Η ανάπτυξη έχει φαλίρει, με προϋπολογισμό μπατίρη. (Μια ποιητική αφιέρωση, στην σύγχρονη ελληνική υπανάπτυξη).

Μέσα στον σύγχρονο καιρό,
εκουρέψανε τ' αυγό,
για ανάπτυξη μιλάνε,
μα οι δανειστές χαμογελάνε.



Η κοινωνία υποφέρει,
λεφτά δεν έχει να εισφέρει,
δεν ιδρώνει, όμως, το αυτάκι
του Κυριάκου Μητσοτάκη.




Την ανάπτυξη λένε, φέρνουν,
αλλά δεν τα καταφέρνουν,
τα κονδύλια είναι μικρά
και καθόλου αρκετά.



Με ποσά, κάτω από 1 δισ., 
κάνει η κυβέρνηση πρεστίζ,
η ανάπτυξη έχει φαλίρει,
με προϋπολογισμό μπατίρη.



Σταγόνα στον ωκεανό,
ταΐζουν το κοινό σανό,
βιώσιμη ανάπτυξη δεν υπάρχει,
όσο το Μνημόνιο άρχει.



Ο αναπτυξιακός νόμος είναι της πλάκας 
ο κόσμος λογίζεται για βλάκας, 
κονδύλια τον νόμο δεν στηρίζουν 
τα πολλά λόγια χαλαλίζουν.




Η Ελλάδα, ναι, γερνά,
μα η ελίτ μας το ξεχνά,
τα Μνημόνια δεν τολμά να άρει,
κατήφορο η χώρα έχει πάρει.



Η νεολαία την πλάτη στρέφει, 
φεύγει και δεν επιστρέφει,
πάει αλλού να βρει δουλειά
να βγάλει μερικά λεφτά.



Τέλμα υπάρχει αναπτυξιακό,
στων Μνημονίων τον καιρό,
η οικονομία έχει κάτσει
και η χώρα έχει πλαντάξει.



Πάνε πια οι καλοί καιροί,
χάθηκαν σαν αστραπή,
από 62 δισ. οι επενδύσεις,
πιάσανε τις καταδύσεις.



Πέσαν από τα 62,
κάτω απ' τα 22,
ήλθε μεγάλη συμφορά
κι όχι, μόνο, μιά φορά.



Λόγια αυτοί λένε πολλά
αλλά τα έργα πενιχρά,
στην κοινωνία κάνουν πρέσινγκ,
διοικεί ο Κλάους Ρέγκλινγκ.




Λένε για ανάπτυξη δυό τοις εκατό,
τούτο δεν είναι αρκετό, ούτε και πραγματικό,
το ΑΕΠ το καταστέλλει,
την οικονομία περιστέλλει.



Αλλά και οι τραπεζικές οι καταθέσεις
αρνητικές επήραν θέσεις,
από δισ. 120 δισ. συν 10,
πέσανε στα 110.



Έκαναν άρση των ελέγχων κεφαλαίων,
μα η μείωσή τους είναι σκέτος λέων,
απ' έξω δεν ήλθαν εισροές,
και προκύψαν εκροές.



Οι τράπεζες ολοένα και στερεύουν
την ρευστότητα μαζεύουν,
ζήτηση δεν υπάρχει καθόλου,
η προσφορά πάει κατά διαβόλου.



Έτσι η χώρα δεν πάει μπροστά,
με την όπισθεν γυρνά,
στην υπανάπτυξη βαδίζει
και στον δρόμο όλο τρεκλίζει.



Λύση δεν φαίνεται κοντά, 
η Ελλάδα πάει στα τύφλα, 
κινδυνεύει η κοινωνία, 
από την χρόνια καχεξία. 



Μόνος δρόμος σωτηρίας 
είναι η αλλαγή πορείας, 
η χώρα την χρεωδουλεία πρέπει ν' αφήσει, 
την εθνική κυριαρχία ν' ανακτήσει. 



Άνευ τούτων δεν μπορεί 
γοργή ανάπτυξη να 'ρθεί, 
η Ελλάδα μόνο έτσι θ' ανακάμψει 
την οικονομία θ' ανατάξει. 



Είναι μεγάλο το κακό, 
πού' χει κάνει το ευρώ, 
χάθηκε η νομισματική κυριαρχία 
και της ανάπτυξης κάθε ευκαιρία. 



Όμως, πότε δεν είναι αργά, 
για να αλλάξουν όλα αυτά, 
η επαναφορά της νομισματικής κυριαρχίας, 
θα'ναι οδηγός ξέφρενης αναπτυξιακής πορείας. 




Θέλει αποφάσεις θαρετές, 
αλλά και ριζοσπαστικές
ο τροχός θε να γυρίσει 
κι η ανάπτυξη θ' αρχίσει. 




Φαίνεται δύσκολο όλο αυτό, 
είναι όμως μπορετό, 
η κοινωνία θα τα καταφέρει, 
την ανάπτυξη να φέρει. 



Έτσι θα πάει παρακάτω, 
θα ξεφύγει, από τον πάτο, 
τα κακά πίσω θ' αφήσει, 
την χώρα θα αναγεννήσει.