Ο Ανδρέας Παπανδρέου (5/2/1919-23/6/1995), “Δάσκαλε, που δίδασκες και λόγον δεν εκράτεις”, οι χιλιάδες θάνατοι, από πανώλη, στην Νυρεμβέργη (1632-1633), η ελληνική γυναικεία ζωγραφική και η πλατεία Συντάγματος, το 1900, ο ατμοκίνητος ανελκυστήρας, στην Αγία Πετρούπολη (1902-1903), Αθήνα (1900-2025), η παιδική εργασία, στις ΗΠΑ, το 1911, οι νεκροί Βούλγαροι στρατιώτες, μετά την μάχη του Κιλκίς-Λαχανά, το 1913, το πέμπτο Διεθνές Συνέδριο Solvay, τον 10/1927, η πληθυσμική εξέλιξη Ελλάδας και Τουρκίας, την περίοδο 1927-2020, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος (1940-1945), ο αδάμαστος 89χρονος Bertrand Russel, σε καθιστική διαμαρτυρία, στο Λονδίνο, το 1961, το ελληνικό νόμισμα των 10 δραχμών, το 1959, το κλεψιμαίικο γκολ του Diego Armando Maradona, με το «Χέρι του Θεού», στο Μουντιάλ του Μεξικού, το 1986 και μετέπειτα (159).

1632 - 1633 Νυρεμβέργη. Γερμανία. Τί θα γινόταν, αν η τοποθέτηση του θεμέλιου λίθου, για ένα νέο εργοτάξιο, αποκάλυπτε ένα τρομακτικό μυστικό, μια σιωπηλή μαρτυρία μιας ξεχασμένης καταστροφής; Αυτό, ακριβώς, το σενάριο έλαβε χώρα, πρόσφατα στην Νυρεμβέργη, όπου οι αρχαιολόγοι, αρχικά, περίμεναν να ανακαλύψουν υπολείμματα, από την καταστροφή των βομβαρδισμών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλά οι ψίθυροι του παρελθόντος, χαραγμένοι στα κόκαλα, αποκάλυψαν μια πολύ παλαιότερη και μακάβρια ιστορία, σε αρχαιολογική αποκάλυψη τεράστιας ιστορικής εμβέλειας. Καθώς τα φτυάρια έσκαβαν, βαθύτερα, δεν βρήκαν τα θύματα βόμβας, αλλά τα σκελετικά υπολείμματα χιλιάδων ανθρώπων, που κείτονταν, σφιχτά, στριμωγμένοι, σε πολλαπλούς μαζικούς τάφους. Η χρονολόγηση ραδιο-άνθρακα, αυτό το επιστημονικό αριστούργημα, που αποκαλύπτει τα επίπεδα του χρόνου, απέδωσε, ένα εκπληκτικό συμπέρασμα : Αυτά τα οστά δεν προέρχονται, από σύγχρονους πολέμους, αλλά από έναν βάναυσο εχθρό, από ένα μακρινό παρελθόν – την βουβωνική πανώλη. Τα οστά ανήκαν, σε ανθρώπους, που πέθαναν, κατά την διάρκεια μιας καταστροφικής επιδημίας, τον 17ο αιώνα και, πιο συγκεκριμένα, μεταξύ 1632 και 1633, μια εποχή, όπου η Νυρεμβέργη υπέστη τεράστιες απώλειες. Η κλίμακα της ανακάλυψης είναι συγκλονιστική, καθιστώντας την, ενδεχομένως, τον μεγαλύτερο επιστημονικά ανασκαμμένο μαζικό τάφο θυμάτων πανώλης, στην Ευρώπη. Κάτω από τα αμέτρητα οστά, οι ερευνητές βρήκαν, προσεκτικά, μικρά, οδυνηρά τεχνουργήματα - νομίσματα και κεραμικά θραύσματα. Αυτά τα, φαινομενικά, συνηθισμένα αντικείμενα αποδείχθηκαν κρίσιμα ιστορικά σημάδια. Οι ημερομηνίες τους ταιριάζουν, απόλυτα, με τα αποτελέσματα ραδιο-άνθρακα και τις ιστορικές καταγραφές των επιδημιών πανώλης, που κατέστρεψαν την Νυρεμβέργη και στοίχισαν δεκάδες χιλιάδες ζωές. Η παρουσία αυτών των καθημερινών αντικειμένων πρόσθεσε ένα βαθιά ανθρώπινο και ανησυχητικό επίπεδο, σε αυτή την ανησυχητική ανακάλυψη και σχεδίασε μια οδυνηρή εικόνα μιας πόλης πλημμυρισμένης, από θάνατο, όπου οι παραδοσιακές πρακτικές κηδείας έχουν εγκαταλειφθεί, μπροστά, στην απελπισμένη ανάγκη να θάψουν τους νεκρούς που, συσσωρεύονται σε ένα ανησυχητικό ρυθμό. Αυτή η απρόσμενη ανακάλυψη χρησιμεύει, ως μια ισχυρή και οδυνηρή υπενθύμιση της συνεχιζόμενης ευπάθειας της ανθρωπότητας, στις αόρατες δυνάμεις και την ασταμάτητη πορεία της ιστορίας, ακόμη και στα πιο μπανάλ κατασκευαστικά έργα.

Ανδρέας Παπανδρέου (Χίος 5/2/1919 - Εκάλη 23/6/1996) : Δάσκαλε, που δίδασκες και λόγον δεν εκράτεις…

1203. Η Κωνσταντινούπολη, πριν από την άλωση από τα βαρβαρικά στίφη της Δύσης.

1890. Γερμανία. Ο πιο χοντρός άνδρας του κόσμου. Οι άνθρωποι πλήρωναν χρήματα, για να τον δουν.

1890 Κόρινθος. Η ανακάλυψη του κολοσσιαίου και πανέμορφου "Αιχμάλωτου, από την Φρυγία", που στολιζε την Αγορά της αρχαίας Κορίνθου. Φυλάσσεται στο αρχαιολογικό μουσείο της πόλης.

   

1894. Κολωνία, Γερμανία. Ο Κεντρικός Σταθμός της πόλης, λίγο μετά την ολοκλήρωσή του.

   

1900. Αθήνα. Η γυναικεία ζωγραφική , επί το έργον. Η Σοφία Λασκαρίδου και τα κορίτσια της Σχολής, ζωγραφίζουν ανδρικό ημίγυμνο! Επειδή η Σοφία φοράει μαύρα, λόγω θανάτου του πατέρα της, στην αίθουσα, είναι, μόνο, γυναίκες και το μοντέλο καλύπτεται, με πετσέτα. Ειναι, από το τμήμα των Δεσποινίδων, που φοίτησε από το 1896-1900. πριν ενταχθεί στα κανονικά τμήματα της Σχολής, το 1903. Πρόκειται για μια μοναδική φωτογραφία τεκμήριο, από τις 500 αρνητικές φωτογραφικές πλάκες της Σοφίας που, σιγά-σιγά, ψηφιοποιούνται! Πραγματικός θησαυρός.

 

1900 Αθήνα. Πλατεία Συντάγματος.

1902 - 1903 Αγία Πετρούπολη, Ρωσική Αυτοκρατορία. Ατμοκίνητος ανελκυστήρας.

1910 Αθήνα. Ασκήσεις πυροβολικού, στις στήλες του Ολυμπίου Διός.

1911. Port Royal, Νότια Καρολίνα, ΗΠΑ. Η 6χρονη Josie, η 6χρονη Bertha και η 10χρονη Sophie (από αριστερά, προς τα δεξιά) δουλεύουν, σε ανοίγματα στρειδιών, σε ένα εργοστάσιο κονσερβοποιίας. Η παιδική εργασία ήταν, ευρέως, διαδεδομένη τότε, ειδικά, στην βιομηχανία τροφίμων. Αυτή ήταν η σκληρή καθημερινότητα, που είναι ορατή, από την σοβαρότητα στα μάτια των κοριτσιών, στα οποία δεν υπάρχει καμμία ένδειξη παιδικότητας. Μια σιωπηλή μαρτυρία της κοινωνικής ανισότητας εκείνης της εποχής.

.

22/6/1913. Κιλκίς. Νεκροί Βούλγαροι στρατιώτες, στα χαρακώματα, μετά την μάχη του Κιλκίς-Λαχανά.

1916. Βρετανικό ασθενοφόρο, εν μέσω της φρίκης του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Με σφαίρες, σαν το χαλάζι, λάσπη και φασαρία, δεν ψάχνει, για καταφύγιο, αλλά τραυματίες στρατιώτες. Σε αυτή την εικόνα, ζητά βοήθεια, για έναν τραυματισμένο σύντροφο. Δεν είναι μια εντολή, που τον οδηγεί, αλλά η αφοσίωση και το ένστικτο. Ένας σιωπηλός ήρωας, στα τέσσερα πόδια, που έτρεχε, μπρος-πίσω, μεταξύ ζωής και θανάτου, για εκείνους  που οι ίδιοι δεν μπορούσαν, πλέον, να καλέσουν.

1917. Ιερουσαλήμ. Οι Οθωμανοί παραδίδουν την πόλη, στους Βρετανούς.

1922. Πειραιάς. Προσφυγοπούλες καταφθάνουν, στο λιμάνι.

1922 Αθήνα. Ο Βασίλης Λογοθετίδης, νιόπαντρος, με την δεύτερη σύζυγό του Αμαλία Αναστασίου (μετά τον χωρισμό του, από την πρώτη του σύζυγο Άννα) και την Μαρίκα Κοτοπούλη. Με την Αμαλία Αναστασίου, έμειναν μαζί, μέχρι το 1931. Αργότερα, νυμφεύτηκε την Αμαλία (Ίλια) Λιβυκού.

10/1927 Βρυξέλλες. Το πιο διάσημο συνέδριο υπήρξε το πέμπτο Διεθνές Συνέδριο Solvay, με τα ηλεκτρόνια και τα φωτόνια, όπου αξιοσημείωτοι φυσικοί, από όλο τον κόσμο, συναντήθηκαν, για να συζητήσουν τις νέες απόψεις, για την κβαντική θεωρία. Οι ηγετικές φυσιογνωμίες ήσαν ο Albert Einstein και ο Niels Bohr.

Ο Einstein, απογοητευμένος, από την αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg, είπε: «Ο Θεός δεν παίζει ζάρια» και ο Bohr απάντησε, «Einstein, σταμάτα να λες τί να κάνει ο Θεός». Οι 17, από τους 29 συμμετέχοντες ήσαν, ή έγιναν νομπελίστες, συμπεριλαμβανομένης της Marie Curie, η οποία  είχε κερδίσει βραβεία Νόμπελ, σε δύο ξεχωριστούς επιστημονικούς κλάδους. Στην φωτογραφία, φαίνονται, με την σειρά, οι εξής : 

Α. Picard, E. Henriot, P. Ehrenfest, E. Herzen, Th. de Donder, E. Schrödinger, J.E. Verschaffelt, W. Pauli, W. Heisenberg, R.H. Fowler, L. Brillouin (πάνω σειρά).

P. Debye, M. Knudsen, W.L. Bragg, H.A. Kramers, P.A.M. Dirac, A.H. Compton, L. de Broglie, M. Born, N. Bohr (μεσαία σειρά).

I. Langmuir, M. Planck, M. Sklodowska-Curie, H.A. Lorentz, A. Einstein, P. Langevin, Ch.-E. Guye, C.T.R. Wilson, O.W. Richardson (κάτω σειρά).

Οι 17, από τους εικονιζόμενους, είχαν προταθεί, ή είχαν κατακτήσει βραβεία Νόμπελ, με μία από αυτούς, την Μαρία Κιουρί, να είναι η μόνη επιστήμονας, που έχει πάρει βραβείο Νόμπελ, σε δύο διαφορετικές επιστήμες (Φυσική και Χημεία).

1927 - 2020. Ελλάδα και Τουρκία. Η πληθυσμιακή εξέλιξη των δύο χωρών.

1929 Μόναχο, Γερμανία. Ο πρώτος ουρανοξύστης της πόλης, με 12 ορόφους και 45 μέτρα ύψος, το “City Highhouse”, ή «Παλαιό Τεχνικό Δημαρχείο», υπάρχει, ακόμη.

1930 (δεκαετία). “Σοβιετική” σταλινική αντιτροτσκιστική αφίσα.

 

1930. Παλαιό Φάληρο. Άφιξη υδροπλάνου.

1931. Δρέσδη, Γερμανία. Ο σταθμός Wettiner Straße (Wettiner Bahnhof - τώρα, σταθμός Dresden Mitte), αίθουσα πλατφόρμας, με το κτίριο υποδοχής.

1936 Ιωάννινα. Το Ασλάν τζαμί.

1936 Αθήνα, Πλατεία Βάθης. Τρίκυκλο όχημα οδοκαθαρισμού του Δήμου Αθηναίων.

1938 Αίγυπτος, Βρετανική αποικία. Τουρίστες πίνουν τσάι και κάνουν ηλιοθεραπεία, στην κορυφή της Μεγάλης Πυραμίδας.

   

2/8/1939 Αθήνα, «Θέατρο Κοτοπούλη». Ο Βασίλης Λογοθετίδης και ο Άρης Βλασόπουλος, στην πρεμιέρα της τρίπρακτης κωμωδίας χαρακτήρων του Νίκου Κατηφόρη «Το μεράκι του άρχοντα», σε σκηνοθεσία του 30χρονου, τότε, Κάρολου Κουν.

   

24/12/1940 Oldham. Αγγλία. Γερμανοί αιχμάλωτοι πολέμου, στο στρατόπεδο Glen Mill.

3/1943 Μπέχα, Τυνησία. Ένας πύργος του Tiger Tank VI, από το 501ο βαρύ τάγμα αρμάτων, που πετάχτηκε, έξω από εσωτερική έκρηξη, κατά την διάρκεια της Μάχης της Βόρειας Αφρικής.

3/1944 Γαλλία. Γερμανικό Panzer VI/Tiger I. 

1944. Νορμανδία. Γερμανική άμυνα, στην παραλία.

1945 (χειμώνας). Γερμανία. Απόδραση μέσα, στον πάγο : Γερμανοί άμαχοι φεύγουν, καθώς ο Κόκκινος Στρατός πλησιάζει.

2/1945 Δρέσδη. Ένας σωρός, από πτώματα, περιμένει να αποτεφρωθεί, μετά τον βομβαρδισμό της πόλης. Οι καταστροφικές συνέπειες…

1945 Βερολίνο. Γερμανική στρατιωτική παρέλαση. Η συντριβή δεν είναι, καθόλου, μακριά…

1945 Βερολίνο. Μετά την γερμανική συντριβή. Οι καταστροφικές συνέπειες…

 

1951. Αθήνα. Η Ρένα Βλαχοπούλου, μεγάλο, ήδη, όνομα, στο τραγούδι, κάνει την πρώτη κινηματογραφική της εμφάνιση, στην τούρκικη ταινία "Ανατολίτικες Νύχτες". Έπαιξε τον ρόλο μιας Ελληνίδας τραγουδίστριας, ντουμπλαρισμένη, στην πρόζα. Στην ταινία, τραγούδησε το "Θα σε πάρω να φύγουμε" του Γιάννη Σπάρτακου. Το φιλμ γυρίστηκε, στην Κωνσταντινούπολη, από Τούρκους συντελεστές, προβλήθηκε, στην γειτονική χώρα, αλλά, ποτέ, στην Ελλάδα.

1950 (δεκαετία). Αθήνα. OPEL BLITZ 1930-1953. Οχήματα Καθαριότητας, στο αμαξοστάσιο Δήμου Αθηναίων.

 

1950 (δεκαετία). Κοζάνη, 22ο ΚΤΕΛ. Λεωφορείο, με πινακίδες 53208, για Αθήνα.

 

1950 (τέλη δεκαετίας). Αθήνα. Πλατεία Ομονοίας.

1952 Έσση (ομοσπονδιακό κράτος), Δ. Γερμανία. Επισκευή ρολογιού. Άγνωστο, σε ποιά πόλη. Πιθανότατα, το Wiesbaden, που είναι η πρωτεύουσα.

1959. Duisburg-Bruckhausen, Δ. Γερμανία. Schichtwechsel August Thyssen-Hütte.

1959 Gelsenkirchen-Horst. Δ. Γερμανία. Ψάρεμα στο κανάλι Rhein Herne.

1959 Ελληνικό δεκάδραχμο νόμισμα. (Το θυμάμαι πολύ καλά, αφού το χρησιμοποιούσα).

1960 Γλυφάδα. Η οδός Κονδύλη.

13/2/1961 Λονδίνο. Ο ακάματος και αδάμαστος γέροντας Bertrand Russel, σε ηλικία 89 ετών, συμμετέχει, σε καθιστή διαμαρτυρία, υπέρ του πυρηνικού αφοπλισμού.

1962 ΚΤΕΛ Νομού Κορινθίας, Νο108. Mercedes R495 Το πρώτο αυτοφερόμενο (Χωρίς σασί), με πίσω το μοτέρ. Αγορασμένο καινούργιο, από ΒΙΑΜΑΞ.

1963 Αθήνα, «Θέατρο Ρεξ Κοτοπούλη». (Χειμερινή περίοδος). Η Τζένη Καρέζη και ο  Νίκος Κούρκουλος, στο έργο  “Δεσποινίς Διευθυντής”. Από τις λίγες φορές, που ο Κούρκουλος έκανε κωμωδία· εδώ, στον ρόλο του Σαμιωτάκη, με μεγάλη επιτυχία. Να σημειωθεί πως, στην κινηματογραφική μεταφορά του έργου, ο Φίνος δεν ήθελε τον Κούρκουλο και ως γνωστόν, τον ρόλο έκανε ο Αλέκος Αλεξανδράκης.

1964 Cannes. H Τζένη Καρέζη, στο κινηματογραφικό φεστιβάλ, για την προώθηση της ταινίας «Τα κόκκινα φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη.

 

1964 Αθήνα. Ο Ζυλ Ντασέν, η Μελίνα Μερκούρη και ο Σταύρος Ξαρχάκος την εποχή, που συνεργάστηκαν, για το ντοκιμαντέρ «Η Ελλάδα της Μελίνας» του Αμερικάνικου τηλεοπτικού δίκτυο ABC. Η Μελίνα είχε ηχογραφήσει τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου, «Τι έχει και κλαίει το παιδί» και το «Να με θυμάσαι και να μ’αγαπάς», για το ντοκιμαντέρ, τα οποία περιλαμβάνονται και στον δίσκο που κυκλοφόρησε την ίδια εποχή.

 

8/1966 Γαλαξείδι. Κορίτσια κομπάρσοι ποζάρουν , κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «ΟΤΑΝ ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΒΓΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΙΑ» του Μιχάλη Κακογιάννη.

1967 Αθήνα. Η Κατερίνα Χέλμη και ο Κώστας Ρηγόπουλος, στην θεατρική παράσταση «Αγάπη μου Ουάουα».

1968 Η Μάρω Κοντού, στην ταινία «Μια Ιταλίδα απ’ τη Κυψέλη». Ήδη, έκλεισε τα 91 της χρόνια.

1960 (δεκαετία). Ρίο - Αντίρριο, με τα καραβάκια, μέσω του πορθμείου.

1970 Ηράκλειο. Μια βόλτα, στην κεντρική αγορά. Δύσκολες εποχές, λίγα χρήματα, αλλά το γέλιο ήταν, πάντα, στα χείλη, σε μια πόλη, με οικογενειακή διάθεση και καλοσύνη. Άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι...

1970 Βερολίνο, DDR.

1971. Ερφούρτη, DDR. H Mainzerhofplatz και στο βάθος, ο ναός του Αγίου Μαρτίνου.

1974 Σιδηρόκαστρο. Γυμνασιόπαιδα.

14/5/1975. Αθήνα, «Θέατρο Βέμπο». Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Θύμιος Καρακατσάνης και η Άννα Φόνσου, στο έργο “Ένας κόσμος άνω κάτω”, σε σκηνοθεσία του Λάμπρου Κωνσταντάρα.

1981 Αθήνα. Ο ηθοποιός Χρήστος Νέγκας, με την κόρη του Αθηναΐδα. Ήταν το έτος του θανάτου του, σε ηλικία 45 ετών, από καρδιακή προσβολή, στις 21 Ιουνίου, καθώς κολυμπούσε, στην θάλασσα.

22/6/1986. Μεξικό. Το κλεψιμαίικο γκολ του Diego Armando Maradona. με το «Χέρι του Θεού». Στο Μουντιάλ του Μεξικού, πέτυχε ένα, από τα πιο αμφιλεγόμενα, γκολ όλων των εποχών, στον προημιτελικό Αργεντινής–Αγγλίας. Χρησιμοποιώντας το χέρι του, σημείωσε το πρώτο τέρμα του αγώνα, δηλώνοντας, αργότερα, πως επετεύχθη «λίγο, με το κεφάλι του Maradona και λίγο, με το χέρι του Θεού». Η Αργεντινή νίκησε 2-1, με τον Maradona να σκοράρει και το δεύτερο τέρμα - το περίφημο «γκολ του αιώνα». Η μπάλα εκείνου του αγώνα πουλήθηκε, το 2022, για 2.400.000. δολάρια, αποδεικνύοντας πως κάποιες στιγμές μένουν, για πάντα.

1980 (δεκαετία). Η Γλυφάδα.

1980 (δεκαετία). Αθήνα. Ο Γιάννης Ζουγανέλης, η Μαρία Παξινού και η Μιμή Ντενίση, σε ραδιοφωνική εκπομπή της ΕΡΤ.

 

13/10/2004 Με την αμαξοστοιχία 303, στα στενά του Νέστου.

6/2025 Ο Ανδρέας Πάγκαλος, ο υιός του γνωστού (μακαρίτη πια) αντιπροέδρου της κυβέρνησης, υπουργού του ΠΑΣΟΚ και τέως μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Θεόδωρου Παγκαλου, ετοιμάζεται για να είναι υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας - της οποίας είναι μέλος, από το 2019 -, στην περιφέρεια, όπου εκλεγόταν ο πατέρας του. Για να δούμε πόσα ζωντανά θα του δώσουν τον σταυρό της προτίμησής τους…

2025 Αγία Πετρούπολη, Ρωσία. Πανέμορφη, με τον ποταμό Νέβα.