Η κυβέρνηση ανασχηματίστηκε. Όχι, όμως και η troika των μοντέρνων κατακτητών, η οποία παραμένει και ουσιαστικά κυβερνά. (Μια απάντηση τον κ. Ναπολέοντα Λιναρδάτο).

Η κυβέρνηση του ΓΑΠ ανασχηματίστηκε, η τρόϊκα, όμως, παραμένει. (Ένα καλό και άκρως συμβολικό σκιτσάκι του SOLOUP).


"Τα όσα αναφέρετε, αγαπητέ κ. Λιναρδάτε, για την ελληνική πολιτική τάξη, θα ήσαν ενδιαφέροντα και θα αντανακλούσαν την πραγματικότητα, αν η χώρα δεν είχε απωλέσει την εθνική της κυριαρχία, με την υπογραφή του επαχθούς και απεχθούς αποικιοκρατικού Μνημονίου την πρωτομαγιά του 2010 και την παραχώρηση, ουσιαστικά, της διακυβέρνησης της χώρας στην τρόϊκα των εκπροσώπων των δανειστών της χώρας, των οποίων τα συμφέροντα η τρόϊκα αυτή ήλθε να διασφαλίσει.


Η παρούσα κυβέρνηση του ΓΑΠ έχει πλέον έναν διεκπεραιωτικό χαρακτήρα, με αρμοδιότητες τοπικού επιστάτη, που νομιμοποιεί και εκτελεί τις αποφάσεις των μοντέρνων μεταναζιστών κατακτητών της χώρας, στους οποίους παρέδωσε την ουσιαστική διακυβέρνηση και φυσικά δεν μπορεί να κριθεί με τα παλαιά κριτήρια, που εσείς την κρίνετε, διότι τα κριτήρια αυτά αφορούν μια κυβέρνηση, η οποία κυβερνά και λαμβάνει τις τις κρίσιμες, ή έστω κάποιες σημαντικές διαχειριστικές αποφάσεις, που αφορούν την διακυβέρνηση.


Αυτό, όμως, δεν συμβαίνει, αφού ούτε και απλές διαχειριστικές αποφάσεις δεν μπορεί να λάβει η παρούσα κυβέρνηση, αφού και αυτές λαμβάνονται, ή, έστω, περνούν από την έγκριση των μοντέρνων κατακτητών. Και ως εκ τούτου, ο όποιος ανασχηματισμός της δεν έχει κάποια ουσιώδη σημασία, αφού αυτοί οι άνθρωποι δεν λαμβάνουν σημαντικές αποφάσεις, αλλά εκτελούν αποφάσεις, που λαμβάνονται αλλού και από άλλους. Όχι, βέβαια, ότι οι αποφάσεις, που λαμβάνουν οι υπουργοί της κυβέρνησης είναι εντελώς ασήμαντες, αλλά το κέντρο βάρους βρίσκεται, πλέον, αλλού.


Υπό αυτήν την έννοια και με δεδομένο το ιδιότυπο κατοχικό καθεστώς, που έχει επιβληθεί στον ελληνικό πληθυσμό και εν όψει της παταγώδους και καταστροφικής αποτυχίας στην οποία οδηγείται το, κατ' ευφημισμόν, αποκαλούμενο πρόγραμμα σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας, η όποια κριτική σας αδικεί την ελληνική "κυβέρνηση", αφού αυτή η κριτική, που κάνετε, δεν περιλαμβάνει στο κάδρο της τον ουσιαστικό αφέντη του τόπου : Την τρόϊκα των εκπροσώπων των δανειστών της χώρας και την όπισθεν αυτής ευρισκόμενη γερμανική πολιτική και οικονομική (ιδίως την χρηματοπιστωτική) ελίτ.


Φυσικά, θα ήταν και δίκαιο και ενδιαφέρον να συμπεριλάβετε στο κάδρο της κριτικής σας τους ουσιαστικούς κυβερνήτες της χώρας, διότι, όσο αυτό δεν το κάνετε, οι αναγνώστες σας οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι τους αθωώνεται για όσα συμβαίνουν σήμερα στον τόπο μας.


Και είναι καλό αυτό να διευκρινισθεί, διότι μπορεί ένα τέτοιο συμπέρασμα να μην ανταποκρίνεται στην αλήθεια..."




(Σχόλιό μου http://meticslexicon.blogspot.com/2010/09/blog-post.html?showComment=1284790389340#c3364117828147207668 της 17/9/2010 στο άρθρο που δημοσίευσε ο κ. Ναπολέων Λιναρδάτος στο μπλογκ του "ΜΕΤΟΙΚΟΥ ΛΕΞΙΚΟ", με τίτλο : "Ανασχηματισμός και ο Χειμώνας της Δυσαρέσκειας" http://meticslexicon.blogspot.com/2010/09/blog-post.html ).

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

21/5/2023 : Ολέθρια συντριβή - στα όρια της διάλυσης - του ΣΥΡΙΖΑ, (με 20,07%), όπου πέφτει η αυλαία, με την πληρωμή του λογαριασμού της σύγχρονης “Συμφωνίας της Βάρκιζας” του καλοκαιριού του 2015. Τεράστια η προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, με 40,78%, (ΠΑΣΟΚ 11,53%, ΚΚΕ 7,20%, Ελληνική Λύση 4,46%, ΝΙΚΗ 2,93%, Πλεύση Ελευθερίας 2,87%, ΜΕΡΑ25 2,59%), ακριβώς, επειδή στερούντο αντιπάλου. (Και φυσικά, οι δημοσκοπήσεις, πήγαν όλες, στα σκουπίδια).

Βουλευτικές εκλογές 25/6/2023 : Ο Αλέξης Τσίπρας, που, στις 8/6/2016, πούλησε, στον Λάτση, την έκταση στο Ελληνικό, με 92 € το τμ, ενώ το 2014 έλεγε ότι “αν υπογράψω ιδιωτικοποιήσεις στο Ελληνικό, τότε καλύτερα να ψηφίσετε Σαμάρα”, δεν δικαιούνται αυτός και η ηγετική ομάδα του ψευδεπώνυμου ΣΥΡΙΖΑ να ομιλούν, για την τωρινή εκλογική καταστροφή του κόμματος, που, φυσικά, πρόκειται να έχει και συνέχεια…

Μιλώντας, για “το στάδιο, στο οποίο δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν αφεντικά και δούλοι, επειδή οι σαΐτες θα υφαίνουν μόνες τους”. Από αυτόν τον ορισμό του Αριστοτέλη, για το καθεστώς της ελεύθερης κοινωνίας (που νοείται ως αναρχική/αντιεξουσιαστική), στον μουτουαλισμό του Pierre-Joseph Proudhon και από την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, που περίμενε ο John Maynard Keynes, στο σήμερα και στους μελλοντικούς καιρούς).