ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

  «Το να είσαι Εβραίος σημαίνει ότι είσαι πάντα, με τον καταπιεσμένο και ποτέ, με τον καταπιεστή» έλεγε ο Marek Edelman, που ήταν ο τελευταίος επιζών, από την εξέγερση του γκέτο της Βαρσοβίας, όταν αναφερόταν, στα εγκλήματα του Ισραήλ, κατά των Παλαιστινίων.  Προφανώς, μιλούσε, με βάση το δέον, όσων έζησε, στο γκέτο. Όμως έσφαλε. Δεν ήσαν και δεν είναι έτσι, τα πράγματα.   Το γιατί δεν είναι έτσι τα πράγματα προκύπτει και από όσα ακολουθούν. Ας δούμε την χθεσινή ανακοίνωση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας και θα γίνει κατανοητό, περί τίνος πρόκειται : Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος εκφράζει την ανησυχία του Ελληνικού Εβραϊσμού για τις εκδηλώσεις αντισημιτισμού που καταγράφηκαν τις τελευταίες ημέρες ως επακόλουθο του πολέμου του Ισραήλ εναντίον της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς. Τόσο τα γκράφιτι  στην τοιχογραφία για το Ολοκαύτωμα, που βρίσκεται στον νέο σιδηροδρομικό σταθμό στη Θεσσαλονίκη, όσο και οι ζημιές που προκλήθηκαν σε κατάστημα ...

Για την ελληνική εκστρατεία, στην Μικρά Ασία, την περίοδο 1919 - 1922 και την συντριπτική ήττα του ελληνικού στρατού, που, εκείνον τον καιρό, τον Αύγουστο του 1922, δεν ήταν αναμενόμενη και επήλθε, λόγω της απύθμενης βλακείας της ελληνικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, που οδήγησε, στην Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό του εντόπιου Ελληνισμού, έχω πραγματοποιήσει αρκετά αφιερώματα, σε αυτό εδώ το μπλογκ, εδώ και αρκετά χρόνια. Αλλά η ελληνική στρατιωτική συντριβή και η ήττα των κλασικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Αντάντ, εκείνη την εποχή, από τον τουρκικό στρατό, υπό τον Mustafa Kemal, ο οποίος στρατός, στην πραγματικότητα, είχε μια όχι μεγάλη δύναμη πυρός και θύμιζε περισσότερο οργανωμένες ομάδες μπουλουκιών και όχι κανονικό στρατό, υπήρξε το επιτυχές πέρας του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα για την τουρκική ανεξαρτησία, που εκφράστηκε, με την επίσημη ίδρυση του σύγχρονου τουρκικού κράτους κράτους 29 Οκτωβρίου 1923 από την τουρκική εθνοσυνέλευση και φυσικά, από τον Μουστα...

Αξίζει πραγματικά κάποιος σήμερα να ασχολείται με τον ΣΥΡΙΖΑ; Όχι. Δεν αξίζει.  Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα παρελθόν ως μεγάλο κόμμα. Μπορεί, ως μεσαίο, προς μικρό κόμμα, να έχει κάποιες ελπίδες να παίξει έναν παρακολουθηματικό ρόλο, στην ελληνική πολιτική σκηνή, αλλά πέραν τούτου ουδέν.  Και αυτό δεν άρχισε τώρα.  Θα επαναλάβω, για μια ακόμη φορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε τον “δρόμο της απώλειας”, που λένε και οι χριστιανοί, με την ανοικτή προδοσία του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015 και την ενσυνείδητη άρνηση να υπηρετήσει το «ΟΧΙ, στο Μνημόνιο», που ψήφισε η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού εκλογικού σώματος.  Δυστυχώς, όμως, αυτή η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων, απλώς, εξουσιοδότησε τον Αλέξη Τσίπρα και την, τότε, κυβέρνηση να εφαρμόσουν το αποτέλεσμα της αρνητικής της ψήφου, στα Μνημόνια, χωρίς, από εκεί και πέρα, να εισέλθει, στην ελληνική πολιτική σκηνή, με έναν ριζοσπαστικό τρόπο, και να ανατρέψει τα δεδομένα.  Το εκλογικό σώμα περίμενε απ...

1947 : Ο χάρτης της Παλαιστίνης, πριν την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Μέσα, στο έτος αυτό ο χάρτης της περιοχής αυτής υποτίθεται ότι αυτή η περιοχή, σύμφωνα, με την υπ’ αριθμ. 181/29-11-1947 Απόφαση του ΟΗΕ, θα αναδιαμορφωνόταν, πολιτικά και εδαφικά, όπως φαίνεται, από τον, αμέσως, παρακάτω, χάρτη. Φυσικά, κάτι τέτοιο ουδέποτε συνέβη. Η Παλαιστίνη, de facto, κατακτήθηκε, μονομερώς και διαδοχικά, με δυο πολέμους, το 1949 και το 1967, από το κράτος του Ισραήλ, που ελέησε να αφήσει δυο αραβικές παλαιστινιακές νησίδες, που, ουσιαστικά, - ιδιαίτερα, στην Λωρίδα της Γάζας των 45 τχ - θυμίζουν μεγάλες φυλακές πληθυσμών. Το παρόν δημοσίευμα, βέβαια, αποτελεί μια συνέχεια του προηγούμενου δημοσιεύματος της , με τίτλο :  Η Παλαιστίνη, από τον 1ο μ.Χ αιώνα, έως την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, την “al Naqba”, την “Μεγάλη Καταστροφή” της 15/5/1948 και την εξορία 700.000, έως 950.000 Παλαιστινίων Αράβων, η οποία, έκτοτε, συνεχίζεται και περιέχει, τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του απλού πα...