χωρών αυτών, στο ΝΑΤΟ, θα αντιμετωπισθούν, με δυναμικό τρόπο. Δηλαδή με πόλεμο. Αυτόν τον πόλεμο, θέλει το αμερικανικό βαθύ κράτος να δείξει ότι δεν τον φοβάται και ότι τον επιδιώκει.

Ένας τέτοιος πόλεμος, που (υποτίθεται ότι) θα περιοριστεί, στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, προφανώς, θα αφήσει μεγάλα τραύματα, στην Ρωσία, χωρίς να θιχτεί η αμερικανική ισχύς, ακόμη και στο - περίπου, βέβαιο - σενάριο της ήττας, που θα αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ, απέναντι, στην ρωσική στρατιωτική ισχύ, στην περιοχή, αφού αυτοί που θα πληγούν, από τον πόλεμο αυτόν, θα είναι οι γειτονικές χώρες της Ρωσίας, με πρώτες και "καλύτερες", την Ουκρανία και την Ρουμανία (οι οποίες, όμως, έχουν, ήδη, αναλάβει το απαραίτητο σχετικό ρίσκο).

Από την άλλη πλευρά, η ρωσική ηγεσία καθιστά σαφές ότι οι ρητές διακηρύξεις, που έχει απευθύνει και οι απειλές πολέμου, που έχει εκτοξεύσει, δεν έχουν ατονήσει. Ο πόλεμος είναι βέβαιος και συγκεκριμενοποιείται, στον χώρο των στενών του Κέρτς, σύμφωνα με το ρητό ανακοινωθέν του Συμβουλίου της Ρωσίας :

"Το πέρασμα ουκρανικών πλοίων μέσω του Κερτς, δεν είναι ένα ζήτημα συσχετισμού δυνάμεων, αλλά αφορά την παράνομη παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, και το μόνο πρόβλημα είναι η συμμόρφωση της ουκρανικής πλευράς με τις καθιερωμένες διαδικασίες που υλοποιούνταν με επιτυχία μέχρι το Νοέμβριο του 2018. Οι προσπάθειες της Ουκρανίας να παρακάμψει αυτές τις διαδικασίες επιφέρουν τον κίνδυνο μιας στρατιωτικής σύγκρουσης μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στην οποία ενδέχεται να εμπλακεί και το ΝΑΤΟ".

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έμεινε, στα λόγια. Πέρασε, στις πράξεις και κατά την διάρκεια των νατοϊκών ασκήσεων, ανέπτυξε τον ρωσικό στόλο, στην Μαύρη Θάλασσα, όπου σύμφωνα, με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας :

''Τα πολεμικά πλοία του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας απέπλευσαν, από την βάση τους, προκειμένου να ενταχθούν, στον ναυτικό σχηματισμό των άλλων ρωσικών ναυτικών μονάδων που βρίσκονται, στην ίδια θαλάσσια περιοχή. Η ανάπτυξη των ρωσικών πολεμικών πλοίων έγινε, σε προαποφασισμένες περιοχές, προκειμένου να ελέγχουν και να εποπτεύουν την κατάσταση, στον βυθό, την επιφάνεια, αλλά και τον αέρα. Στην ρωσική στρατιωτική κινητοποίηση λαμβάνουν χώρα το ρωσικό ιπτάμενο ραντάρ Α-50, μαχητικά Su-27SM και Su-30 μαζί με στρατηγικά βομβαρδιστικά. Σε ετοιμότητα είναι η Νότια Στρατιωτική Περιφέρεια ενώ ενεργοποιήθηκαν οι αντιπλοϊκοί πύραυλοι Bal και Bastion. Περίπου, 50 μαχητικά και ελικόπτερα συμμετέχουν, στην στρατιωτική άσκηση, ενώ τα ιπτάμενα ραντάρ, που περιπολούν, εδώ και 5 ώρες, μετέδωσαν 20 στόχους στα ρωσικά αεροσκάφη Su-27SM και Su-30. Αυτό γίνεται λόγω της άσκησης του ΝΑΤΟ Sea Shield 2019, που μας πρόσφερε την δυνατότητα να ασκηθεί ο Στόλος Μαύρης Θάλασσας, σε ρεαλιστικό επίπεδο μάχης".

Οι Αμερικανοί στρατιωτικοί τεστάρησαν τις ρωσικές αντιδράσεις και είδαν ότι οι εκφρασμένες, στο παρελθόν, ρωσικές δεσμεύσεις, για την διεξαγωγή πολέμου, παραμένουν ενεργές και είναι στρατιωτικά, αξιόπιστες. Ως εκ τούτου, δεν τόλμησαν.

Αλλά, αν δεν τόλμησαν, τώρα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα το τολμήσουν, στο μέλλον. Λογικά, βέβαια, δεν θα το τολμήσουν, επί προεδρίας Donald Trump, αλλά αυτό, που τώρα θεωρούμε, ως λογικό, δεν σημαίνει δεν μπορεί να ανατραπεί, αύριο. Μπορεί. Όμως, δεδομένης της ιδιαίτερης σχέσης Trump - Πούτιν, τα εμπόδια, για την πρωτοβουλία ενός προσχεδιασμένου πολέμου, στην Μαύρη Θάλασσα, ή στην Βαλτική, ή οπουδήποτε αλλού είναι μεγάλα και οι πιθανότητες περιορισμένες. (Όχι, όμως, ανύπαρκτες, αφού το παραθεσμικό στήσιμο ενός πολεμικού τετελεσμένου, δεν αποκλείεται).

Αλλά, παρά τις σχέσεις του, με τον Αμερικανό πρόεδρο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν αντιμετωπίζει και στον παρόντα χρόνο, καθώς και στο μέλλον, ως ένα πολύ σοβαρό και άκρως, ρεαλιστικό ενδεχόμενο, την διεξαγωγή ενός θερμού - και θερμοπυρηνικού - πολέμου, με την αμερικανική υπερδύναμη. Φυσικά, το πρόβλημα δεν είναι προσωπικό και δεν πρόκειται να παύσει, με την απομάκρυνση του Βλαντιμίρ Πούτιν, από την προεδρία της χώρας του, όπως νομίζουν οι αφελείς, που καταστρώνουν σχέδια, επί χάρτου, στην Ουάσινγκτων.

Η Ρωσία και μετά τον Πούτιν, δεν πρόκειται να επιστρέψει, στην εποχή του κινδύνου της αποικιοποίησής της, από τους Δυτικούς, κάτι που τερματίστηκε, με το τέλος της εποχής του Μπορίς Γέλτσιν. Η ρωσική ελίτ θα κρατήσει τα ηνία της χώρας και δεν πρόκειται να επιστρέψει, σε αυτό το οδυνηρό παρελθόν της πρώτης μετασοβιετικής περιόδου.

Η αμερικανική βουλιμία, για τα πετρέλαια της Βενεζουέλας, οι, περίπου 800 ενεργές στρατιωτικές βάσεις, που διατηρούν, στον πλανήτη οι Η.Π.Α., όπως και οι αντιπαραθέσεις, στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας, στην Βαλτική, και στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, που υποδεικνύουν ότι η αμερικανική ελίτ (ή, τουλάχιστον, ένα σημαντικό τμήμα της) έχει μετατραπεί σε ένα πολεμοχαρές και αιμοβόρο ζόμπι, προκειμένου να διατηρήσει η Ουάσινγκτων μια πλανητική κυριαρχία, η οποία, σε βάθος χρόνου, δεν μπορεί να διατηρηθεί, παρά, μόνο, με θερμούς πολέμους, συγκροτούν ένα τεράστιο δίκτυ, από φιλοπόλεμες εκδηλώσεις, το οποίο δεν πρόκειται να γίνει ανεκτό, από τις άλλες δύο υπερδυνάμεις. Την Ρωσία και την Κίνα.

Αυτή είναι η απλή αλήθεια, που δεν κρύβεται.

Και δεν πρόκειται να κρυφτεί...