Λεωνίδας Κύρκος και ΚΚΕ (Εσωτερικού) : Το αδιέξοδο του ελληνικού ευρωκομμουνιστικού ρεφορμισμού.

Ο Λεωνίδας Κύρκος τον τελευταίο καιρό.


Το παρόν κείμενο αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου θέματός μου, για τον θανόντα ηγέτη του ευρωκομμουνιστικού ρεύματος της χώρας μας Λεωνίδα Κύρκο [δείτε στο μπλογκ μου το θέμα :
"Λεωνίδας Κύρκος και "ανανεωτές" : Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας αποτυχίας. (Η μετεξέλιξη του πολιτικού ρεφορμισμού στον κοινωνικό και οικονομικό συντηρητισμό)" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2011/08/leonidas-kyrkos.html ]. Το κείμενο αυτό είναι μια σύνθεση δύο σχολίων μου σε δύο διαφορετικά θέματα, για τον Λεωνίδα Κύρκο, που δημοσιεύτηκαν στο μπλογκ "Αριστερή στρουθοκάμηλος" και έχει συμπληρωματικό χαρακτήρα, σε σχέση με το προηγούμενο θέμα, στο οποίο, μόλις αναφέρθηκα.

Ας δούμε λοιπόν την σύνθεση αυτών των δύο σχολίων μου :



"Προσπάθησε να ανιχνεύσει νέους δρόμους ο Λεωνίδας Κύρκος. Δεν το πέτυχε. Αυτή είναι η ωμή και απλή αλήθεια.

Αυτό που χαρακτήρισε ως "ανανέωση", στην πράξη δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένας πολιτικός ρεφορμισμός, ο οποίος προσπάθησε να ενσωματώσει το κομμουνιστικό κίνημα, μέσα στα πλαίσια της λειτουργίας του σύγχρονου γραφειοκρατικού καπιταλισμού, με έναν ανάλογο τρόπο, όπως, επιτυχημένα, συνέβη, σε ένα προηγούμενο χρονικό στάδιο, με την ενσωμάτωση της σοσιαλδημοκρατίας στο καπιταλιστικό σύστημα, με τους Έντουαρντ Μπερνστάϊν και Καρλ Κάουτσκυ.


Όμως, αυτή η διαδικασία εισαγωγής του ρεφορμισμού, μέσα στο, λενινιστικής εμπνεύσεως, κομμουνιστικό κίνημα υπερέβαινε τις δυνάμεις του Λεωνίδα Κύρκου και των "ανανεωτών", παρά τις προσπάθειές τους, οι οποίες, πολλές φορές ήσαν βγαλμένες από το παλαιό "καλό" σταλινικό οπλοστάσιο, αφού π.χ. στην αρχή της αντιπαράθεσής τους, με τους κολιγιαννικούς, είχαν στραφεί στην μπρεζνιεφική γραφειοκρατία του Κ.Κ.Σ.Ε., ζητώντας υποστήριξη και δίνοντας γην και ύδωρ σε αυτήν, προκειμένου να γίνουν εκείνοι οι "νόμιμοι" ηγέτες του Κ.Κ.Ε. (Η ανανεωτική ιδεολογική καραμέλλα προέκυψε όταν ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ και ο μηχανισμός του Κ.Κ.Σ.Ε. τους έδειξαν την πόρτα της εξόδου, θεωρώντας τους ως χρουστσωφικούς), ή όταν π.χ. προέβαιναν στην χοντρή προβοκάτσια κατά των συντηρητικών του Κ.Κ.Ε. ονομάζοντας το "ανανεωτικό" κόμμα τους, που προέκυψε, μετά την διάσπαση του 1968, ως Κ.Κ.Ε. (Εσωτερικού) και προσθέτοντας στο Κ.Κ.Ε., ως διαφοροποιητικό προσδιορισμό, την ταμπέλα του Κ.Κ.Ε. "εξωτερικού".


Ακριβώς, λοιπόν, επειδή αυτή η προσπάθεια ρεφορμιστικοποίησης του κομμουνιστικού κινήματος υπερέβαινε τις δυνάμεις του Λεωνίδα Κύρκου και των "ανανεωτών", φυσικό επακόλουθο υπήρξε η παταγώδης αποτυχία.

Όπως απόλυτα φυσιολογική υπήρξε και η εξέλιξη που ακολούθησε αυτή την αποτυχία της εισαγωγής του ρεφορμισμού στο κομμουνιστικό κίνημα της χώρας μας. Και η εξέλιξη αυτή δεν ήταν άλλη από τον μετασχηματισμό αυτού του ρεφορμισμού, στον σύγχρονο αριστερό πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό συντηρητισμό, ο οποίος, σε ένα τμήμα των παλαιών "ανανεωτών" και σε ένα μεγάλο κομμάτι των νεώτερων κληρονόμων τους, μετεξελίσσεται σε έναν νεοφιλελεύθερο αντιδραστικό οπισθοδρομισμό...


Αυτό που θα μείνει, τώρα που ο ηγέτης του ανολοκλήρωτου ελληνικού κομμουνιστικού ρεφορμισμού οδεύει προς το κοιμητήριο, είναι ότι, πάντως, ο Λεωνίδας Κύρκος προσπάθησε. Και αυτό δεν είναι λίγο.

Ας αφήσουμε τον Λεωνίδα Κύρκο να αναπαυθεί στο κοιμητήριο και ας κρατήσουμε ο καθένας τις αναμνήσεις που έχει αποκομίσει από τον νεκρό ηγέτη του ανολοκλήρωτου ελληνικού κομμουνιστικού ρεφορμισμού.

Μανώλης Γλέζος

Με τα καλά του και τα κακά του, ο Λεωνίδας Κύρκος διέβη τον δικό του κύκλο ζωής, χωρίς ουδείς να του προσάψει ότι έχασε την αξιοπρέπειά του. Σε τελική ανάλυση, ο "Λιόντας" του Μανώλη Γλέζου (με αυτό το υποκοριστικό αποκαλούσε ο αειθαλής Μανώλης τον συγκρατούμενό του Λεωνίδα στις φυλακές και ενώ ανέμεναν την εκτέλεσή τους), ούτε δηλώσεις μετανοίας υπέγραψε, σε πολύ δύσκολες στιγμές, ούτε δείλιασε, μπροστά στο στρατοδικείο και στην επιβολή της θανατικής καταδίκης.


Και πέρα από τις βαθιές πολιτικές διαφωνίες που έχω με τον νεκρό, εν πάσει περιπτώσει, όπως έχω ξαναγράψει, ο Λεωνίδας Κύρκος, μπορεί να απέτυχε, αλλά, τουλάχιστον, προσπάθησε. Κάτι που δεν είναι λίγο...


(Για το γεγονός ότι δεν μπορώ να βάλω τελεία σε ένα κείμενο 17 γραμμών, έχεις πλήρως δίκιο, αγαπητέ Γιώργο. Είναι μια - από τις όχι λίγες - αδυναμίες μου)."



(Σχόλιά μου http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/2011/08/blog-post_29.html?showComment=1314742542655#c3720434941877855443 της 31/8/2011 στο θέμα : "Λεωνίδας Κύρκος. Ο ''τρελός" της πολιτικής σκακιέρας" http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/2011/08/blog-post_29.html και http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/2011/08/blog-post_30.html?showComment=1314911521485#c4826279287834833176  της 2/9/2011 στο θέμα : "Στο περιθώριο της συγκίνησης" http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/2011/08/blog-post_30.html , που δημοσιεύτηκαν στο μπλογκ "Αριστερή στρουθοκάμηλος").

Σχόλια

Ο χρήστης NF είπε…
Δεν μου λετε αγαπητε, τελικα κατεβασε ο Μανωλης Γλεζος τη σημαία απο την Ακρόπολη;
Γιατι εγω πιστευω οτι δεν κατεβασε καμια σημαια, και οτι ελεγε παραμυθια.

Επισης διαβαζουμε στο βιογραφικο του οτι οταν εγινε η ιταλικη εισβολη ζητησε να καταταγει στον Στρατό και να πολεμησει, αλλα απερριφθη λεει επειδη ηταν μικροτερος απο την ηλικια στρατευσης. Ο Γλεζος ειχε κλεισει τα 18 στις 9 Σεπτεμβριου 1940, 49 μερες πριν την κηρυξη του πολεμου. Χμμμμμμ..............

Ο χρήστης NF είπε…
Θυμαμαι σε αλλο αρθρο μου ειχατε πει πώς ακριβως προεκυψε η ελλαδικη "Ανανεωτικη Αριστερα" και ειχα μεινει με ανοικτο το στομα. Ολο το επισημο αφηγημα των "ανανεωτων" ειναι παραμυθια και ασυστολα ψευδη.

Αλλα κανετε και μια ενδιαφερουσα επισημανση, η οποια προκυπτει με προφανη τροπο απο τα γεγονοτα, και δεν την ειχα σκεφθει. Οι "ανανεωτες" οχι μονο εκαναν ξεδιαντροπη λογοκλοπη του επισημου κομματικου ονοματος, ως αλλοι Σκοπιανοί, αλλα κότσαραν καιτο "Εσωτερικού", για να δειξουν και καλα οτι οι αλλοι ηταν του "Εξωτερικου", δηλαδη υποχείρια της Μοσχας, ενω αυτοι δεν ειχαν δηθεν τετοιες εξαρτησεις. Και τούτο ενω ολοι ηξεραν οτι και αυτοι πηγαν στο "Πατριαρχειο της Μοσχας" για να "προσκυνησουν" και να ζητσουν το "χρισμα" για τον εαυτο τους. Πώς να μην τρελλαθουν οι "Ορθοδοξοι" απο οργη, και για την απύθμενη υποκρισια των "ανανεωτων", και για τη λογοκλοπη, και για την εσκεμμενη προσβολη;
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Δεν έχω λόγους, για να αμφισβητήσω την αφήγηση του Γλέζου και του Σάντα.

Εν πάση περιπτώσει, η αφαίρεση της σβάστικας, από την Ακρόπολη συνέβη και είναι καταγραμμένη, στον κατοχικό τύπο της εποχής, ενώ ουδείς άλλος διεκδίκησε την πατρότητα της πράξης.
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Τώρα για την μη στράτευση του, εγώ πιστεύω ότι το μεταξικο καθεστώς το έκανε επειδή ήταν κομμουνιστής.
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Το ΚΚΕ είχε δίκιο, στο θέμα αυτό.
Ο χρήστης NF είπε…
Εσεις δεν εχετε λογους να αμφισβητειτε τη διηγηση του Γλεζου, εχω ομως εγω αγαπητε.

Ολοι ξερουμε απο τη στρατιωτικη μας θητεια οτι ο Στρατός υποστελλει τη σημαια του με τη Δυση του ηλιου, οπως κανουν λιγο πολυ ολοι οι στρατοι. Εκανε κατι διαφορετικο ο τυπικοτατος Γερμανικος Στρατός της εποχης; Εκανα μια μικρη ερευνα, και ιδου τα ευρηματα μου:

Απο το εξαιρετικο βιβιλιο του Brian Davis, "Flags of the Third Reich, Εκδοσεις Blumsburry.





The Reichskriegsflagge was considered as the ensign of the German Armed Forces.....The National War Flag was hoisted daily in barracks occupied by units of the Wehrmacht......The flag had to be hoisted every morning and lowered every night"

Το βιβλιο υπαρχει σε ψηφιακη μορφη στο Google Books, μπορειτε να το αγορασετε για 10 ευρω.

Ρητως και σαφως λεει οτι ο Γερμανικος Στρατος, οπως ολοι οι Στρατοι του Κοσμου αλλωστε, εκανε επαρση της Πολεμικης Σημαιας του (Reichskriegsflagge) καθε πρωι, και την υπεστελλε καθε βραδυ.

Ο μπαρμπα-Μανώλης ρητως αναφερει οτι κατεβασε τη σημαια νυχτα. Τι συμπερασμα πρτοκυπτει; Οτι μας φλομωσε στο παραμυθι επι 75 χρονια.

Γνωσεσθε την Αληθεια αγαπητε......Και η Αληθεια ελευθερωσει υμας......
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Όμως, το περιστατικό της αφαίρεσης της γερμανικής σημαίας, από την Ακρόπολη έχει καταγραφεί στις εφημερίδες της εποχής.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

21/5/2023 : Ολέθρια συντριβή - στα όρια της διάλυσης - του ΣΥΡΙΖΑ, (με 20,07%), όπου πέφτει η αυλαία, με την πληρωμή του λογαριασμού της σύγχρονης “Συμφωνίας της Βάρκιζας” του καλοκαιριού του 2015. Τεράστια η προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, με 40,78%, (ΠΑΣΟΚ 11,53%, ΚΚΕ 7,20%, Ελληνική Λύση 4,46%, ΝΙΚΗ 2,93%, Πλεύση Ελευθερίας 2,87%, ΜΕΡΑ25 2,59%), ακριβώς, επειδή στερούντο αντιπάλου. (Και φυσικά, οι δημοσκοπήσεις, πήγαν όλες, στα σκουπίδια).

Μιλώντας, για “το στάδιο, στο οποίο δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν αφεντικά και δούλοι, επειδή οι σαΐτες θα υφαίνουν μόνες τους”. Από αυτόν τον ορισμό του Αριστοτέλη, για το καθεστώς της ελεύθερης κοινωνίας (που νοείται ως αναρχική/αντιεξουσιαστική), στον μουτουαλισμό του Pierre-Joseph Proudhon και από την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, που περίμενε ο John Maynard Keynes, στο σήμερα και στους μελλοντικούς καιρούς).

Βουλευτικές εκλογές 25/6/2023 : Ο Αλέξης Τσίπρας, που, στις 8/6/2016, πούλησε, στον Λάτση, την έκταση στο Ελληνικό, με 92 € το τμ, ενώ το 2014 έλεγε ότι “αν υπογράψω ιδιωτικοποιήσεις στο Ελληνικό, τότε καλύτερα να ψηφίσετε Σαμάρα”, δεν δικαιούνται αυτός και η ηγετική ομάδα του ψευδεπώνυμου ΣΥΡΙΖΑ να ομιλούν, για την τωρινή εκλογική καταστροφή του κόμματος, που, φυσικά, πρόκειται να έχει και συνέχεια…