Σχέδιο "ΗΡΑΚΛΗΣ" : Η νέα - 4η στην σειρά - ανακεφαλαιοποίηση των μπατιρημένων ελληνικών τραπεζών ήλθε, με εγγυήσεις του χρεωκοπημένου κράτους ύψους 12 δισ. € έναντι πώλησης "κόκκινων" δανείων 30 δισ. €. (Οι fast track πλειστηριασμοί θα πέσουν σαν καταιγίδα).

Όπως ανέμενα, εδώ και καιρό (πολύ πριν από τις βουλευτικές εκλογές της 7/7/2019) έφθασε η ώρα της τέταρτης ανακεφαλαιοποίησης της ελληνικής μπατιροτραπεζοκρατίας. Η απελθούσα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έκανε ό,τι μπορούσε, για να απέλθει, από αυτήν, αυτό το "πικρόν ποτήριον" και να το μεταβιβάσει, στην επόμενη και τα κατάφερε.

Έτσι, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που διαδέχτηκε, την απελθούσα, πήρε, στα χέρια της, το ποτήρι αυτό και όσο πικρό και αν είναι, αποφάσισε να το πιεί και να προχωρήσει σε μια νέα ανακεφαλαιοποίηση των μπατιρημένων ελληνικών τραπεζών, μέσω, ενός διαχειριστικού bypass, αφού η μπατιροτραπεζοκρατία της Φραγκφούρτης δεν επιτρέπει την ευθεία ανακεφαλαιοποίηση.

Κατόπιν τούτου,, σε συνεννόηση, με την Ε.Κ.Τ., η κυβέρνηση κατάρτισε το σχέδιο "ΗΡΑΚΛΗΣ", το οποίο περνάει σήμερα, στην βουλή, με την διαδικασία του κατεπείγοντος και δι' αυτού, το χρεωκοπημένο ελληνικό κράτος, χρηματοδοτεί το, επίσης, χρεωκοπημένο τραπεζικό σύστημα της χώρας, με κρατικές εγγυήσεις, συνολικού ανώτατου ύψους 12 δισ. € (το οποίο θα μπορεί να αυξάνεται, με την πάροδο του χρόνου και με μια απλή υπουργική απόφαση), έναντι - της προσδοκίας, για επίτευξη - μείωσης των "κόκκινων" δανείων της ελληνικής μπατιροτραπεζοκρατίας, κατά 30 δισ. €, με δεδομένο το γεγονός ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, το 2019 φθάνουν, κάπου, στα 75 δισ. € (ενώ, το 2016, είχαν φθάσει, στα 107 δισ. €).

Στην ουσία αυτό που γίνεται, με αυτό το εγχείρημα της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, είναι η αφαίμαξη του "μαξιλαρακίου", με το οποίο οι ευρθεσμοί, ως δανειστές, χρηματοδότησαν, υπό μορφή μιας άτυπης - αλλά ουσιαστικής - πιστοληπτικής γραμμής το "ντροπαλό" 4ο Μνημόνιο, το οποίο επέβαλαν, στην χώρα, τον Αύγουστο του 2018.

 Αυτό, που επίσης, γίνεται (πρόκειται να συμβεί), είναι ότι οι fast track πλειστηριασμοί θα πέσουν σαν καταιγίδα, πάνω, στην ελληνική κοινωνία, γεγονός, το οποίο θα οδηγήσει, σε μια κοινωνική ένταση, που οι κυβερνώντες, προφανώς, έχουν προϋπολογίσει και την οποία θεωρούν ότι μπορούν να ελέγξουν.

(Μπορεί οι υπολογισμοί των κυβερνώντων να αποδειχθούν επιτυχείς, αλλά αυτό δεν μπορεί να προκαταλαμβάνεται, ως δεδομένο, λαμβάνοντας υπόψη την σχέση του πληθυσμού, επί των ακινήτων του).

Υποτίθεται, βέβαια, ότι το νομοσχέδιο εμπεριέχει πολλές δικλείδες ασφαλείας, υπέρ του ελληνικού Δημοσίου, όπως επίσης και οικονομικά ανταλλάγματα, που υποτίθεται ότι θα μπορούσαν να κρατήσουν, στα ίσια, πιθανές μελλοντικές καταπτώσεις εγγυήσεων από τα "κόκκινα" δάνεια, αλλά όλα αυτά είναι, στον αέρα.

Το "Πρόγραμμα παροχής εγγύησης σε τιτλοποιήσεις πιστωτικών ιδρυμάτων", όπως ονομάζεται το νομοσχέδιο καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις, με την τήρηση των οποίων μπορεί το Δημόσιο να παρέχει την απαραίτητη εγγύηση, στις τιτλοποιήσεις των "κόκκινων" δανείων των μπατιρημένων ελληνικών τραπεζών, προκειμένου αυτές να συμμαζέψουν τους προϋπολογισμούς τους.

Υποτίθεται, λοιπόν, ότι το ελληνικό κράτος, μετά από αιτήματα των τραπεζών, αρχής γενομένης, από την 10/10/2019 και για ένα 18μηνο, θα παρέχει (έναντι μιας "προμήθειας ασφαλείας") εγγυήσεις, οι οποίες θα έχουν υψηλή προτεραιότητα εξόφλησης, προκειμένου να προσελκυσθούν ομολογιούχοι, για ποσόν 12 δισ. €, το οποίο υποτίθεται ότι θα αποτελεί το ανώτατο όριο των συνολικών κρατικών εγγυήσεων, αλλά αυτό δεν είναι δεδομένο, αφού, όπως είπαμε το, εν λόγω, ποσόν θα μπορεί να αυξάνεται, στο μέλλον.

Έτσι το ελληνικό κράτος, όταν καταπίπτει μια εγγύησή του, θα καλείται να πληρώνει, στους αποκαλούμενους, ως "ομολογιούχους υψηλής προτεραιότητας", ολοσχερώς, τις ομολογίες αυτές (συν τις απαιτήσεις, για αποπληρωμή κεφαλαίου και των τόκων, για όλη την διάρκεια των ομολογιακών αυτών τίτλων), ενώ η διαχείριση των απαιτήσεων, που πρόκειται να τιτλοποιηθούν, θα ανατεθεί, σε ανεξάρτητο (;) διαχειριστή.

Επίσης, προβλέπεται ότι δεν επιτρέπεται, στο ελληνικό Δημόσιο, στα ΝΠΔΔ και στους φορείς που υπάγονται στην Γενική Κυβέρνηση, να αποκτούν, με επαχθή αιτία, ομολογίες χαμηλής, ή μεσαίας εξοφλητικής προτεραιότητας οι οποίες εκδίδονται, στο πλαίσιο τιτλοποίησης απαιτήσεων για την οποία έχει υποβληθεί αίτηση ή έχει χορηγηθεί η εγγύηση του κράτους. (Και φυσικά, αυτή η πρόβλεψη είναι πιθανό να ανοίξει τον δρόμο, για μια σειρά δικών, στον βαθμό, που, με κάποιο τρόπο, καταστρατηγηθεί).


Κατόπιν όλων αυτών, τελικά, προβλέπεται ότι το ελληνικό Δημόσιο θα απαλλάσσεται και θα σταματά η ισχύς των εγγυήσεών του, όταν παραβιασθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις των τιτλοποιήσεων των απαιτήσεων, ακόμη και εάν αυτό συμβεί, με την τροποποίησή του, που αντίκειται, στο νομοσχέδιο, ή στην απόφαση της Commission.

Παρά τα μασκαρέματα, που επιχειρούνται, μέσα από το σχέδιο "ΗΡΑΚΛΗΣ", η απλή και ωμή αλήθεια είναι ότι αυτή η διαδικασία, αποτελεί μια πλήρη και σαφέστατη κρατική χρηματοδότηση, ακολουθεί τις τρεις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις, ξεκινώντας, από αυτήν της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, εκείνην της κυβέρνησης των σαμαροβενιζέλων και, εν κατακλείδι την ανακεφαλαιοποίηση της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, μαζύ με την έμμεση χρηματοδότηση, μέσω του αναβαλλόμενου φόρου, με  τον οποίο δεν φορολογούνται τα "κέρδη" των τραπεζών, προκειμένου να "βελτιωθούν" τα χαρτοφυλάκιά τους.

Παρά τα όσα λέγονται, στην πραγματικότητα, δεν υφίσταται πραγματική διασφάλιση ότι δεν θα καταπέσουν οι εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου και αυτό οδηγεί, στο συμπέρασμα ότι οι καταπτώσεις, κατά πάσα πιθανότητα, θα υπερβούν τα 12 δισ. €. Και φυσικά, τις καταπτώσεις αυτές θα επωμισθεί το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Όλα αυτά, απλούστατα, σημαίνουν ότι οι fast truck πλειστηριασμοί θα πέσουν όπως είπαμε, ως καταιγίδα, αφού ο στόχος της κυβέρνησης είναι να χρηματοδοτήσει εκείνα τα "κόκκινα" δάνεια, που έχουν τις μεγαλύτερες εγγυήσεις και τα οποία, φυσικά, θα είναι τα στεγαστικά, τα βιοτεχνικά και λοιπά επιχειρηματικά δάνεια, τα οποία έχουν υποθήκες.

Ο "θεός" βοηθός...