2002 - 2015 : Η σημαντική άνοδος της γερμανικής βιομηχανικής παραγωγής και η αντίστοιχη πτώση της βιομηχανικής παραγωγής των κυριότερων χωρών της ζώνης του ευρώ. (Η ΕΚΤ, ως βασικός χρηματοδότης του ιταλικού δημόσιου χρέους, τα λεφτόδενδρα των προγραμμάτων της ποσοτικής χαλάρωσης QE και τα αναπόδραστα αδιέξοδα του ζόμπι της ευρωζώνης).
Όλα αυτά τα χρόνια, που έχει ξεσπάσει η ευρωζωνική κρίση, από την εποχή της ελληνικής χρεωκοπίας, αλλά και πριν από αυτήν, έχουμε περιγράψει τις καταστροφικές, τις ολέθριες επιπτώσεις του ευρώ και της ζώνης του, στην μεγίστη πλειοψηφία των οικονομιών των χωρών της ευρωζώνης. Βλέποντας τον παραπάνω πίνακα, ο οποίος απεικονίζει την πορεία της βιομηχανικής παραγωγής, στις 4 μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης (Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία), από το 1974, μέχρι το 2015, αντιλαμβανόμαστε το τεράστιο μέγεθος του κέρδους, που προέκυψε, για την γερμανική βιομηχανική και εξαγωγική ελίτ, από την δημιουργία του ευρώ και της ζώνης του. Η βιομηχανική παραγωγή της Γερμανίας, με την δημιουργία της ευρωζώνης απογειώθηκε και μαζύ με αυτήν, απογειώθηκαν και τα φανερά κέρδη της γερμανικής ελίτ, έστω και αν αυτά είναι, εν πολλοίς, επιφαινόμενα. (Το γιατί αυτά τα κέρδη είναι επιφαινόμενα, το έχουμε πει πολλές φορές, αλλά, παρακάτω, θα το επαναλάβουμε) . Όμως, από τον ίδιο πίνακα, αντιλαμβ