Στην κατάργηση της υπόστασης του ουκρανικού κράτους και στην ενσωμάτωση της ουκρανικής κοινωνίας, στην ρωσική, αποσκοπεί η Μόσχα; Προφανώς, ναι. (Και πάλι, ΟΧΙ, στον πόλεμο).




Καθώς περνούν οι ημέρες και οι μήνες και η ρωσική εισβολή, στην Ουκρανία, συνεχίζεται, έχουν αρχίσει να γίνονται φανεροί οι ουσιαστικοί και πραγματικοί λόγοι αυτής της εισβολής και να αποκαλύπτονται οι προθέσεις του Κρεμλίνου, σχετικά με την τύχη Ουκρανίας και - για να είμαι σαφής και συγκεκριμένος - του ουκρανικού κράτους, στην κατάργηση του οποίου φαίνεται ότι, προφανώς, αποσκοπούν ο Βλαντιμίρ Πούτιν και η ρωσική ηγεσία. 

Αφορμή, για το συμπέρασμα αυτό (πέρα από την συνέχιση της εισβολής) είναι η χορήγηση της ρωσικής υπηκοότητας, σε όλους τους πολίτες της Ουκρανίας, που το επιθυμούν, σύμφωνα, με το πρόσφατο προεδρικό διάταγμα, που υπέγραψε ο Ρώσος ηγέτης. Η υπογραφή αυτού του προεδρικού διατάγματος υποδεικνύει, καταφανώς, ότι η ρωσική ηγεσία αποσκοπεί, στο να ενσωματώσει την ουκρανική κοινωνία, ή ό,τι απομείνει, μεταπολεμικά, από αυτήν, στην ευρύτερη ρωσική κοινωνία, αποβάλλοντας, από την ουκρανική επικράτεια, που, με κάποιον τρόπο θα κατακτηθεί, από τον ρωσικό στρατό, όλους όσους επιθυμούν να μην γίνουν Ρώσοι και να παραμείνουν Ουκρανοί.

Η διαδικασία αυτή, πιθανότατα, οδηγεί, στην αλλαγή του χαρακτήρα της αποκαλούμενης, από την ρωσική ηγεσία, ως “ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης”, στην Ουκρανία και στην επίσημη κήρυξη πολέμου, από την Μόσχα, κατά του Κιέβου, κάτι το οποίο, εφόσον συμβεί, θα φέρει δραματικές αλλαγές, στην υπόθεση της ρωσικής εισβολής, αφού, προφανώς, το τωρινό μικρό εκστρατευτικό σώμα που έχει αποστείλει Μόσχα, κυρίως, στην Ανατολή και στον νότο της Ουκρανίας θα ενισχυθεί αποφασιστικά από τον ρωσικό στρατό, αφού η Ρωσία θα τεθεί και Επίσημα σε κατάσταση πολέμου. 

Στην πράξη αυτό θα σημάνει ότι η Ουκρανία θα δεχθεί πλήρη πολεμική επίθεση, από τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις - επίγειες, εναέριες και διαστημικές - και φυσικά, θα ισοπεδωθεί, ολοκληρωτικά, ενώ ο ουκρανικός πληθυσμός, που δεν θα δεχθεί να πάρει την ρωσική υπηκοότητα, θα υποχρεωθεί να εκπατρισθεί, από την Ουκρανία και είναι προφανές ότι θα υποχρεωθεί να καταφύγει, στο εξωτερικό, στην περίπτωση που η κατάληψη της κατεδαφισμένης και ερημωμένης, πλέον, Ουκρανίας από τον ρωσικό στρατό θα είναι πλήρης, θα γίνει, σχετικά γρήγορα και δεν θα επιτρέψει να παραμείνει, στην γη του, οποιοσδήποτε κάτοικο της χώρας, που δεν θα δεχθεί να γίνει Ρώσος. 

Σαφώς και αυτή η εξέλιξη πρέπει να αποφευχθεί. Αλλά, εδώ, δεν μιλάμε, για τα δέοντα. Μιλάμε, για την ωμή πραγματικότητα, την οποία θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και που θα πραγματοποιηθεί, από την ίδια την δυναμική φορά των γεγονότων, που πρόκειται να συμβούν, εφόσον κηρυχθεί και επίσημα, ο Ρώσο ουκρανικός πόλεμος. Έτσι, σε αυτή την περίπτωση, δεν αρκούν τα ευχολόγια και φυσικά, δεν έχουν νόημα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τοποθετηθούμε, έναντι αυτών των πολύ κακών εξελίξεων, που θα προκύψουν, με την επίσημη έναρξη του Ρώσο ουκρανικού πολέμου. 

Ως εκτούτου δεν πρόκειται να αποφύγω να τοποθετηθώ, επί του θέματος. Και φυσικά, είμαι, απολύτως, αρνητικός, απέναντι σε μια τέτοια εξέλιξη των πραγμάτων. 

Σε κάθε περίπτωση είναι η ουκρανική κοινωνία έτσι, όπως αυτή συντίθεται σήμερα, εκείνη, που πρέπει να αποφασίσει, για την τύχη της, ήτοι, για το εάν - και ποιο κομμάτι της - θα ενσωματωθεί, εφόσον το επιθυμεί, στην ρωσική κοινωνία. 

Δυστυχώς, μια τέτοια απόφαση δεν πρόκειται να κληθεί να λάβει ο πληθυσμός της χώρας, ένα σημαντικό κομμάτι του οποίου έχει, ήδη, προσφυγοποιηθειί. Τα όπλα είναι είναι εκείνα, που θα αποφασίσουν, για την τύχη του πληθυσμού.  

Γι’ αυτό, είναι καλύτερα η ρωσική ηγεσία να μην προχωρήσει, στην, περαιτέρω, κλιμάκωση του πολέμου. Αλλά το τι θα πράξει το Κρεμλίνο είναι αυτό, που εκείνο και μόνον, εκείνο, θα αποφασίσει. 

Όλοι υπόλοιποι, απλώς, θα είναι παρατηρητές και απλοί θεατές των εξελίξεων. Δυστυχώς.

Σχόλια

Ο χρήστης GEORGE είπε…
Η Ρωσια δεν εχει αλλη επιλογη.

Οδηγηθηκε εκει απο τις πολιτικες των Δυτικων που εριξαν λαδι στη φωτια και προχωρησαν στη δημιουργια ενος αντι-ρωσικου φιλο-δυτικου ΝΑΤΟικου προτεκτορατου στην Ουκρανια.

Αυτο που προσπαθουσε η Ρωσια να καταφερει εως το 2014 ηταν να κρατησει την Ουκρανια ως εναν κατ ελαχιστο "ουδετερο" εμπορικο και στρατηγικο εταιρο και να διατηρησει καποιους απο τους ιστορικους, εμπορικους και οικονομικους δεσμους. Αυτο δεν ηταν ρεαλιστικο να γινει λογω των ΝΑΤΟικων / αμερικανικων στρατηγικων στοχων αλλα και των ουκρανικων ελιτ που ηταν κατα βαση επιθετικες προς τη Μοσχα ενω αποκομιζαν μεγαλη ωφελη (φθηνη παροχη υγραεριου και πετρελαιου, εμπορικες συμφωνιες κλπ) με πενιχρα ομως ανταλλαγματα προς της Μοσχα.

Η ουκρανικη κρατικη υποσταση θα εκλειψει αλλα μην ξεχναμε οτι η Ουκρανικη κρατικη υποσταση δημιουργηθηκε απο το ιστορικο ατυχημα της αυτο-διαλυσης της Σοβιετικης Ενωσης που ηταν μια υπερδυναμη ως το 1990. Και τα συνορα της Ουκρανιας καθοριστηκαν απο το σοβιετικο καθεστως. Θα μπορουσαν τα συνορα να καθοριστουν πολυ διαφορετικα.

Εως το 1990 υπηρχε μεν η "Ουκρανικη σοβιετικη Δημοκρατια" αλλα ηταν περισσοτερο μια περιφερεια-επαρχια της ΕΣΣΔ. Και αποτελουσε ενα βασικο και κεντρικο πυλωνα της ΕΣΣΔ, με υπερσυγκεντρωση βιομηχανικων, στρατιωτικων και ερευνητικων μοναδων. Ενω στην Ουκρανια σταθμευαν απο τις πιο συγχρονες δυναμεις του σοβιετικου στρατου απο αποψη τεχνολογιας. Πολλα ηγετικα στελεχη της Ουκρανιας κατειχαν ηγετικες θεσεις στην ΕΣΣΔ επισης. Απο τοτε εως σημερα εχει καταρρευσει η Ουκρανια οικονομικα και δημογραφικα.

Η τσαρικη Ρωσια δημιουργησε επισης πολλες απο τις πολεις της σημερινης Ουκρανιας οταν ανεκτησε αυτα τα εδαφη απο Πολωνους, Οθωμανους και τους Ταταρους. Πολλα σημεια της σημερινης Ουκρανιας ηταν ουσιαστικα ακατοικητα. Επι Μεγαλης Εκατερινης χτιστηκαν πολεις οπως η Οδησσος, Μαριουπολη, Σεβαστουπολη κλπ με ελληνικες ονομασιες που να θυμιζουν και το αρχαιο-ελληνικο παρελθον των περιοχων.

Το να το παιζουν οι Ουκρανοι υπερ-εθνικιστες που προεκυψαν απο παρθενογεννεση και να δημιουργιουν μια ψευτικη εναλλακτικη ιστορια αποτελει ενα γελοιο και προπαγανδιστικο μυθο των ουκρανων εθνικιστων που καλλιεργειται φυσικα και απο τους Δυτικους.

Το σχεδιο των δυτικων ηταν η διαλυση και διχοτομηση της Ρωσιας και η λεηλατηση των πορων της. Ηθελαν να αποκοψουν το Καυκασο και μετα να δημιουργησουν διαφορα κρατιδια προτεκτορατα στο ρωσικο εδαφος οπως εκαναν στη Γιουγκοσλαβια.
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Δεν αρνούμαι ότι συλλογιστική σου έχει βάση.

Το πρόβλημα είναι ότι, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ερωτηθεί ο ουκρανικός πληθυσμός για την τύχη του και φυσικά, οι Ρώσοι και οι ρωσόφωνοι, που κατοικούν, στην Ουκρανία, έχουν το δικαίωμα της απόσχισης από την Ουκρανία, Σε όποιο σημείο της χώρας και αν κατοικούν αυτή. Αλλά και οι Ουκρανοί έχουν το ίδιο δικαίωμα.

Πηγαίνοντας στα παλιά χρόνια, πρέπει να πούμε ότι αυτό, που αποκαλείται ουκρανική εθνογένεση, είναι μια διαδικασία, η οποία επιταχύνθηκε, στην περίοδο του ρωσικού εμφυλίου πολέμου,,το 1917 – 1921. Ήταν απόφαση του Λένιν και των μπολσεβίκων να δημιουργηθεί μια ομοσπονδιακή Ουκρανία, στο μετεπαναστατικό καθεστώς και αποσκοπούσε, στην αποδυνάμωση του μεγάλο ρωσικού έθνους, αφού η ονομαζόμενη ουκρανική συνείδηση υπήρχε, ως τέτοια, σε ένα μικρό μειοψηφικό τμήμα της επαρχιακής διανόησης, στην παλιά αυτοκρατορική νότια Ρωσία, κυρίως, μέσα, στους κύκλους του Σεβτσενκο.

Είναι γνωστό ότι η Ρόζα Λούξεμπουργκ είχε επικρίνει, σφοδρότατα, τον Λένιν και τους μπολσεβίκους, για την απόφασή τους να δώσουν κρατική υπόσταση, στην Ουκρανία και να καλλιεργήσουν την ουκρανική εθνική συνείδηση, η οποία, τότε, στα ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού της νότιας Ρωσίας, ήταν, περίπου, ανύπαρκτη.

Όμως, από εκείνη την εποχή, έχει περάσει πάνω από ένας αιώνας και κατά την “σοβιετική” περίοδο, είναι γεγονός ότι, σε ένα ευάριθμο τμήμα του πληθυσμού της παλιάς Νοβορωσίας, που μετασχηματίστηκε, σε ομοσπονδιακό ουκρανικό κράτος, εντός των πλαισίων της “ΕΣΣΔ”, απέκτησε αυτό που λέμε ουκρανική εθνική συνείδηση, η οποία, ουσιαστικά, οδήγησε, σε εθνογένεση, που ολοκληρώνεται, με τον διεξαγόμενο πόλεμο, στις ημέρες μας.

Αυτή την πραγματικότητα δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε. Ως εκ τούτου, αυτοί, που θέλουν αυτοαποκαλούνται, ως του κάνει ως Ουκρανοί, έχουν κάθε δικαίωμα, σε αυτόν τον αυτοπροσδιορισμό και δεν είναι λογικό και επιτρεπτό να επιβληθεί η ρωσική υπηκοότητα και η ρωσική εθνική συνείδηση, σε αυτή την πληθυσμιακή ομάδα, η οποία δεν είναι μικρή και τούτο επειδή η δυναμική του πολέμου, εάν η Μόσχα κηρύξει,επισήμως, πόλεμο, στο Κίεβο και ξεφύγει από τα πλαίσια της λεγόμενης ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, στην Ουκρανία, θα οδηγήσει στον εκπατρισμό της ουκρανικής εθνικής ομάδας του πληθυσμού, με ανυπολόγιστο κόστος και την δημιουργία ενός τεράστιου κύματος προσφυγιάς, στο εξωτερικό, ή σε όποιο κομμάτι της Ουκρανίας η ρωσική ηγεσία επιτρέψει να αποτελέσει χωριστό κράτος.

Υπό αυτές τις συνθήκες, αυτό που πρέπει να γίνει, είναι οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί, εντός της Ουκρανίας, να χωρίσουν και έτσι η χώρα πρέπει να διχοτομηθεί, ή να καντονιοποιηθεί.

Και φυσικά, ο πόλεμος είναι άμεση ανάγκη να σταματήσει, έστω και τώρα. Αλλά, δυστυχώς, κάτι τετοιο δεν πρόκειται να συμβεί, πιθανότατα, ούτε και στο μακρινό μέλλον.


Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Μπούρδες. Η Ουκρανήκεσ πόλεις προϋπήρχαν πριν τους ρωσουσ. Μάθετε και τίποτα, από άλλες πηγές και όχι του ΚΚΕ.
Ο χρήστης GEORGE είπε…
Σίγουρα ο πόλεμος είναι πάντα άσχημο πράγμα αλλά οι ευθύνες είναι κυρίως των δυτικών πολιτικών ελίτ που έπαιξαν με τη φωτιά καταστρέφοντας την Ουκρανία για να χτυπήσουν τη Ρωσία

Οι δυτικοί το παίζουν σοκαρισμένοι οτι η Ρωσία έχει επεκτατική πολιτική και επιτέθηκε ξαφνικά σε μια άλλη χώρα. Λένε δηθεν για πρώτο πόλεμο στην Ευρώπη μετά το β Παγκοσμίο πόλεμο ενώ ξεχνούν τη Γιουγκοσλαβία.

Μην ξεχναμε ομως ότι ως το 1990 η ΕΣΣΔ/ Ρωσία ήταν μια υπερδύναμη , η 2η παγκόσμια οικονομία, που έλεγχε όλη τη ανατολική Ευρώπη και είχε 500,000 στρατιώτες στην ανατολική Γερμανία. Όλα αυτά χάθηκαν. Έχουν περάσει 35 χρόνια αλλά μην ξεχνάμε
Ότι χωρίς ανταλλάγματα και άγνωστο γιατί αποχώρησε από εκεί με τη γνωστή κατάρρευση των 1990ς και ακολούθησε η επέκταση των δυτικών σε όλη την ανατολική Ευρώπη με ΝΑΤΟ/ΕΕ/ευρωζώνη (και τώρα με είσοδο και ουδέτερων κρατών όπως Φινλανδία, Σουηδία) . Επίσης ολοι οι πόλεμοι σε Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία κλπ
Βλέπουμε λοιπόν ποιος είναι πραγματικά επεκτατικός . Οι δυτικοί υποκίνησαν πορτοκάλι επαναστάσεις και πραξικοπήματα για να επιβληθούν σε περιοχές που δεν έλεγχαν

Σίγουρα οι Ρώσοι δεν θα ρωτήσουν τους Ουκρανούς τι επιθυμούν

Όμως ούτε οι δυτικες ελιτ (Αμερικάνικες, ευρωπαϊκή ένωση κλπ) έχουν ρωτήσει τόσους λαούς για το τι επίθυμουν και εχουν παράβιασει την εθνικη και κοινωνική κυριαρχία. Ανάμεσα τους και την Ελλάδα όπου τη λεηλάτησαν με τα μνημόνια και όχι μόνο




Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

21/5/2023 : Ολέθρια συντριβή - στα όρια της διάλυσης - του ΣΥΡΙΖΑ, (με 20,07%), όπου πέφτει η αυλαία, με την πληρωμή του λογαριασμού της σύγχρονης “Συμφωνίας της Βάρκιζας” του καλοκαιριού του 2015. Τεράστια η προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, με 40,78%, (ΠΑΣΟΚ 11,53%, ΚΚΕ 7,20%, Ελληνική Λύση 4,46%, ΝΙΚΗ 2,93%, Πλεύση Ελευθερίας 2,87%, ΜΕΡΑ25 2,59%), ακριβώς, επειδή στερούντο αντιπάλου. (Και φυσικά, οι δημοσκοπήσεις, πήγαν όλες, στα σκουπίδια).

Μιλώντας, για “το στάδιο, στο οποίο δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν αφεντικά και δούλοι, επειδή οι σαΐτες θα υφαίνουν μόνες τους”. Από αυτόν τον ορισμό του Αριστοτέλη, για το καθεστώς της ελεύθερης κοινωνίας (που νοείται ως αναρχική/αντιεξουσιαστική), στον μουτουαλισμό του Pierre-Joseph Proudhon και από την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, που περίμενε ο John Maynard Keynes, στο σήμερα και στους μελλοντικούς καιρούς).

Βουλευτικές εκλογές 25/6/2023 : Ο Αλέξης Τσίπρας, που, στις 8/6/2016, πούλησε, στον Λάτση, την έκταση στο Ελληνικό, με 92 € το τμ, ενώ το 2014 έλεγε ότι “αν υπογράψω ιδιωτικοποιήσεις στο Ελληνικό, τότε καλύτερα να ψηφίσετε Σαμάρα”, δεν δικαιούνται αυτός και η ηγετική ομάδα του ψευδεπώνυμου ΣΥΡΙΖΑ να ομιλούν, για την τωρινή εκλογική καταστροφή του κόμματος, που, φυσικά, πρόκειται να έχει και συνέχεια…