2005 - 2025. Το πολωνικό παράδειγμα και το ελληνικό αντιπαράδειγμα.

 

Θουκυδίδης.

Καθώς οι δεκαετίες έρχονται και παρέρχονται και ζούμε την ταχεία και επώδυνη καθημερινή επιδείνωση και την υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας, που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο, για την κατάσταση, στην οποία, εξελικτικά, βρίσκεται και πορεύεται κάθε χώρα, είναι απαραίτητο να εντοπίζουμε τις αιτίες αυτής της κατάστασης. 

Έτσι, η συγκριτική μέθοδος ανάλυσης των κοινωνιών και των αντίστοιχων χωρών αποτελεί ένα, κρίσιμα, αναγκαίο και εξαιρετικά, αντιπροσωπευτικό και ως εκ τούτου, αξιόπιστο και αντικειμενικό εργαλείο παρατήρησης της διαβίωσης των ανθρώπων και των κοινωνιών.

Εννοείται ότι αυτή η συγκριτική μέθοδος ανάλυσης των δεδομένων, που αφορούν την ελληνική κοινωνία και με κύριο όργανο την εξέλιξη και την πορεία της ελληνικής οικονομίας, κατά την πάροδο των δεκαετιών ιδιαίτερα, των δύο και των τριών τελευταίων δεκαετιών αποτελεί, για την εντόπια ολιγαρχία και το κατεστημένο πολιτικό σύστημα της χώρας μας, μια καθόλου δημοφιλής μέθοδος παρουσίασης της ελληνικής κοινωνίας και της κατάστασης μέσα στην οποία αυτή βρίσκεται και πορεύεται κατά την πάροδο των ετών και των και των δεκαετιών.

Σήμερα, λοιπόν, αποφάσισα να ασχοληθώ και να συγκρίνω την πορεία της ελληνικής οικονομίας, με την πολωνική, από το 2005, έως τώρα, το 2025 και φυσικά. τα συμπεράσματα, που βγαίνουν, είναι, εντελώς, απογοητευτικά, όσον αφορά την πορεία της ελληνικής κοινωνίας και της υποβάθμισης, του επιπέδου ζωής, στην Ελλάδα.

Όπως είναι γνωστό μετά την κατάρρευση του “υπαρκτού σοσιαλισμού”, στην Πολωνία. η κατάσταση, στην οποία βρέθηκε η πολωνική κοινωνία ήταν δραματική. Η χώρα είχε αποδιοργανωθεί. είχε πέσει, κατακόρυφα, το επίπεδο ζωής των Πολωνών που κατέφυγαν, στην λεγόμενη δυτική Ευρώπη, ως οικονομικοί μετανάστες, σε πολύ κακή κατάσταση. 

Το ζήσαμε, εδώ, στην Ελλάδα, κατά δεκαετία την δεκαετία του 1990. 

Αλλά, από τότε, η κατάσταση, στην οποία βρίσκεται η Πολωνία έχει αλλάξει, με εκπληκτικούς ρυθμούς, η πολωνική οικονομία έχει εκτοξευθεί, στα ύψη και φυσικά, η Ελλάδα και το επίπεδο ζωής των πολιτών της, ύστερα από την κατάρρευση, που έφερε η χρεωκοπία της ελληνικής οικονομίας, τον Απρίλιο του 2010, έχει οδηγήσει την ελληνική οικονομία να είναι ουραγός, σε σχέση, με την Πολωνία, η οποία κατάφερε και αύξησε το ακαθάριστο εθνικό προϊόν (ΑΕΠ) της, στα επίπεδα του 1,649 τρισεκατομμυρίου δολαρίων, την στιγμή, που η Ελλάδα έχει ένα ακαθάριστο εθνικό προϊόν (ΑΕΠ), στα επίπεδα των 392,905 δισεκατομμυρίων δολαρίων και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, ανά Έλληνα, υπολείπεται του αντίστοιχου, κατά κεφαλήν ΑΕΠ του Πολωνού, σε δραματικό βαθμό. 

Μιλώντας, με αριθμούς, το πολωνικό, κατά κεφαλήν, εισόδημα έχει φθάσει, στα  45.100 δολάρια, ενώ το αντίστοιχο ελληνικό έχει υποχωρήσει, στα 37.800 δολάρια. 

Τα παρουσιαζόμενα οικονομικά στοιχεία μπορεί εύκολα να τα βρει οποιοσδήποτε εισέρχεται, στην ιστοσελίδα Factbook της CIA, όπου καταγράφονται τα βασικά οικονομικά στοιχεία όλων των χωρών των κρατών του πλανήτη. Και φυσικά, τα στοιχεία αυτά είναι επικαιροποιημένα και αφορούν, το 2024. 

Αυτό, που καλούμαστε να αναλογιστούμε, για να καταλάβουμε το τί συνέβη, μέσα σε 20 χρόνια, είναι ότι το 2005 το ελληνικό και το πολωνικό ΑΕΠ είχαν φτάσει, σε σημείο ισοδυναμίας, με δεδομένο το γεγονός ότι, στην δεκαετία του 1990, η πολωνική οικονομία είχε καταρρεύσει και βρισκόταν, πολύ πίσω, από την αντίστοιχη ελληνική οικονομία εκείνης της εποχής. 

Τώρα, τα δεδομένα συγκριτικά στοιχεία έχουν αλλάξει, δραματικά και πρόκειται να συνεχίσουν αλλάζουν και στο μέλλον, παρά το γεγονός ότι η εξέταση της δυναμικής της μεγέθυνσης των μακροοικονομικών στοιχείων της πολωνικής οικονομίας παρουσιάζει ότι η Πολωνία έχει φτάσει, σε ένα επίπεδο, το οποίο φρενάρει και συρρικνώνει την θηριώδη και ξέφρενη οικονομική ανάπτυξη των δύο τελευταίων δεκαετιών. Οι επενδύσεις ακαθάριστων παγίων κεφαλαίων, στην πολωνική οικονομία, έχει υποχωρήσει, στο 16% του ΑΕΠ και οι αντίστοιχες επενδύσεις ακαθαρίστων παγίων κεφαλαίων, στην ελληνική οικονομία, βρίσκεται, λίγο πιο πίσω, στο 15,2% του ΑΕΠ. 

Παρά τα προβλήματα, που έχει αρχίσει να παρουσιάζει η οικονομική ανάπτυξη, στην Πολωνία, η αλήθεια είναι ότι η Συνεχιζόμενη κατάσταση της στασιμότητας στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία, πρόκειται να αυξήσει, με μικρότερους ρυθμούς, την απόσταση, που την χωρίζει, από την πολωνική οικονομία, η οποία οδηγεί το πολωνικό κράτος, στο να εισέλθει, στην ομάδα των G 20 και να βρίσκεται, πλέον, το 2025, στην 20η θέση, στην παγκόσμια κατάσταση του ΑΕΠ των οικονομιών, ενώ η Ελλάδα έχει υποστεί μια δραματική πτώση και βρίσκεται, στην 55η θέση, όταν κατά τις δεκαετίες του 1970, έως και την δεκαετία του 1990, είχε ανέλθει,, στην 24η θέση της παγκόσμιας κατάταξης.

Γιατί τα πράγματα έφτασαν, εδώ που, έφτασαν; 

Η απάντηση βρίσκεται, στο πρόσφατο και στο απώτερο παρελθόν της Ελλάδας, η οποία κατέρρευσε, με την κατάργηση της δραχμής και την είσοδο της ελληνικής οικονομίας, στην ευρωζώνη, που την οδήγησε, στην υιοθέτηση του ευρώ, ως νομίσματος της ελληνικής οικονομίας, το οποίο ήταν και παραμένει ένα πολύ ακριβό νόμισμα, για τα δεδομένα οικονομικά μεγέθη της Ελλάδας, που κατέστη αδύνατον να αντιμετωπίσει τον διεθνή οικονομικό ανταγωνισμό. 

Η Πολωνία είχε και διατήρησε το εθνικό της νόμισμα, το ζλότι και επράξε, πάρα πολύ καλά.

Αυτό είναι και το δίδαγμα αυτής της οικονομικής ιστορίας, που προκύπτει, από τις εξελίξεις των μακροοικονομικών μεγεθών και την δραματική ανατροπή στα οικονομικά δεδομένα που προέκυψαν που προέκυψαν, κατά την εξεταζόμενη περίοδο της τελευταίας εικοσαετίας, αλλά, ακόμη πιο πίσω και της τριακονταετίας, όταν δούμε την κατάσταση, στην οποία βρισκόταν η πολωνική οικονομία, το 1990 και την αντιστοιχίσουμε, με την κατάσταση, στην οποία βρισκόταν η ελληνική οικονομία, τότε. 

Καλό, λοιπόν, είναι, όπως προανέφερα, να αναστοχαστούμε, για να βρούμε το τί πήγε στραβά, κάτι, που είναι απλό, έτσι όπως παρουσιάζονται τα δεδομένα στην εξέλιξη και στην δραματική ανατροπή της συγκριτικής απόστασης των μακροοικονομικών μεγεθών, ανάμεσα στην ελληνική και στην πολωνική οικονομία, που οδήγησαν την Ελλάδα να είναι ουραγός. 

Το συμπέρασμα είναι απλό, αλλά είναι δύσκολο να γίνει σαφές, πρώτα απ’ όλα, ακριβώς, επειδή όλα αυτά κρύβονται, από την ελληνική κοινωνία, η οποία δεν γνωρίζει την συγκριτική κατάπτωση, στην οποία έχει περιέλθει, κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες. Μπορεί να υποψιάζεται κάποια πράγματα, αλλά δεν γνωρίζει την πραγματική κατάσταση, ακριβώς, επειδή αυτή δεν παρουσιάζεται, στο ελληνικό κοινό, αφού ο κατεστημένος πολιτικός κόσμος και η ολιγαρχία, που είναι υπεύθυνοι, για την κατάντια της χώρας μας, φροντίζουν να κρύβουν αυτή την δραματική αρνητική εξέλιξη, που έχει υπάρξει και που συνεχίζει να υπάρχει. 

Έτσι, ο εντοπισμός αυτής της σκληρής πραγματικότητας, για τους Έλληνες, είναι αναγκαίος και χρειάζεται να παρουσιάζεται, προκειμένου να ξεκινήσει τον προβληματισμό, στην ελληνική κοινωνία, για τα χάλια, στα οποία έχει περιέλθει. 

Αυτή είναι και η χρησιμότητα του σημερινού άρθρου. 

Αυτή η χρησιμότητα, βέβαια, παρότι είναι αναγκαία και απαραίτητη δεν φιλοδοξώ να οδηγήσει σε κάποια προσεχή αλλαγή, στην παρούσα κατάσταση της χώρας. 

Απλώς, καταγράφω  αυτό το βασικό και ουσιώδες πρόβλημα και το παρουσιάζω, στο αναγνωστικό κοινό, του οποίου η εμβέλεια, βέβαια, είναι μικρή.

 Αλλά, όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης “οι  στάσεις, εκ σμικρών γίγνονται”. Kαι έχει δίκιο.

Ας κάτσουμε να σκεφτούμε, λοιπόν, γύρω από τα παρουσιαζόμενα αρνητικά και δραματικά δεδομένα, που αφορούν την πορεία της χώρας, η οποία πήρε στραβό δρόμο, με εκκίνηση την ένταξη της χώρας, στην ΕΟΚ και κατέληξε στον γκρεμό, το 2010, με την ελληνική κρατική χρεοκοπία, οι επιπτώσεις της οποίας συνεχίζονται και πρόκειται να συνεχιστούν, μακροχρονίως, όσο η ελληνική κοινωνία δεν αλλάζει πορεία. 

Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Και αυτό είναι που πρέπει να συνειδητοποιηθεί από την ελληνική κοινωνία. 

Επειδή αυτά τα απλά είναι δύσκολα. Πολύ δύσκολα.