4/2019 PALMOS ANALYSIS - Ευρωεκλογές : ΝΔ 23,4% - ΣΥΡΙΖΑ 17,5%. Οι πολύ χαμηλές επιδόσεις του μικρού και ασταθούς δικομματισμού συνεχίζονται. (Μια απόπειρα διερεύνησης των επισφαλειών μιας δημοσκόπησης, που είναι, εκ των πραγμάτων, προβληματική).

Απρίλιος 2019 : Η πρόθεση ψήφου, για τις ευρωεκλογές, την οποία διεξήγαγε η εταιρεία "PALMOS ANALYSIS" (που συνεργάζεται, με τον ΣΥΡΙΖΑ), εξακολουθεί, όπως και τον Νοέμβριο του 2018, να καταγράφει πολύ χαμηλές πτήσεις, για τα δύο κόμματα του νέου ασταθούς - στα όρια του ετοιμόρροπου - δικομματισμού, που αναδείχτηκε και λειτουργεί, από τις διπλές βουλευτικές εκλογές του 2012 (δείτε το δημοσίευμα εκείνης της εποχής, με τίτλο : 9/2015 - 11/2018 Η απότομη, μακρόσυρτη και συνεχής πορεία της πολιτικής παρακμής του ΣΥΡΙΖΑ, οι ανορθολογικές μετρήσεις της εκλογικής επιρροής των πολιτικών κομμάτων και οι σκοπιμότητες των δημοσκοπικών εταιρειών, μέσα από τις έρευνες της "Public Issue" και της "Palmos Analysis", αν και εκείνη η έρευνα αφορούσε τις βουλευτικές εκλογές και όχι τις ευρωεκλογές). Βέβαια και αυτή η δημοσκόπηση, στην οποία, εδώ, αναφέρομαι (όπως κάθε δημοσκόπηση, που συνδυάζεται, με σκοπιμότητες), έχει τις επισφάλειές της, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό που καταγράφει, είναι, ολοκληρωτικά, ψευδές. Κάθε άλλο.

Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο της δημοσκόπησης αυτής, σε σχέση, με εκείνη του Νοεμβρίου του 2018, που διεξήγαγε η ίδια εταιρεία, είναι το γεγονός ότι αυτή την φορά, η "PALMOS ANALYSIS", δεν παρουσιάζει κάποιον πίνακα, με την εκτίμηση ψήφου της εταιρείας. Στην προηγούμενη δημοσκόπηση παρουσίασε έναν πίνακα, με την εκτίμηση ψήφου, αλλά, τώρα, άλλαξε τακτική. Τέτοιον πίνακα δεν τον παρουσιάζει. Προφανώς, δεν είναι ότι δεν έχει προβεί, σε εκτίμηση ψήφου. Σίγουρα, έχει προβεί. Αλλά δεν παρουσιάζει την εκτίμησή της αυτή, επειδή η όποια εκτίμηση της τελικής ψήφου του εκλογικού σώματος, μέσω των όσων συμμετείχαν, στην δημοσκοπική έρευνα, είναι πολύ προβληματική, ως προς την εγκυρότητά της και φυσικά, δεν θα είναι ευνοϊκή, για αυτόν που παρήγγειλε την δημοσκόπηση. (Δηλαδή, για το tvxs του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιου Κούλογλου).

Έτσι, τα ποσοστά του 34%, για την Νέα Δημοκρατία και του 28,5%, για τον ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία, μάλιστα αφορούσαν βουλευτικές εκλογές και όχι ευρωεκλογές, εδώ δεν εμφανίζονται. Η εταιρεία, προφανώς, θέλει να αυτοπροστατευθεί και πράττει, σωστά, διότι αυτά τα ποσοστά είναι εξωπραγματικά και για τις βουλευτικές εκλογές και για τις ευρωεκλογές, ενώ και τα πραγματικά ποσοστά του πραγματικού πελάτη - του ΣΥΡΙΖΑ - είναι πολύ χαμηλά, αφού ζήτημα είναι το, εάν φθάσουν, στο 20% (και φυσικά, εάν φθάσουν, σε αυτό το επίπεδο και το ξεπεράσουν, αυτό θα αποτελεί θρίαμβο, για το κυβερνητικό κόμμα, το οποίο, κακά τα ψέμματα, παραπαίει).

Με δεδομένο το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία καταγράφεται, με ένα ποσοστό της τάξεως του 23,4%, αντιλαμβανόμαστε ότι τα κέρδη της, από την υπερτετραετή διακυβέρνηση της χώρας, από τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι πενιχρά. Και όταν μιλάω για κέρδη, δεν αναφέρομαι, στο ποσοστό του 27,81% και τους 1.718.694 ψήφους, που πήρε στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, ή στο ποσοστό του 28,10% και τους 1.526.205 ψήφους, που πήρε, στις βουλευτικές εκλογές της 20/9/2015. 

Αναφέρομαι, στο ποσοστό του 22,71% και τους 1.296.007 ψήφους, που πήρε πριν 5 χρόνια, στις ευρωεκλογές της 25/5/2014.

Πολλοί, βέβαια, μπορούν να ισχυρισθούν ότι αυτή η σύγκριση είναι αδόκιμη, λόγω της παρέλευσης 5 ετών, από τότε, που διεξήχθησαν εκείνες οι ευρωεκλογές. Δεν είναι, εντελώς, αβάσιμος ο ισχυρισμός αυτός, αλλά αυτό θεραπεύεται, από το γεγονός ότι η σύγκριση, στην οποία προβαίνω, είναι σχετικιστική και όχι απόλυτη. Το εκλογικό σώμα εκείνης της εποχής δεν είναι το ίδιο, με το σημερινό, αλλά δεν είναι και εντελώς, διαφορετικό. Κάθε άλλο.

Αλλά αυτό, που ενδιαφέρει, όταν προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε τις διαθέσεις αυτού, που αποκαλούμε, "εκλογικό σώμα", χρήσιμο είναι να βλέπουμε τις διαχρονικές διαφοροποιήσεις αυτού του σώματος, σχετικοποιώντας τα κριτήρια των συγκρίσεων, στις οποίες προβαίνουμε. Έτσι, μπορούμε να κάνουμε, μια, σχετικά, ασφαλή σύγκριση, ανάμεσα στην εκλογική αναμέτρηση του 2014 και στην τωρινή εκλογική αναμέτρηση. [Όποιος επιθυμεί μπορεί να δει και το δημοσίευμα, που έκανα, εκείνη την εποχή - το 2014 -, με τίτλο : Οι ευρωεκλογές της 25/5/2014 στο μικροσκόπιο : Μια ιστορική εκλογική νίκη της ελληνικής ριζοσπαστικής Αριστεράς. (Έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ; Αν το επιθυμεί, ναι). Νομίζω ότι αυτή η αναδρομή θα είναι χρήσιμη].

Υπ' αυτές τις συνθήκες, ύστερα από όλα όσα έχουν συμβεί αυτά τα 5 χρόνια, που μεσολάβησαν, από τις ευρωεκλογές του 2014, μπορούμε, με ασφάλεια, να πούμε ότι τα εμφανιζόμενα κέρδη της Νέας Δημοκρατίας είναι πενιχρά, αφού, από την εποχή της καθόδου της εκλογικής της επιρροής, έτσι όπως αυτή καταγράφηκε, στις 25/5/2014, στα επίπεδα του 22,71%, τώρα, 5 χρόνια μετά, σε μια εποχή εκλογικής ανόδου, καταγράφεται, στο 23,4% και μάλιστα, χωρίς να μπορούμε να υπολογίσουμε τον αριθμό ψήφων, στον οποίο αντιστοιχεί αυτό το ποσοστό, αφού δεν γνωρίζουμε πού θα φθάσουν τα επίπεδα της αποχής, στις εκλογές αυτού του μήνα. 

Βέβαια, η "PALMOS ANALYSIS" αναφέρει ότι η Νέα Δημοκρατία συσπειρώνει το 76% των ψηφοφόρων της, στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015. Αυτό το μέγεθος - εάν το θεωρήσουμε ως πραγματικό - αντιστοιχεί, 1.159.916 ψηφοφόρους. Και επίσης, εάν θεωρήσουμε ότι η συμμετοχή των ψηφοφόρων θα φθάσει, στο επίπεδο των βουλευτικών εκλογών της 20/9/2015 (5.431.850 έγκυροι ψήφοι), τότε το ποσοστό της Ν.Δ. (23,4%) αντιστοιχεί, σε 1.271.053 ψήφους. 

Αυτό το μέγεθος των ψήφων σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία έχει κερδίσει 111.137 ψηφοφόρους, από άλλα κόμματα, νέους (αλλά και παλαιούς απέχοντες) ψηφοφόρους, ενώ ο υπολογιζόμενος, ως τωρινός αριθμός των ψήφων της υπολείπεται από τον αριθμό των ψήφων, που είχε λάβει, στις ευρωεκλογές της 25/5/2014, κατά (1.296.007 - 1.271.053 =) 24.954 ψήφους. Και όλα αυτά, χωρίς να γνωρίζουμε το μέγεθος της αποχής, από την ψηφοφορία της 26/5/2019. Αν, δηλαδή, η αποχή θα φθάσει, στο 43,43%, όπως συνέβη τον Σεπτέμβριο του 2015, αν θα είναι μεγαλύτερη, ή αν θα είναι μικρότερη.

Ότι η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν τραβάει, είναι σαφές. Αλλά αυτή η διαπίστωση δεν σημαίνει ότι δεν θα πάρει, άνετα, την πρωτιά, στις ευρωεκλογές, που πρόκειται να γίνουν, προς το τέλος του μήνα. Θα την πάρει, έστω και αν δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το εύρος της απόστασης του συντηρητικού κόμματος, από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, η αλήθεια είναι ότι η ταύτιση της πολιτικής της, με αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, αφού τα κυβερνητικά προγράμματα και των δύο αυτών κομμάτων είναι, στην ουσία τους, απλές παραλλαγές του μνημονιακού προγράμματος, που καθορίζουν οι ευρωθεσμοί.

Το χειρότερο, για την εκλογική επιρροή της Νέας Δημοκρατίας, έτσι, όπως, τώρα, αυτή καταγράφεται, είναι ότι παραμένει περιορισμένη, με δεδομένη την κατάρρευση της εκλογικής επιρροής του Ποταμιού, των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και της Ένωσης Κεντρώων, τα οποία είναι κοινοβουλευτικά κόμματα, που έχουν καταντήσει κουφάρια και που δεν φαίνεται να έχουν ελπίδες να φθάσουν, σε αξιόλογα ποσοστά. (Για τα κόμματα του Σταύρου Θεοδωράκη και του Πάνου Καμμένου, αυτό θεωρείται βέβαιο. Για το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες, αλλά και αυτό βρίσκεται, σε πολύ δύσκολη θέση και μόνο η χαλαρότητα της ψήφου των ευρωεκλογών και η φιλοπαίγμων διάθεση των ψηφοφόρων θα μπορούσαν να το σώσουν). 

Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ παραπαίει. Το ποσοστό του 26,58% και οι 1.516.699 ψήφοι, που πήρε, στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014, αποτελούν ένα όνειρο πολύ μακρινό και απατηλό. Περιορίζεται, σύμφωνα, με την καταγραφή της "PALMOS ANALYSIS", στο 17,5%, ένα ποσοστό, το οποίο, όπως και αυτό της Νέας Δημοκρατίας, δεν γνωρίζουμε, σε ποιόν αριθμό ψήφων μπορεί να αντιστοιχηθεί, αφού δεν γνωρίζουμε, το μέγεθος της αποχής των ψηφοφόρων, από την εκλογική διαδικασία της 26/5/2019.

Βέβαια, τον Μάϊο του 2014, ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν, σε άνοδο και τώρα βρίσκεται, σε ραγδαία πτώση, αλλά αυτό δεν είναι κάτι, που ο Αλέξης Τσίπρας και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να ανατρέψουν. Προσπαθούν να περιορίσουν τις διαστάσεις αυτού του φαινομένου, αλλά, όπως φαίνεται, από το γεγονός ότι η συσπείρωση των ψηφοφόρων του κόμματός τους, στις βουλευτικές εκλογές της 20/9/2015, βρίσκεται, μόλις, στο 42%, οι δυνατότητες που έχουν είναι περιορισμένες. 

Ο υπολογισμός, που, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, μπορούμε να κάνουμε, είναι πολύ καταθλιπτικός, για το κυβερνητικό κόμμα. Με την συσπείρωση των ψηφοφόρων του, που αναφέρει η "PALMOS ANALYSIS", ο αριθμός των ψήφων του φθάνει, στο επίπεδο των 808.880(!), αφού στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, είχε πάρει 1.925.904 ψήφους. Εάν θεωρήσουμε ότι η αποχή θα φθάσει, στα ίδια επίπεδα και ο αριθμός των ψηφοφόρων θα έχει το ίδιο μέγεθος, τότε, με το 17,5%, που η εταιρεία υπολογίζει, ως τωρινό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, ο αριθμός των ψήφων του υπολογίζεται, στους (5.431.850 Χ 17,5% =) 950.574 ψήφους.

Μιλάμε, δηλαδή, για σκέτη συμφορά. Βέβαια, όπως έχουμε πει, δεν γνωρίζουμε το επίπεδο της αποχής και το εάν - και πόσο - θα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει επιστροφές ψηφοφόρων, από τους παρουσιαζόμενους, ως αναποφάσιστους. Προφανώς, κάτι θα πάρει, αλλά το γεγονός ότι έχει κολλήσει, σε πολύ χαμηλά επίπεδα συσπείρωσης, επί μακρύ χρονικό διάστημα και με δεδομένο ότι έχει κάνει τα όποια ανοίγματά του, στον χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς, αλλά και ότι, ήδη, έχει αρχίσει η προεκλογική περίοδος, χωρίς αποτελέσματα, στην συσπείρωση των παλαιών ψηφοφόρων του και στην προσέλκυση άλλων, γίνεται αντιληπτό ότι οι ελπίδες του κυβερνητικού κόμματος δεν είναι πολλές. Στην καλύτερη περίπτωση η συσπείρωσή του να φθάσει, στο 53%. Δηλαδή, στους 1.020.729 ψήφους και ποσοστό 18,79%.

Και όλα αυτά, εάν δεν αυξηθεί η συμμετοχή των ψηφοφόρων, στις ευρωεκλογές της 26/5/2019. Αν αυξηθεί, τότε, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι για κλάματα. (Όχι, βέβαια, ότι, τώρα, δεν είναι).

Αυτό, που εμφανίζει μια κάποια δυναμική ανόδου των ποσοστών του είναι το ΚΙΝΑΛ. Μικρή, ή μεγάλη, αυτό είναι κάτι, που θα καταγραφεί, στις κάλπες και πιθανότατα, προέρχεται, από κάποιες μικρές επιστροφές παλαιών ψηφοφόρων του, από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά μην νομίζουμε ότι αυτή η αύξηση θα πάει μακριά. Από ό,τι φαίνεται, το κόμμα της Φώφης Γεννηματά θα συνεχίσει να ψυχομαχεί, αφού δεν πρόκειται να φθάσει, σε διψήφιο νούμερο. Θα είναι μακριά, από αυτό.

Το ΚΚΕ του Δημήτρη Κουτσούμπα παρουσιάζει μια κάποια άνοδο, αφού το ποσοστό του, μετράται, στο 5,8%, αλλά, πέραν τούτου, ουδέν. Το κόμμα των Ελλήνων σταλινικών παραμένει, σε επίπεδα απλής αυτοσυντήρησης, χωρίς, παραπέρα, προοπτικές, αφού προτιμάει να μένει, εκτός του τρέχοντος πολιτικού παιχνιδιού. 

Εννοείται ότι το ποσοστό του 3,5%, που καταγράφει η εταιρεία, για την Χρυσή Αυγή, δεν είναι πραγματικό. Κάπου, στις αναλύσεις τους, τα στελέχη της λένε ότι αυτό το ποσοστό μπορεί να μην είναι πραγματικό και ότι μπορεί να είναι υποτιμημένο, επειδή οι ψηφοφόροι του κόμματος των Ελλήνων νεοφασιστών αποφεύγουν να εκφραστούν, όμως, η γνώμη μου είναι ότι η μέτρηση είναι προβληματική και ως προς την πρόθεση εκείνων, που την παρουσιάζουν. Τα ποσοστά του κόμματος του Νίκου Μιχαλολιάκου θα είναι αυξημένα. Και πιθανόν είναι να είναι πολύ αυξημένα.

Από εκεί και πέρα, η Ελληνική Λύση, το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου, με τις τηλεοπτικές εκπομπές τηλεπωλήσεων, που συσχετίζονται με την κομματική προπαγάνδα και τον ευπώλητο εθνικισμό, σε όλη την τηλεοπτική επικράτεια της χώρας, είναι πολύ φυσικό να μπορεί να παρουσιάζει τα ποσοστά που παρουσιάζει και να έχει όλες τις πιθανότητες να εκλέξει έδρα, στην ευρωβουλή. Το κόμμα αυτό, που πλασάρεται, ως συστημική και εναλλακτική λύση, έναντι της Χρυσής Αυγής (κάτι σαν ένα νέο ΛΑΟΣ, από το οποίο πέρασε, άλλωστε - όπως και από την Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά - ο Κυριάκος Βελόπουλος, ο οποίος ψήφισε Μνημόνια) και ως πιθανός συνεργάτης μιας αυριανής μνημονιακής κυβέρνησης της Δεξιάς, ή και όποιας άλλης, προωθείται, από τα εντόπια ΜΜΕ, προκειμένου να βοηθηθούν οι μελλοντικές μνημονιακές κυβερνήσεις. Και φαίνεται ότι αυτή η προώθηση έχει τύχη.

Από εκεί και πέρα ο κατακερματισμός του αντιμνημονιακού χώρου είναι σαφής και φυσικά, δεν κάνει τίποτε άλλο , από το να ενισχύει τα κόμματα του μικρού και ασταθούς δικομματισμού και αυτά του μνημονιακού χώρου, αφού, στην ουσία, αυτό που κάνουν τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα, είναι το να εξακολουθούν, με την απουσία μιας συνολικής και πειστικής εναλλακτικής, στα Μνημόνια, πρότασης και με την σύστοιχη απουσία ενός, ενιαία, συγκροτημένου χώρου - έστω και ως απλού εκλογικού μετώπου -, να στηρίζουν την εντόπια "ευρωπαϊστική" ελίτ, στην συνέχιση της πολιτικής της κυριαρχίας, την στιγμή, που το σύνολο, σχεδόν, της ελληνικής κοινωνίας είναι εναντίον των ακολουθούμενων μνημονιακών πολιτικών και απλώς, την ανέχεται, επειδή δεν παρουσιάζεται άλλη εναλλακτική πειστική πρόταση. 

Δεν πρόκειται, εδώ, να πω ποιός φταίει περισσότερο, ή λιγότερο. Φταίνε όλοι. Και πολύ περισσότερο φταίνε όσοι έχουν αναγάγει την καρεκλομαχία, σε στάση ζωής, με πρωταγωνιστές, την ΛΑΕ του Παναγιώτη Λαφαζάνη, την συλλογικότητα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα διάφορα άλλα περίεργα κομματικά σχήματα, τα οποία, ακολουθώντας την ίδια καταστροφική πολιτική τακτική, που κράτησαν και στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, θέλουν να κερδίσουν μια πρωτοκαθεδρία, στις επερχόμενες ευρωεκλογές, προκειμένου, στην συνέχεια, να επιβάλουν, στους υπόλοιπους τους δικούς τους όρους, εν όψει των βουλευτικών εκλογών, που θα ακολουθήσουν, έως τον ερχόμενο Οκτώβριο.

Αλλά η κοινωνία δεν πρόκειται να περιμένει όλους αυτούς να λύσουν τα όποια (και πολλά) υπαρξιακά τους προβλήματα. Θα συνεχίσει να πορεύεται, όπως πορεύεται. Μέχρι ότου το καπάκι να σπάσει...

Κλείνοντας, πρέπει να πούμε ότι η PALMOS ANALYSIS έχει κάνει μέτρηση και για τις βουλευτικές εκλογές (όποτε και αν αυτές γίνουν). Αυτή η μέτρηση δεν πρόκειται να μας απασχολήσει, εδώ. Δεν είναι το αντικείμενό μας. 

(Ας πούμε, όμως, ότι, στην μέτρηση αυτή η ΝΔ συγκεντρώνει 27,2% και ο ΣΥΡΙΖΑ 20,7%. Τρίτο κόμμα, στην πρόθεση ψήφου, αναδεικνύεται το ΚΙΝΑΛ με 7,3% και τέταρτο είναι το ΚΚΕ με 6,2%. Η Χρυσή Αυγή μετρήθηκε, στο 4,3% και η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου φθάνει, στο όριο του 3%. Η Ένωση Κεντρώων λαμβάνει 2,2%, το Ποτάμι 1,1% και οι ΑΝΕΛ το 0,3%. Εδώ, η "PALMOS ANALYSIS" παρουσιάζει και εκτίμηση της εκλογικής επιρροής, στην οποία η διαφορά ανάμεσα στην Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ μειώνεται, στις 5,5 μονάδες, ήτοι 34% έναντι 28,5%. Το ΚΙΝΑΛ υπολογίζεται, στο 9%, το ΚΚΕ στο 7,5%, η Χρυσή Αυγή στο 5,5%, η Ελληνική Λύση στο 3,5% και η Ένωση Κεντρώων στο 3%. Ακολουθούν το Ποτάμι με 1,5% και οι ΑΝΕΛ με 1%. Και αυτή η μέτρηση έχει πολλές προβληματικές πλευρές. Δεν μετράει, σωστά, τα πράγματα. Αλλά δεν είναι η ώρα να ασχοληθούμε, με αυτήν. Άλλωστε, από όσα έχω γράψει, έως τώρα, μπορούν οι αναγνώστες να καταλάβουν το γιατί και αυτή η μέτρηση είναι προβληματική).

Τώρα, είναι οι ευρωεκλογές, που προέχουν. 

Στις 26 Μαΐου, θα κριθούν όλοι και όλα...