Η προεκλογική κατασκευή του "πρωτογενούς πλεονάσματος" του 2013 : Από τα πλαστά "Greek statistics", στα απατηλά "Eurostatistics". (Η "μπαλτακειάδα", οι "ρωσικές άκρες" της Χρυσής Αυγής, οι ευρωεκλογές και το αδιέξοδο της καταρρέουσας κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου).
Οι ευρωζωνίτες πουλάνε φύκια, για μεταξωτές κορδέλλες. Έφθασαν στο σημείο - και φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά, αφού πρόκειται για μια παλιά τους τέχνη - να δημιουργήσουν μια νέα κατηγορία "στατιστικών", μετά τα "Greek statistics", τα "Eurostatistics", με αποτέλεσμα να γελοιοποιηθούν, σε πλανητικό επίπεδο, αφού όλοι οι οικονομικοί αναλυτές και ο διεθνής τύπος, πήραν είδηση τα μαγειρέματά τους, τα οποία είναι, απολύτως, ερασιτεχνικά και είναι προϊόντα της επείγουσας ανάγκης, η οπία έχει προκύψει, από το γεγονός των ερχόμενων ευρωεκλογών και η οποία έχει να κάνει, με την επείγουσα στήριξη της κυβέρνησης των στουρνοσαμαράδων, η οποία καταρρέει και φαίνεται ότι πνέει τα λοίσθια. Γι' αυτές τις λαθροχειρίες, λίγο ή πολύ, έχω κάνει λόγο και σε άλλα δημοσιεύματα, σε αυτό εδώ το μπλογκ, με τελευταίο και χαρακτηριστικότερο δημοσίευμα, το :
"Από το φουσκωμένο δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009, στο ψευδεπίγραφο "πρωτογενές πλεόνασμα" του 2013. (Ένα οδοιπορικό στις στατιστικές αλχημείες της Eurostat και στις σπαραξικάρδιες εκκλήσεις των κυβερνητικών εταίρων των Αθηνών, για βοήθεια)"
http://Ας δούμε όμως, από κοντά, τις αλχημείες των ευρωζωνιτών, με τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία, τα οποία οι ίδιοι παλαιότερα - και φυσικά με ένα υποκριτικό θράσος χιλίων καρδιναλίων - κατηγορούσαν, ως πλαστά. Οι τύποι αυτοί αφαίρεσαν : α) Τις δαπάνες των τόκων, ύψους 7,28 δισ. € (γύρω στο 4% του ΑΕΠ) - και καλά έκαναν. β) Την επιστροφή των κερδών, ύψους 2,73 δισ. €, που έβγαλαν οι χώρες μέλη της Ευρωζώνης, από τα ελληνικά ομόλογα, που αντιστοιχούν στο 1,5% του ΑΕΠ - και πάλι, καλά έκαναν. γ) Το κόστος της στήριξης της ελληνικής μπατιροτραπεζοκρατίας, από το ελληνικό δημόσιο, ύψους 19,66 δισ. € (κάπου στο 10,8% του ΑΕΠ) - και εδώ, βέβαια, διέπραξαν μια κακόγουστη λαθροχειρία, για την οποία έχουν γίνει, διεθνώς, ρεζίλι. δ) Τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της κυβέρνησης, προς τους, πάσης φύσεως, ιδιώτες, το 2013, οι οποίες αφορούν ένα ποσόν, περίπου, 4 δισ. € και το οποίο η κυβέρνηση είχε συμβατική υποχρέωση να πληρώσει, μέσα στο 2013 (και φυσικά, δεν το έκανε), που είναι, εκτός του υπολογισμού. ε) Ένα ποσόν της τάξεως των 0,7 δισ. € που - υποτίθεται ότι - βρέθηκαν, σε λογαριασμούς της τοπικής αυτόδιοίκησης και στ) Άλλο ένα ποσόν, της τάξεως των 4,7 δισ. €, τα οποία υπολογίστηκαν, ως περιουσία και ως ... πλεονάσματα των ελλειμματικών ασφαλιστικών οργανισμών. Τα δύο τελευταία αυτά ποσά είναι χρήματα, τα οποία δανείστηκε το κράτος. Πλην, όμως, τα, εν λόγω, δεν υπολογίζονται, ως μέρος νέων υποχρεώσεων του ελληνικού δημοσίου, αν και αποτελούν μέρος των υποχρεώσεών του, αφού είναι κομμάτι του χρέους του!!! Και βέβαια και η τοπική αυτοδιοίκηση και πολύ περισσότερο, οι ασφαλιστικοί οργανισμοί (τα συνταξιοδοτικά ταμεία) είναι γνωστό ότι είναι παραγωγοί διογκούμενων ελλειμμάτων και ουσιαστικά, τελούν, υπό κατάρρευση. Ως εκ τούτου, η παρουσίαση περισσευμάτων, ύψους 5,4 δισ. €, κατά την διάρκεια του 2013, αποτελεί μιαν, εντελώς, αστεία υπόθεση. Και όπως φαίνεται, οι τύποι αυτοί (Βάλτερ Ραντερμάχερ κλπ) έχουν κάνει και άλλες "προσαρμογές", τις οποίες δεν μπορούμε, ακόμη, να ανιχνεύσουμε, για να δούμε ποιές είναι αυτές και τί αφορούν. Έτσι, έβγαλαν, για το 2013, ένα παραμυθολογικό "πρωτογενές πλεόνασμα", γύρω στο 0,8% του ΑΕΠ, δηλαδή, περί τα 1,46 δισ. €. Στην πραγματικότητα, βέβαια, στον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό (αυτόν της "γενικής κυβέρνησης") του 2013, όπως προκύπτει, από τα παραπάνω στοιχεία - τα οποία είναι προσωρινά -, αντί πρωτογενούς πλεονάσματος, υπάρχει πρωτογενές έλλειμμα, της τάξεως των 24, 36 δισ. €, το οποίο αντιστοιχεί στο 13,38% του ελληνικού ΑΕΠ. Όμως, σύμφωνα, με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα, το 2013, είχε δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξεως του 12,7% του ΑΕΠ, δηλαδή 23,12 δισ. €, αλλά και αυτό, όπως και το "πρωτογενές πλεόνασμα" της ελληνικής κυβέρνησης, για το 2013 είναι μια στατιστική (προεκλογική) απάτη, την οποία κατασκεύασε, η τρόϊκα, μαζύ με το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και την Eurostat (με όργανο την ΕΛΣΤΑΤ), για να καλύψουν τις προεκλογικές ανάγκες της "ελληνικής" κυβέρνησης, αλλά και τις προεκλογικές ανάγκες των κυβερνήσεων της λοιπής ευρωζώνης - και κυρίως, της γερμανικής, η οποία πρέπει να παρουσιάσει κάποιες "επιτυχίες", στο ελληνικό πρόγραμμα. Τις στατιστικές αυτές αλχημείες θα τις "διορθώσουν", μετά τις ευρωεκλογές του ερχόμενου Μαΐου και γι' αυτόν τον λόγο, θα επανέλθει τον Σεπτέμβριο η τρόϊκα, παρά το γεγονός ότι το 2ο Μνημόνιο του Φεβρουαρίου του 2012 λήγει τον Ιούνιο του 2014 και το οποίο, φυσικά, θα παραταθεί/αντικατασταθεί, όπως έχουμε πει, άλλωστε, εδώ και πολύν καιρό. Με λίγα λόγια : Μπούρδες και παραμύθια. Τελικά, το 2013, στον κρατικό προϋπολογισμό υπάρχει ένα τεράστιο πρωτογενές έλλειμμα, όπως και αν το μετρήσει κάποιος. Ο Παναγιώτης Μπαλτάκος, ως γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου, επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά, μέχρι τις 2/4/2014, που παραιτήθηκε, από την θέση αυτή, λόγω της δημοσιοποίησης του κατεξευτελιστικού, για την κυβέρνηση και το δικαστικό σύστημα της χώρας, βίντεο της συνομιλίας του (όχι όλης), με τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Ηλία Κασιδιάρη, υπήρξε συντονιστής του κυβερνητικού έργου και φυσικά, ήταν στενός συνεργάτης και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου. Η ζημιά, που έκανε στην εικόνα της κυβέρνησης, η δημοσιοποίηση του διαλόγου Μπαλτάκου - Κασιδιάρη υπήρξε ανυπολόγιστη και οπωσδήποτε θα καταγραφεί, στις ευρωεκλογές του επόμενου μήνα. Εξ ίσου μεγάλη είναι και η ζημιά στα κόμματα της συγκυβέρνησης - του ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβανομένου, το οποίο τρώθηκε βάναυσα, αν και ουσιαστικά, ήταν, ήδη, ένα πτώμα... Όλα αυτά, βέβαια, από κάποιο χρονικό σημείο και μετά, ήσαν προγραμματισμένα και ο προγραμματισμός αυτός τέθηκε, σε εφαρμογή, αμέσως, μόλις η κυβέρνηση των στουρνοσαμαράδων και του μπουχέσα συγκυβερνήτη κατέληξε, σε συμφωνία, με την τρόϊκα, γύρω από την εφαρμογή της διαβόητης "εργαλειοθήκης" του ΟΟΣΑ, τον περασμένο Μάρτιο. Κάπου εκεί, οι αντιρρήσεις των τροϊκανών, του Άσμουσεν και του Σόϋμπλε παρακάμφθηκαν, μπροστά, στην ανάγκη να στηριχθεί η παραπαίουσα κυβέρνηση Σαμαρά, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δέχτηκε να δώσει οποιαδήποτε εγγύηση και αρνήθηκε κάθε στήριξη στο εφαρμοζόμενο πρόγραμμα. Όμως, παρά τον όποιο προγραμματισμό, η ανάδειξη της μπαλτακειάδας, στις αρχές του μήνα και τα απόνερά της, τα οποία έπνιξαν, όπως ένας τεράστιος βούρκος, τις όποιες ελπίδες είχαν η "ανοιξιάτικη" παρέα του Αντώνη Σαμαρά και ο γνωστός αμοραλιστής και επιφανής πολιτικός δολοπλόκος Μάκης Βορίδης, που εξύφαναν το σχέδιο της πλήρους εξόντωσης της Χρυσής Αυγής, επέβαλε την επίσπευση του χρονοδιαγράμματος, για την στήριξη της κυβέρνησης των εντόπιων Quislings, πρώτα, με την τραγελαφική "εξοδο της Ελλάδας στις αγορές" και μετά με το παραμυθολογικό "πρωτογενές πλεόνασμα". Το κτύπημα, που δέχτηκε η κυβέρνηση και τα δύο κόμματα (η ψυχορραγούσα ΝΔ και το εξαερωμένο ΠΑΣΟΚ), που συμμετέχουν, τώρα, σε αυτήν - όπως και η ΔΗΜΑΡ, που συμμετείχε, μέχρι τον περασμένο Ιούνιο - δεν ήταν καθόλου μικρό. Ήταν συντριπτικό και δεν είχε να κάνει, μόνο, με το βίντεο που ανέβασε ο Ηλίας Κασιδιάρης, στο διαδίκτυο, στις 2 Απριλίου, αποκαλύπτοντας τον δύσοσμο κόσμο, μέσα, στον οποίον σαπροφυτεί η ελληνική πολιτική ζωή και το δικαστικό σύστημα της χώρας, το οποίο παρουσιάζεται, ωμότατα και πολύ παραστατικά, ως θεραπαινίδα της κυβέρνησης. Βέβαια, οι χρυσαυγίτες (οι οποίοι, πέρα από το αποκαλυπτικότατο βίντεο, με την συνομιλία Κασιδιάρη - Μπαλτάκου, απειλούν και με άλλα βίντεο, ανάλογου περιεχομένου και τα οποία, πιθανότατα, θα βγουν, στην επιφάνεια, παρά την προσπάθεια της κυρίας Ευτέρπης Γκοτζαμάνη να μην επιτρέψει την δημοσιοποίησή τους, εάν και εφ' όσον η κυβέρνηση και το δικαστικό σύστημα της χώρας δεν επιτρέψουν την συμμετοχή, στις εκλογές της 18ης και της 25ης Μαΐου, της Χρυσής Αυγής, ή/και της "Ελληνικής Αυγής", που εμφανίζεται, ως υποκατάστατό της, εάν η Χρυσή Αυγή τεθεί, εκτός νόμου και των υποψηφίων τους στις τριπλές εκλογές του Μαΐου) αμύνονται, προκειμένου να αποφύγουν την φυλακή, αλλά, όπως φαίνεται, έχουν και κάποια μορφή υποστήριξης, απέναντι, σε ένα σύστημα, το οποίο, προκειμένου να επιβιώσει - έτσι νομίζει -, γίνεται αδίστακτο, αποσκοπώντας να τους στραγγίξει, εκλογικά, όσο μάταιη και καταστροφική, για το ίδιο το σύστημα και αν είναι αυτή η ελπίδα, αφού οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής δεν πρόκειται, σε καμμία περίπτωση, να ψηφίσουν την Νέα Δημοκρατία, όπως έλπιζε, βλακωδώς, ο Αντώνης Σαμαράς, το επιτελείο του οποίου αρχίζει να αντιλαμβάνεται το μάταιο της όλης επιχείρησης της λεηλασίας των ψήφων του νεοναζιστικού αυτού κόμματος και να προσπαθεί, ως κόμμα και ως κυβέρνηση να εμφανισθεί, ως αμμέτοχο, στην όλη δικαστική δίωξη, κατά του κόμματος των Ελλήνων νεοναζιστών, από την οποία προσποιείται ότι κρατάει αποστάσεις. Βέβαια, η ώρα της αλήθειας πλησιάζει, όπως έχουμε πει, από παλαιά, εδώ και επτά μήνες, αφού ο Άρειος Πάγος θα κληθεί να αποφανθεί, επί των αιτήσεων για συμμετοχή, στις εκλογές του Μαΐου και της Χρυσής Αυγής (καθώς και του υποκατάστατού της), αλλά και των υποψηφίων της, στις ευρωεκλογές, αλλά και στις εκλογές, για την τοπική και την περιφερειακή διοίκηση. Όταν μιλάω, για στήριξη των χρυσαυγιτών, δεν αναφέρομαι, στα λεγόμενα, για τις ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας, τον στρατό, ή την ΕΥΠ. Αυτά μπορεί να έχουν, ή να μην έχουν κάποια βάση, μιλώντας,, τουλάχιστον, για το παρόν. Η στήριξη των χρυσαυγιτών, στην κόντρα τους, με την κυβέρνηση Σαμαρά και τους πάτρωνες αυτής της κυβέρνησης - την ευρωγραφειοκρατία, την γερμανική κυβέρνηση και τους λοιπούς παρατρεχάμενους του έγχρωμου αφεντικού των ναζιστών του Κιέβου -, φαίνεται ότι προέρχεται, από την Ρωσία και κάποιους μηχανισμούς του ρωσικού κράτους, στα πλαίσια της δικής του αντιπαράθεσης, με την Ε.Ε., με το ΝΑΤΟ και βέβαια, με το αφεντικό όλων αυτών, δηλαδή τις Η.Π.Α. Όσο και αν αυτές οι σκέψεις φαίνονται, ως σενάρια συνωμοσίας, στην πραγματικότητα, εάν κάποιος δει τα στοιχεία, θα αντιληφθεί ότι οι σκέψεις αυτές, που συνδέουν τον ρωσικό παράγοντα, με την Χρυσή Αυγή και με τις αποκαλύψεις, για τον πρώην γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου Παναγιώτη Μπαλτάκου, ο οποίος υπήρξε έμπιστος του Αντώνη Σαμαρά και ο οποίος, παρά τα όσα εξέμεσε κατά του ίδιου του πρωθυπουργού (τον οποίον αποκάλεσε, ανάμεσα στα πολλά άλλα και "πούστη"), παραμένει μέλος της Νέας Δημοκρατίας, έχουν βάση και εδράζονται στα στοιχεία, που έχουν έλθει στην δημοσιότητα. Ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος βουλευτής της Χρυσής Αυγής και έμπιστος γαμπρός του Νίκου Μιχαλολιάκου, φαίνεται ότι βρήκε τις κατάλληλες επαφές και κάποια στήριξη, για το κόμμα των Ελλήνων εθνικιστών της εξτρεμιστικής δεξιάς, κατά την διάρκεια του ταξιδιού του, στην Μόσχα, τον Δεκέμβριο του 2013. Το εύρος αυτών των επαφών και η έκταση της στήριξης δεν φαίνεται να αποτελούν ασήμαντια μεγέθη, όσο και αν παραμένουν, στο σκοτάδι του παρασκηνίου... Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος, ο οποίος είναι βουλευτής της Χρυσής Αυγής και γαμπρός του ζεύγους Νίκου Μιχαλολιάκου - Ελένης Ζαρούλια (είναι σύζυγος της κόρης τους), τον περασμένο Δεκέμβριο και ενώ η ουκρανική κρίση, είχε πάρει τον δρόμο της, μετά την απόφαση του προέδρου Βίκτορ Γιανούκοβιτς να αρνηθεί την σύνδεση της Ουκρανίας, με την Ε.Ε., πήγε στην Μόσχα, μετά από κομματική πρόσκληση, όπου απέσπασε την υπόσχεση των Ρώσων εθνικιστών, για βοήθεια, στην διωκόμενη Χρυσή Αυγή, για ό,τι χρειαστεί. Φυσικά, είναι σαφές ότι οι Ρώσοι ομογάλακτοι των χρυσαυγιτών έχουν επαφές, με το ρωσικό κράτος και έχουν στηρίξει την πολιτική του Βλαντιμίρ Πούτιν και στο ουκρανικό ζήτημα - όπως, άλλωστε και η Χρυσή Αυγή. Αυτή η υπόσχεση, για βοήθεια, προς την Χρυσή Αυγή, δεν φαίνεται ότι έμεινε στα λόγια, αφού το βίντεο, με την αποκαλυπτική συνομιλία Κασιδιάρη - Μπαλτάκου, ανέβηκε, στο ρωσικό αντίστοιχο του YouΤube και από το οποίο δεν υπάρχει καμμία δυνατότητα να κατέβει, εάν δεν το επιθυμούν οι ρωσικές αρχές (οι οποίες δεν φαίνεται να επιθυμούν κάτι τέτοιο). Άλλωστε, ο Ρώσος (;) χρήστης (rutube_account_601126), που ανέβασε το συγκεκριμένο βίντεο, είναι ανώνυμος και παραμένει άγνωστος και μη ορατός, αφού δεν έχει αφήσει κάποια ηλεκτρονικά ίχνη, πέρα από τον συγκεκριμένο αριθμητικό ηλεκτρονικό κωδικό, ενώ και η αναπαραγωγή του βίντεο από την Χρυσή Αυγή, στο διαδίκτυο, γίνεται, μέσα από την ρωσική ιστοσελίδα, ακριβώς, για να μην μπορεί να κατεβεί, από οποιονδήποτε τρίτο, που θα ήθελε να το κατεβάσει. Πέραν του βίντεο, με τον Μπαλτάκο, υπάρχουν και άλλα στοιχεία, που μαρτυρούν κάποια ρωσική εμπλοκή, στην όλη υπόθεση. Η Ελένη Ζαρούλια μίλησε για μια επαφή του Μπαλτάκου, με τον σταθμάρχη της CIA, στην Αθήνα και η αναφορά της αυτή, η οποία έγινε, με την μορφή ερώτησης, δημιουργεί, με την σειρά της ουκ ολίγα ερωτηματικά, αφού η ίδια η βουλευτίνα της Χρυσής Αυγής δεν είναι σε θέση να γνωρίζει, από μόνη της, την ατζέντα αυτού του είδους των επαφών του Παναγιώτη Μπαλτάκου. Η μόνη δυνατότητα, που θα μπορούσε να έχει η Ελένη Ζαρούλια, για να αντλήσει μια τέτοια μυστική πληροφόρηση, είναι να της τα έχει μεταφέρει κάποιος ενδιαφερόμενος. Ένας από τους ενδιαφερόμενους θα μπορούσε να είναι ο Μπαλτάκος (ο οποίος, μπορεί να μίλησε στον Κασιδιάρη, σε κομμάτι της συνομιλίας τους, το οποίο δεν δόθηκε, στην δημοσιότητα). Ένας άλλος ενδιαφερόμενος, ο οποίος θα μπορούσε να είναι η ... CIA. Φυσικά, είναι αστείο και να σκεφθεί κάποιος, κάτι τέτοιο. Ως εκ τούτου, ο άλλος "ενδιαφερόμενος", που θα μπορούσε να δώσει, στην, υπό κατηγορία και υπο ενδεχόμενη προφυλάκιση, σύζυγο του αρχηγού της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου, αυτή την πληροφορία. είναι κάποια ξένη μυστική υπηρεσία (εάν δεν υπάρχει διαρροή, από την ελληνική ΕΥΠ, η οποία, όμως, δεν είναι και πολύ πιθανό να εμπλέκεται, ως πηγή διαρροής, μιας τέτοιας πληροφορίας), η οποία θα μπορούσε να την αντιληφθεί, ως γεγονός, ή, ακόμη και να την υποκλέψει, ως περιεχόμενο. Και επειδή η μόνη ενδιαφερόμενη πηγή μιας τέτοιας πληροφορίας, είναι οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, το συμπέρασμα, που βγαίνει, είναι ότι η ρωσική εμπλοκή, στην πληροφόρηση της Ελένης Ζαρούλια, για την συνάντηση του Μπαλτάκου, με τον σταθμάρχη της CIA, στην Αθήνα, είναι η περισσότερο πιθανή εκδοχή. Υπάρχουν και άλλα, στα οποία έχουν αναφερθεί οι χρυσαυγίτες και τα οποία αφορούν συνομιλίες του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, με έναν ανώτατο δικαστικό, του οποίου το επώνυμο, όπως λένε, μοιάζει, με αυτό του Μπαλτάκου, τον οποίο ο πρωθυπουργός αποκαλεί "Παναθηναϊκάκια" και τον χειραγωγεί και κατευθύνει, ως προς την δικαστική υπόθεση της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. Ακόμη, οι αναφορές του Ηλία Κασιδιάρη, στο περιεχόμενο των τηλεφωνημάτων του υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου, στην προϊσταμένη του Πρωτοδικείου, για το "δέσιμο" της υπόθεσης των διώξεων των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2013, όταν στήθηκε η θεαματική επιχείρηση, για την live προφυλάκισή τους, ενώπιον του αδηφάγου τηλεοπτικού κοινού ("Δεν δένει, του έλεγε αυτή. Να την δέσετε. Να κόψετε το λαιμό σας να την δέσετε" της απαντούσε, επιτακτικά και φορτικά, εκείνος), δημιουργούν πολλές σκέψεις, για την πηγή της πληροφόρησης των χρυσαυγιτών, λαμβανομένων υπόψη όσων είπαμε, σε σχέση, με τον ρωσικό παράγοντα. Όλα αυτά χωρίς σύγχρονα συστήματα παρακολούθησης δεν μαθαίνονται. Φαίνεται ότι οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες έχουν αναλάβει δράση και έχουν έχουν μάθει - και μαθαίνουν - πολλά. Η πλήρης υποταγή της κυβέρνησης των Σαμαρά - Βενιζέλου, στους δανειστές της χώρας, οι οποίοι είναι οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί ανταγωνιστές της Ρωσίας, στην ουκρανική κρίση, έχει δημιουργήσει πολλές εχθρότητες και αντιπαλότητες. Και από ό,τι φαίνεται, η ρωσική ηγεσία είναι διατεθειμένη να ανταποδώσει τα ίσα και να κτυπήσει τους αντιπάλους της, μέσα στο γήπεδό τους. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ένα από τα επιχειρήματα, που προέβαλε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, απέναντι στους Δυτικούς, για να τους επισημάνει ότι δεν πρέπει να στηρίξουν την κυβέρνηση των πραξικοπηματιών του Κιέβου, είναι ότι αυτό πρέπει να το κάνουν, επειδή και ο ίδιος δεν ενεπλάκη στην ελληνική και την κυπριακή κρίση. Ως εκ τούτου, η άρνηση της συμμόρφωσης των Δυτικοευρωπαίων και των Αμερικανών, στις απαιτήσεις των Ρώσων, στην Ουκρανία, λύνει τα χέρια της ρωσικής ηγεσίας και ως προς την Ελλάδα, στην οποία, προφανώς, ψάχνουν και βρίσκουν εκείνους, που τους χρειάζονται, προκειμένου να βλάψουν τα αμερικανικά και τα ευρωπαϊκά συμφέροντα, γεγονός, το οποίο συνδέεται, με την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης των στουρνοσαμαράδων και του μπουχέσα συγκυβερνήτη, η οποία, ούτως, ή άλλως, οδεύει προς μια μεγάλη εκλογική ήττα, η οποία, ανεξάρτητα, από όσα (υποθετικά, ή πραγματικά) πράττουν οι Ρώσοι, θα την αποσταθεροποιήσει, ακόμη περισσότερο. |
Σχόλια
Και εδώ που έχουμε φτασει , ειναι η μονη λύση και θα ήταν πολύ καλύτερα για την Ελλάδα να αποχωρήσει από ΕΕ και ευρώ, και να συμμαχήσει με τη Ρωσία (και πιθανώς να ενταχθεί και στην Ευρασιατικη ένωση).
Έτσι, εξουδετερώνεται ο στρατιωτικος κίνδυνος της Τουρκίας, θα έχουμε μεγαλύτερη εθνική κυριαρχία, την άνεση να προχωρήσουμε σε παραγωγική ανασυγκρότηση χωρίς το φόβο των δυτικών απειλών, θα υπαρχουν αμοιβαία οικονομικά και εμπορικά ωφελη, και θα ειμαστε μέρος μιας ένωσης με κοινα πολιτιστικά χαρακτηριστικά όπου θα έχουμε μεγαλύτερη βαρύτητα αντί του ρόλου παρια που έχουμε στην ΕΕ