Η κοινωνική δυσαρέσκεια, κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, απλώνεται, αλλά δεν βρίσκει μέσα και εργαλεία, για να εκφραστεί και να συλλογικοποιηθεί.









Η
 δυσαρέσκεια, που απλώνεται, στην ελληνική κοινωνία, για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθίσταται, όσο περνάει ο καιρός, εντεινόμενα έκδηλη, εξ αιτίας των, εδώ και έναν χρόνο, επίμονων, αλλά και συγχρόνως, αποτυχημένων περιοριστικών πολιτικών, για την αντιμετώπιση του COVID-2019, αλλά, συνάμα, είναι και αναποτελεσματική, αφού δεν υπάρχει και δεν δημιουργείται ένας πολιτικός, ή κοινωνικός φορέας, ή και περισσότεροι του ενός, που να μπορούν να καρπωθούν και να εκφράσουν αυτή την δυσαρέσκεια. 

Δεν αποκλείεται, στο μέλλον και εφόσον η κυβέρνηση, επιμείνει, στην ασκούμενη αδιέξοδη περιοριστική πολιτική της, οι απούσες, τώρα, πολιτικές και κοινωνικές συσσωματώσεις, που θα συλλογικοποιήσουν και θα εκφράσουν την συσσωρευόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια, κάποια στιγμή να εμφανισθούν, αλλά αυτό, μέσα στο κλίμα, που υπάρχει, είναι, ιδιαιτέρως, αμφίβολο, λόγω της παθητικότητας, που επικρατεί, στον πληθυσμό, ο οποίος παραμένει εγκλωβισμένος, στην αντίληψη, που έχει τις απαρχές της, στην εποχή του Ιουλίου – Αυγούστου 2015 και στην κωλοτούμπα του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε έσβησαν οι ελπίδες, για μια ριζοσπαστική αλλαγή και σχηματίστηκε η πεποίθηση ότι αυτές οι πολιτικές, που ασκούνται, είναι οι μόνες, που μπορεί, εν τοις πράγμασι, να ασκηθούν, όσο δυσάρεστες και αν είναι αυτές. Και όσο δυσάρεστη και αν είναι αυτή η διαπίστωση. 

Στην χειρότερη περίπτωση, αν η παρούσα κοινωνική παθητικότητα συνεχισθεί, είναι πιθανό να επανεμφανισθούν φαινόμενα τύπου Βασίλη Λεβέντη, τα οποία, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να έχει τα μακροχρονίζοντα χάλια, που έχει, ουδόλως, ενοχλούν την παρούσα κυβέρνηση και το σύστημα, που την στηρίζει. (Εκτός, εάν το εκλογικό σώμα ψηφίσει χαοτικά, όπως έπραξε τον Μάϊο του 2012). 

Το αστείο είναι ότι, εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάποια στιγμή, στο κοντινό μέλλον, άρει τις απαγορεύσεις και επιτρέψει το άνοιγμα των καταστημάτων και της αγοράς, θα μπορέσει να σπάσει, σημαντικά, αυτό το κλίμα της κοινωνικής δυσαρέσκειας και να περιορίσει τις απώλειες, που, προφανώς, έχει.

Δύσκολο. Αλλά όχι απίθανο.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

21/5/2023 : Ολέθρια συντριβή - στα όρια της διάλυσης - του ΣΥΡΙΖΑ, (με 20,07%), όπου πέφτει η αυλαία, με την πληρωμή του λογαριασμού της σύγχρονης “Συμφωνίας της Βάρκιζας” του καλοκαιριού του 2015. Τεράστια η προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, με 40,78%, (ΠΑΣΟΚ 11,53%, ΚΚΕ 7,20%, Ελληνική Λύση 4,46%, ΝΙΚΗ 2,93%, Πλεύση Ελευθερίας 2,87%, ΜΕΡΑ25 2,59%), ακριβώς, επειδή στερούντο αντιπάλου. (Και φυσικά, οι δημοσκοπήσεις, πήγαν όλες, στα σκουπίδια).

Βουλευτικές εκλογές 25/6/2023 : Ο Αλέξης Τσίπρας, που, στις 8/6/2016, πούλησε, στον Λάτση, την έκταση στο Ελληνικό, με 92 € το τμ, ενώ το 2014 έλεγε ότι “αν υπογράψω ιδιωτικοποιήσεις στο Ελληνικό, τότε καλύτερα να ψηφίσετε Σαμάρα”, δεν δικαιούνται αυτός και η ηγετική ομάδα του ψευδεπώνυμου ΣΥΡΙΖΑ να ομιλούν, για την τωρινή εκλογική καταστροφή του κόμματος, που, φυσικά, πρόκειται να έχει και συνέχεια…

Μιλώντας, για “το στάδιο, στο οποίο δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν αφεντικά και δούλοι, επειδή οι σαΐτες θα υφαίνουν μόνες τους”. Από αυτόν τον ορισμό του Αριστοτέλη, για το καθεστώς της ελεύθερης κοινωνίας (που νοείται ως αναρχική/αντιεξουσιαστική), στον μουτουαλισμό του Pierre-Joseph Proudhon και από την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, που περίμενε ο John Maynard Keynes, στο σήμερα και στους μελλοντικούς καιρούς).