Ένα βήμα πριν από την έλευση των ευρωγερμανών κατακτητών βρίσκεται η Ελλάδα. Μπορεί να αποφευχθεί αυτή η μοντέρνα κατοχή;
Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στο e-rooster.gr ( http://e-rooster.gr/01/2010/2091#comment-129727 ), σε συνέχεια των κειμένων μου που βρίσκονται στο θέμα : «15/2//2010 – 3/3/2010 : Η Ελλάδα υπό μοντέρνα μεταναζιστική γερμανική κατοχή» http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/03/1522010-332010-seiji-otaku-rebelwork_14.html και αποτελούν τμήμα μιας ενδιαφέρουσας συζήτησης στο e-rooster.gr, με τίτλο : "Ο εφιάλτης του δημόσιου χρέους" http://e-rooster.gr/01/2010/2091 .
"Δυστυχώς, αγαπητέ Κωνσταντίνε, η Ελλάδα είναι ένα βήμα πριν από την έλευση των ευρωγερμανών κατακτητών, οι οποίοι έχουν κληθεί από τους Έλληνες πολιτικούς, που τους έδωσαν τα κλειδιά της χώρας, λόγω της ύψιστης ανικανότητάς τους να μοιράσουν δυό γαϊδουριών άχυρα, που λέει και ο αγαπητός κ. Φράγκος.
Οι προοπτικές, για τον τόπο, είναι δυσοίωνες, διότι οι γερμανικές πολιτικές και χρηματοπιστωτικές ελίτ θέλουν να πάρουν την εκδίκησή τους, αναδρομικά, για όσα τους έχει κάνει η φαυλεπίφαυλη και ανίκανη, διαχειριστικά, ελληνική πολιτική τάξη, όλα τα προηγούμενα χρόνια, η οποία τώρα στα δύσκολα αποδεικνύεται ότι είναι και ψοφοδεής, αφού δεν τολμά να ορθώσει ούτε ένα ίχνος αντίστασης στην γερμανική αλαζονεία, η οποία πηγάζει από ένα στοχευμένο μακράς πνοής στρατηγικό σχέδιο των ελίτ αυτών, το οποίο απέδωσε καρπούς και το οποίο υπερασπίζονται, με νύχια και με δόντια, σε μια περίσταση μη αναμενόμενη, όπως αυτή της παρούσας ύφεσης, που τείνει να μετατραπεί σε ευρωκρίση.
Θέλω, όμως, να δώσω μια ευκαιρία στον ΓΑΠ, μήπως και προβεί την τελευταία στιγμή, στην μη αναμενόμενη κίνηση. Αυτήν, δηλαδή, με την οποίαν θα απορρίψει τους ιταμούς όρους επικυριαρχίας, πάνω στην χώρα, που επιθυμούν να επιβάλουν οι γερμανικές ελίτ.
Το ένα σκέλος της υπόθεσης αφορά την άντληση φθηνού δανεισμού της χώρας από την ευρωζώνη, δηλαδή την Ε.Κ.Τ. και την, άνευ όρων, αναγνώριση τως άμεσα πληρωτέων επί τη εμφανίσει, όλων των ομολόγων της χώρας (και των άλλων ευρωζωνικών χωρών).
Το άλλο σκέλος αφορά την άρση των ζουρλομανδυακών, εμπνεύσεως Μάαστριχτ, μέτρων, που ρίχνουν την ελληνική οικονομία στο βάραθρο μιας μακροπρόθεσμης οικονομικής κρίσης και την επαναφορά της σε αναπτυξιακούς ρυθμούς, καθώς και την αναδιάταξη των μέτρων οικονομικής πολιτικής, που θα εισαγάγουν τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο ελληνικό πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σύστημα, με εκτενείς και στοχευμένες δημόσιες επενδύσεις, που θα αναδιατάσσουν τον παραγωγικό μηχανισμό της χώρας και θα επανιδρύουν το κράτος, προσανατολιζόμενες στην αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας ελληνικής οικονομίας, με σύλληψη της φορολογητέας ύλης, που διαφεύγει, με ένταξη της παραοικονομίας στην επίσημη οικονομία, μαζύ με την προστασία της εντόπιας παραγωγής, εκεί όπου κριθεί – από ένα εξειδικευμένο οικονομικό επιτελείο, που θα εφαρμόζει ένα στρατηγικό πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης και ανασυγκρότησης της ελληνικής παραγωγής – ότι αυτή χρήζει προστασίας.
Για να δούμε."
"Δυστυχώς, αγαπητέ Κωνσταντίνε, η Ελλάδα είναι ένα βήμα πριν από την έλευση των ευρωγερμανών κατακτητών, οι οποίοι έχουν κληθεί από τους Έλληνες πολιτικούς, που τους έδωσαν τα κλειδιά της χώρας, λόγω της ύψιστης ανικανότητάς τους να μοιράσουν δυό γαϊδουριών άχυρα, που λέει και ο αγαπητός κ. Φράγκος.
Οι προοπτικές, για τον τόπο, είναι δυσοίωνες, διότι οι γερμανικές πολιτικές και χρηματοπιστωτικές ελίτ θέλουν να πάρουν την εκδίκησή τους, αναδρομικά, για όσα τους έχει κάνει η φαυλεπίφαυλη και ανίκανη, διαχειριστικά, ελληνική πολιτική τάξη, όλα τα προηγούμενα χρόνια, η οποία τώρα στα δύσκολα αποδεικνύεται ότι είναι και ψοφοδεής, αφού δεν τολμά να ορθώσει ούτε ένα ίχνος αντίστασης στην γερμανική αλαζονεία, η οποία πηγάζει από ένα στοχευμένο μακράς πνοής στρατηγικό σχέδιο των ελίτ αυτών, το οποίο απέδωσε καρπούς και το οποίο υπερασπίζονται, με νύχια και με δόντια, σε μια περίσταση μη αναμενόμενη, όπως αυτή της παρούσας ύφεσης, που τείνει να μετατραπεί σε ευρωκρίση.
Θέλω, όμως, να δώσω μια ευκαιρία στον ΓΑΠ, μήπως και προβεί την τελευταία στιγμή, στην μη αναμενόμενη κίνηση. Αυτήν, δηλαδή, με την οποίαν θα απορρίψει τους ιταμούς όρους επικυριαρχίας, πάνω στην χώρα, που επιθυμούν να επιβάλουν οι γερμανικές ελίτ.
Το ένα σκέλος της υπόθεσης αφορά την άντληση φθηνού δανεισμού της χώρας από την ευρωζώνη, δηλαδή την Ε.Κ.Τ. και την, άνευ όρων, αναγνώριση τως άμεσα πληρωτέων επί τη εμφανίσει, όλων των ομολόγων της χώρας (και των άλλων ευρωζωνικών χωρών).
Το άλλο σκέλος αφορά την άρση των ζουρλομανδυακών, εμπνεύσεως Μάαστριχτ, μέτρων, που ρίχνουν την ελληνική οικονομία στο βάραθρο μιας μακροπρόθεσμης οικονομικής κρίσης και την επαναφορά της σε αναπτυξιακούς ρυθμούς, καθώς και την αναδιάταξη των μέτρων οικονομικής πολιτικής, που θα εισαγάγουν τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο ελληνικό πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σύστημα, με εκτενείς και στοχευμένες δημόσιες επενδύσεις, που θα αναδιατάσσουν τον παραγωγικό μηχανισμό της χώρας και θα επανιδρύουν το κράτος, προσανατολιζόμενες στην αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας ελληνικής οικονομίας, με σύλληψη της φορολογητέας ύλης, που διαφεύγει, με ένταξη της παραοικονομίας στην επίσημη οικονομία, μαζύ με την προστασία της εντόπιας παραγωγής, εκεί όπου κριθεί – από ένα εξειδικευμένο οικονομικό επιτελείο, που θα εφαρμόζει ένα στρατηγικό πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης και ανασυγκρότησης της ελληνικής παραγωγής – ότι αυτή χρήζει προστασίας.
Για να δούμε."
Σχόλια