Αλέξης Τσίπρας : Ένας ψεύτης στην εξουσία. (Μια ποιητική εξιστόρηση των έργων και των ημερών του πρώην πρωθυπουργού).
Τόλμησε μεγάλη αποκοτιά ο Αλέκος Αλαβάνος,
που ήταν ένας νάνος,
άφησε τον ΣΥΡΙΖΑ ορφανό,
τον Τσίπρα έκανε αρχηγό.
Του'ρθαν του Αλέξη βολικά,
τα πράγματα τα ελληνικά,
του '10 η κρατική χρεωκοπία,
ΓΑΠ, Βενιζέλος, Σαμαράς, τον έστειλαν ευθύς, στην εξουσία.
Δεν ήταν αναμενόμενο αυτό,
ούτε του Τσίπρα έργο σμιλευτό,
δεν ήταν προϊόν προσωπικής ικανότητας,
ήταν αποτέλεσμα δρομολογημενης ιστορικής τυχαιότητας.
Αλλά, ώπα, θα μου πούνε, ποιητή,
δεν είναι σωστή κουβέντα αυτή,
δρομολογημένη δεν είναι η τυχαιότητα,
διότι έτσι γίνεται αναγκαιότητα.
Αλλά αυτό που ήταν δρομολογημένο
και εκ των προτέρων, δεδομένο,
είναι η κρατική χρεωκοπία,
η οποία, όμως, δεν είχε, σαφή ημερομηνία.
Έτσι, όταν ξέσπασε η χρεωκοπία,
στον Τσίπρα δόθηκε η ευκαιρία
τον ΣΥΡΙΖΑ να μεγαλοποιήσει,
την χώρα να την κυβερνήσει.
Ήταν κάτι που του ήλθε του Αλέξη,
ήταν η τύχη να του φέξει,
δεν ήτανε μελετημένος,
ούτε καν προετοιμασμένος.
Τότε πιστεύαν οι συριζαίοι,
πού'σαν, εντελώς, τυχαίοι,
ότι, απλώς, κάποιους ψήφους θ' αποσπούσαν,
για κάτι παραπάνω δεν μπορούσαν.
Όμως, όταν θέριεψε η κρίση,
οι αστοί την είχανε πατήσει
οι ψηφοφόροι είχαν φύγει,
σ' άλλα μαντριά, για καταφύγι.
Έτσι ανδρώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ,
από των ψηφοφόρων το ξαφνικό πλημμύρισμα
τα αστικά κόμματα μείναν ορφανά,
τό'ριξαν, στην ζητιανιά.
Ο Αλέξης υποσχέθηκε τα πάντα,
για να κάνει της χώρας τα κουμάντα,
μύθια πουλούσε διαρκώς,
ψέματα ολοσχερώς.
Είπε θα σκίσει τα Μνημόνια,
μα του βγήκαν τα πλεμόνια,
έκανε το ΟΧΙ, ΝΑΙ,
σαν της Μέρκελ τον λακέ.
Κότα έγινε λιράτη,
που, όπως-όπως, ήταν φευγάτη,
εξεπούλησε τα πάντα,
αλλά δεν κάθησε, στην πάντα.
Η καρέκλα ήταν γλυκειά,
έφερνε πολλά λεφτά,
εξουσία και προνόμια
και στο κόμμα, την ομόνοια.
Έτσι νέο Μνημόνιο αρχίσαν,
τρίτο και τέταρτο ψηφίσαν,
πρωτογενή πλεονάσματα σαν μακριά κουράδα,
μέχρι το 2060, στην αράδα.
Ο Αλέξης αποδείχτηκε ένας ψεύτης
της κοινωνίας πλανεύτης,
στην αντιπολίτευση, ο λαός τον έστειλε,
όμως, ο Τσίπρας την ελπίδα την κατέστειλε.
Έκανε την κοινωνία να πιστέψει,
πως κάθε ελπίδα έχει στερέψει,
ότι άλλο δεν μπορεί να κάνει,
απ' αυτό, που ο ίδιος έχει κάνει.
Αυτά είναι σκέτα παραμύθια
και τα λέει από συνήθεια
των δανειστών είναι υπηρέτης
και σε όλα αυτών ευχέτης.
Η αλήθεια είναι αυτή,
η χώρα από το ευρώ πρέπει να βγει
άμα θέλει να προκόψει
την δυστυχία ν' ανακόψει.
Πήγε τώρα στα καλιά του
να μαζέψει τα ένσημά του,
μπας, με τον χρόνο, τα ξεχάσουν
και να τον ξαναφωνάξουν.
Για πολύ, θα περιμένει,
δεν ξέρει τί τον αναμένει,
μέλλον έχει σκοτεινό
κι ένα τέλος φανερό.
Δεν ξεχνιούνται όσα ο Τσίπρας έχει πράξει,
τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα τον ανατάξει,
στην αναμονή θα μείνει,
άεργος θα παραμείνει.
Σχόλια
και ειδικά στην 4η,5η,και 6η Στροφή,
ο Τσίπρας και ο Σύριζας απέτρεψαν τη Χρεοκωπία._
Το ελληνικό κράτος και η ελληνική οικονομία, Νικόλα, είναι, σε κατάσταση χρεωκοπίας, από την 1/1/2002, με την ένταξη στην ευρωζώνη και την κατάργηση της δραχμής, οπότε το ελληνικό δημόσιο (και ιδιωτικό) χρέος, από δραχμικό, που ήταν, μετατράπηκε σε ένα χρέος σε ευρώ και δεν είναι πλέον δυνατόν να πληρωθεί, αφού το ευρώ λειτουργεί, ως συνάλλαγμα, δηλαδή, ως ξένο νόμισμα.
Περιττό είναι να πω ότι το ποιηματάκι αυτό το έγραψα, μετά τις εκλογές του 2019 όταν είχα την πεποίθηση ότι ο ΣυΡιζΑ επρόκειτο να σαρωθεί στις επόμενες εκλογές. Αργότερα - γύρω στο 2021 -, αναθεώρησα την αντίληψή μου αυτή, σχηματίζοντας την γνώμη ότι ο ΣυΡιζΑ θα μπορούσε να διασωθεί, παραμένοντας στην αντιπολίτευση, με ένα ποσοστό της τάξεως του 25%, με 29%. Οι διπλές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2023 απέδειξαν ότι η δεύτερη αντίληψή μου ήταν εσφαλμένη και ότι σωστή ήταν η πρώτη, τότε, που έγραφα αυτό το ποίημα.
Τί να κάνουμε; Τα έχει αυτά η ζωή.