Οι, από 11-9-2025, Προτάσεις μου - 107 σελίδων -, στο πολιτικό τμήμα του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, σε απάντηση της αγωγής της Αφροδίτης Νιφόρου, που οδεύει προς το να έχει μετατραπεί, από κατήγορος, σε κατηγορουμένη, για τις υποθέσεις των επικουρικών συντάξεων των Βενζινοπωλών των Μηχανικών και των Συμβολαιογράφων. (Κάποιος πρέπει να της πει ότι, "με πορδές, δεν βάφονται τα αυγά").

 

Την περασμένη Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2025 κατετέθησαν, στο αρμόδιο δικαστήριο οι προτάσεις μου, όσον αφορά την αγωγή αποζημίωσης, που έχει υποβάλει εις βάρος μου, η υπάλληλος του e-ΕΦΚΑ Αφροδίτη Νιφόρου και εδώ, δημοσιοποιώ αυτές τις προτάσεις, οι οποίες είναι πλούσιες, περιεκτικές και τεκμηριωμένες, με ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό αποδεικτικό υλικό. 

Η αντίδικος Αφροδίτη Νιφόρου έχει καταθέσει και αυτή, τις προτάσεις της, από τις 4 Σεπτεμβρίου 2025, οι οποίες είναι πτωχές, σε περιεχόμενο.

Χρήσιμο είναι το αναγνωστικό κοινό να έχει μια σαφή εικόνα του περιεχομένου και της αντιδικίας, που έχει προκύψει, προκειμένου να κρίνει τα όσα περιλαμβάνονται στις κατατεθείσες προτάσεις. 

Αυτές οι προτάσεις, λοιπόν, έχουν ως εξής :

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

(Διαδικασία Νέα Τακτική)

του ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ του Παναγιώτη, κατοίκου Ιλίου

Αττικής (οδός Θήρας αρ. 44), με ΑΦΜ: 041322540 Δ.Ο.Υ. Περιστερίου.

ΚΑΤΑ

της ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΝΙΦΟΡΟΥ του Γερασίμου, κατοίκου Αθηνών Αττικής

(οδός Νικαίας αρ. 8), με ΑΦΜ: 058687361, Δ.Ο.Υ. Α’ Αθηνών.

Φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά την

νέα τακτική διαδικασία η από 09 Απριλίου 2025 αγωγή της αντιδίκου κατ’

εμού, η οποία απευθυνόμενη ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών) κατατέθηκε στην Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) 91674/2025 και Αριθμό Κατάθεσης Δικογράφου 3763/2025 μου επιδόθηκε στις 16-4-2025.

Την υπό κρίση αγωγή της αντιδίκου αρνούμαι και αποκρούω καθ’

όλο το περιεχόμενό της ως ΤΕΛΕΙΩΣ ψευδή, αόριστη, νομικά και

ουσιαστικά αβάσιμη, έωλη, παραπλανητική, καταχρηστική και

απαράδεκτη και ως εκ τούτου απορριπτέα.

Για το παραδεκτό της παραστάσεως του πληρεξουσίου μου δικηγόρου προς συζήτηση της υπό κρίση αγωγής της αντιδίκου προκαταβλήθηκε η νόμιμη αμοιβή του δυνάμει του προσαγομένη και

επικαλουμένου υπ’ αριθμ. Π5909535/2025 Γραμματίου Προκαταβολής

του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

Περαιτέρω για την νομιμοποίηση του Πληρεξουσίου μου δικηγόρου

προς συζήτηση της υπό κρίση αγωγής της αντιδίκου προσάγω και επικαλούμαι την από 11-9-2025 Εξουσιοδότησή μου προς τον πληρεξούσιο Δικηγόρο μου, η επί της οποίας υπογραφή μου έχει θεωρηθεί

από το ΚΕΠ Δήμου Αθηναίων.

Επί της κρινομένης αγωγής της αντιδίκου επάγομαι τα ακόλουθα:

Προσάγω και επικαλούμαι τα κατωτέρω αναφερόμενα έγγραφα:

1. Πιστοποιητικό Υπηρεσιακών Μεταβολών Αφροδίτης Νιφόρου με αρ.

πρωτ. του e-ΕΦΚΑ 169424/4.4.2023.

2. Α. Αναφορά της 23-4-2020 του Αναστάσιου Αναστασόπουλου.

Β. Αναφορά της 24-8-2020 του Αναστάσιου Αναστασόπουλου.

3. Υπ’ αριθμ. 59/3/467/21-3-2018 Απόφαση του Διοικητικού

Συμβουλίου του τέως ΕΤΕΑΕΠ.

4. Κανονισμός Λειτουργίας του ΕΤΕΑΕΠ – Υπουργική Απόφαση υπ’ αριθμ. Φ80000/55949/14809/30-12-2016/ΦΕΚ 4288 τεύχος Β’.

5. Υπ’ αριθμ. 36/21-5-2019 Πόρισμα της Διευθύντριας ΖΩΗΣ ΚΑΤΑΚΗ.

6. Τροποποίηση Καταστατικού ΤΕΑΠΥΚ-Υπουργική Απόφαση

Φ20210/4231/152/ΦΕΚ 427Β’/2.3.2004.

7. Υπ’ αριθμ. 1188/38/2/25-10-2017 Απόφαση Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ.

8. Από 12-10-2017 Γνωμοδότηση Νομικής Συμβούλου Αθηνάς Πετρόγλου.

9. Υπ’ αριθμ. 682/10-11-2017 Έκθεση Ελέγχου 3μελούς Κλιμακίου

Ελέγχου του οποίου ηγείτο η Αφροδίτη Νιφόρου.

10. Υπ’ αριθμ. 194506/23-11-2017 Οδηγία του Διοικητή ΕΤΕΑΕΠ Αθανασίου Καποτά.

11. Υπουργική Απόφαση Φ20210/οικ. 9572/369/ΦΕΚ 1270/Τεύχος Β’/20-5-2014.

12. Υπ’ αριθμ. 54/25.2.2021 Έκθεση Ελέγχου της Μαρίας Κομματά.

13. Κατάθεση Παναγιώτη Δουφεξή προανακριτικά στις 23-5-2022.

14. Κατάθεση Αθανασίου Αθανασίου προανακριτικά στις 6-4-2023.

15. Υπ’ αριθμ. 129806/13-4-2021 έγγραφο Ελευθερίας Ζαχαράκη.

16. Υπ’ αριθμ. 338410/6-9-2021 έγγραφο Αθανασίου Αθανασίου.

17. Υπ’ αριθμ. 3771/1-11-2024 έγγραφο Μονάδας Εσωτερικών Ερευνών του e-ΕΦΚΑ.

18. Υπ’ αριθμ. 39833/24-7-2025 έγγραφο της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας.

19. Υπ’ αριθμ. 46211/9-10-2024 Έγγραφο της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας.

20. Η υπ’ αριθμ. Φ21250/2748/41/01-10-2018 Απόφαση Υπουργού Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Ι. ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ

1. ΕΝΣΤΑΣΗ ΑΟΡΙΣΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Η κρινομένη αγωγή της αντιδίκου είναι ΑΟΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΔΕΚΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΣ. Και τούτο διότι η ένδικη

αγωγή ΔΕΝ αναφέρει ΣΕ ΤΙ συνίσταται η ηθική βλάβη της αντιδίκου στην

ένδικη αγωγή της, ΔΕΝ εξειδικεύει το είδος της ηθικής βλάβης που δήθεν

υπέστη στην ένδικη υπόθεση και επιπλέον η αντίδικος ΔΕΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΟΥΤΕ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΕΙ ΤΑ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΒΛΑΒΗ ΠΟΥ ΔΗΘΕΝ ΥΠΕΣΤΗ αιτούμενη κατ’

αποκοπή το ποσόν των είκοσι εννέα χιλιάδων (29.000) ευρώ ως

αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης.

Με το περιεχόμενο όμως αυτό η αγωγή της αντιδίκου καθίσταται ΑΟΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΔΕΚΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ εκτιμήσεως διότι, όπως άλλωστε επιτάσσει και η ΠΑΓΙΑ νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων, εν προκειμένω απαιτείται αναγραφή στο αγωγικό δικόγραφο, επί ποινή απαραδέκτου, ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΠΙ

ΜΕΡΟΥΣ ΚΟΝΔΥΛΙΩΝ που αντιστοιχούν στις επί μέρους βλάβες πουβδήθεν υπέστη η ενάγουσα προκειμένου να μπορέσει το Υμέτερο Δικαστήριο να σχηματίσει ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ της υποθέσεως επί της οποίας εικόνας θα στηρίξει την κρίση και απόφασή του.

Συνεπώς για τον λόγο αυτό η κρινομένη αγωγή της αντιδίκου πρέπει ν’ απορριφθεί ως ΑΟΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΔΕΚΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΣ καθ’ όσον δεν εξειδικεύει, όπως προαναφέρθηκε, τα επί

μέρους κονδύλια που αντιστοιχούν στις επί μέρους βλάβες που ισχυρίζεται ότι υπέστη.

2. ΕΝΣΤΑΣΗ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΒΑΣΙΜΟΥ της υπό κρίση

αγωγής

Η κρινομένη αγωγή της αντιδίκου πρέπει ν’ απορριφθεί προεχόντως ως ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΙ ΑΒΑΣΙΜΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ.

Και τούτο διότι υπάρχει ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΟ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ της Γ’ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΕΤΕΑΕΠ, ΖΩΗΣ ΚΑΤΑΚΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜ. 36/31-5-2019, το οποίο αποφαίνεται μετά από σχετική ΕΔΕ που

διεξήγαγε η ως άνω Διευθύντρια ΖΩΗ ΚΑΤΑΚΗ, ότι οι οκτώ (8) αποφάσεις

αφορώσες επικουρικές συντάξεις συμβολαιογράφων που χορήγησα εγώ

είναι ΟΡΘΕΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΓΩ ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΥΘΥΝΗ ΕΧΩ διότι αυτές

οι οκτώ (8) αποφάσεις μου εκρίθηκαν ΟΡΘΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΕΣ

Ως εκ τούτου, ΚΑΚΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ Η

ΑΝΤΙΔΙΚΟΣ ζητάει από εμένα ευθύνες με την ένδικη αγωγή της, ενώ

οποιαδήποτε ευθύνη βαρύνει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ

ΑΝΤΙΔΙΚΟ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΩΣ ΑΝΩ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΔΕ. Συνεπώς εκ

του λόγου τούτου η υπό κρίση αγωγή είναι απορριπτέα.

3. ΕΝΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑΧΡΗΣΕΩΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ (άρθρο 281 ΑΚ) με την έγερση της ένδικης αγωγής της αντιδίκου

Η ένδικη αγωγή της αντιδίκου έχει ασκηθεί ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ δηλαδή κατά ευθεία παράβαση της διατάξεως του άρθρου 281 ΑΚ, το οποίο ορίζει ότι «Η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος».

Εν προκειμένω η άσκηση του δικαιώματος της αντιδίκου που έγινε με την ένδικη αγωγή της υπερβαίνει σαφώς και προφανώς τα χρηστά ήθη ή τον κοινωνικό ή οικονομικό σκοπό του δικαιώματος (ΑΠ 626/2020, ΑΠ 178/2020, ΑΠ 2024/2009).

Και τούτο διότι εγώ, ως ευόρκως υπηρετήσας και αφοσιωμένος στον νόμο, στο υπηρεσιακό καθήκον και στην υπηρεσία της κοινωνίας, δημόσιος λειτουργός, αποκάλυψα και επισήμανα, τόνισα και ανέφερα τόσο υπηρεσιακώς όσο και δημοσίως τις παρανομίες, παρατυπίες, ανεπάρκειες και δολιότητες που ελάμβαναν χώρα στην υπηρεσία μου και έτσι προσπάθησα όχι μόνο να επισημάνω τα κακώς κείμενα προς τον

σκοπό διορθώσεώς τους, αλλά, εξίσου σπουδαίο, να αποτρέψω την

διαιώνισή τους και στο παρόν και στο μέλλον και να επανορθώσω την

ΗΔΗ ΣΥΝΤΕΛΕΣΘΕΙΣΑ οικονομική επιβάρυνση του Ασφαλιστικού

Ταμείου ΕΤΕΑΕΠ, νυν e-ΕΦΚΑ και των συνταξιούχων.

Συνεπώς η ένδικη αγωγή της αντιδίκου, που διαμαρτύρεται γι’ αυτές τις νόμιμες και καλοπροαίρετες ενέργειές μου έχει ασκηθεί ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΩΣ και ως εκ τούτου πρέπει, για τον λόγο αυτόν, ν’

απορριφθεί ολοσχερώς στο σύνολό της.

ΙΙ. ΙΣΤΟΡΙΚΟ 

Καταγράφοντας το ιστορικό της υπόθεσης, πρέπει να αναφέρω ότι

εγώ, ο εναγόμενος, από την ενάγουσα Αφροδίτη Νιφόρου, αφού

δικηγόρησα, στην Θεσσαλονίκη, από τον Αύγουστο του 1988, έως τον

Φεβρουάριο του 1989, αργότερα, στις 3 Απριλίου 1991, μετά από την επιτυχία μου, στον διαγωνισμό, που διεξήχθη τον Σεπτέμβριο του 1990, προσλήφθηκα, ως μόνιμος διοικητικός υπάλληλος, στο Ταμείο Συντάξεων Αυτοκινητιστών (ΤΣΑ), όπου υπηρέτησα, έως τις 31/12/2006 και από 1/1/2007, συνέχισα την υπαλληλική μου υπηρεσία, στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), στον οποίο συγχωνεύθηκαν το ΤΣΑ, το ΤΕΒΕ και το ΤΑΕ.

Τον Ιούλιο του 2009, προβιβάστηκα, σε θέση Προϊσταμένου Τμήματος και, έως τις 26/12/2010, τοποθετήθηκα Προϊστάμενος του Περιφερειακού Τμήματος ΟΑΕΕ Κερατσινίου. Από τις 27/12/2010, έως

τον Νοέμβριο του 2011, τοποθετήθηκα, ως Προϊστάμενος του Περιφερειακού Τμήματος ΟΑΕΕ Πατησίων και κατόπιν, Προϊστάμενος του Τμήματος Συντάξεων, στο ΤΑΝΠΥ, το οποίο, εν τω μεταξύ, είχε

ενταχθεί, στον ΟΑΕΕ και παράλληλα, άσκησα καθήκοντα Διευθυντή, με

ανάθεση, από τον Διοικητή, έως την 31 Ιανουαρίου του 2012, συνεχίζοντας να είμαι Προϊστάμενος του Τμήματος Συντάξεων του ΤΑΝΠΥ, έως τον Φεβρουάριο του 2013, που τοποθετήθηκα

Προϊστάμενος, στο Οικονομικό Τμήμα του ΤΑΝΠΥ, έως τις 16/6/2013 και στις 17 Ιουνίου 2013, τοποθετήθηκα Προϊστάμενος, στο Τμήμα Παροχών

(Συντάξεων) του Τομέα Επικουρικής Ασφάλισης Πρατηριούχων Υγρών

Καυσίμων (ΤΕΑΠΥΚ), που από το 2008, είχε ενταχθεί, στον ΟΑΕΕ, αν και ήταν Ταμείο επικουρικής ασφάλισης και όχι, όπως ο ΟΑΕΕ, ο οποίος ήταν, κατά κύριο λόγο, ταμείο κύριας ασφάλισης.

Παράλληλα, μου ανατέθηκε και η θέση του Προϊσταμένου Διεύθυνσης του ΤΕΑΠΥΚ, ελλείψει Διευθυντού, από την Διοικήτρια του ΟΑΕΕ. Και στις δύο αυτές θέσεις, παρέμεινα, έως την 24η Απριλίου 2016, όταν το ΤΕΑΠΥΚ αποσπάστηκε, από τον ΟΑΕΕ, όπως και τα άλλα δύο επικουρικά ταμεία, που ήσαν ενταγμένα, στον ΟΑΕΕ (των Αρτοποιών και των Ελευθέρων Επαγγελματιών του ΟΑΕΕ), εντάχθηκαν, στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ). Την 25η Απριλίου 2016, τοποθετήθηκα Προϊστάμενος του Τμήματος Επικουρικών Συντάξεων,

στην Ε’ Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης και Συντάξεων του ΕΤΕΑ, στην

οποία ενσωματώθηκαν, το ΤΕΑΠΥΚ, ο Τομέας Αρτοποιών και ο Τομέας

των Ελεύθερων Επαγγελματιών του ΟΑΕΕ. Προϊσταμένη της Ε’ Διεύθυνσης τοποθετήθηκε η Γεωργία Τσερπέλη και εγώ, ως αναπληρωτής της. Την 1/1/2017, το ΕΤΕΑ, μετεξελίχθηκε, στο ΕΤΕΑΕΠ (Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών), ενσωματώνοντας τις

Εφάπαξ Παροχές και εγώ τοποθετήθηκα, στην ΣΤ’ Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης, ως Προϊστάμενος, στο Τμήμα Εσόδων και, τον Μάρτιο του 2017, τοποθετήθηκα, ως Προϊστάμενος, στο Β’ Τμήμα Επικουρικής Σύνταξης των Δικηγόρων, των Μηχανικών και των

Συμβολαιογράφων της ίδιας Διεύθυνσης, με Διευθύντρια και πάλι, την Γεωργία Τσερπέλη, της οποίας, εκ νέου, μου ανατέθηκε η αναπλήρωση. Στο Α’ Τμήμα Επικουρικής Σύνταξης των Πρατηριούχων Υγρών Καυσίμων, των Αρτοποιών και των Ελεύθερων Επαγγελματιών του ΟΑΕΕ,

τοποθετήθηκε, ως Προϊσταμένη, η Όλγα Καραθάνου.

Τον Νοέμβριο του 2018, μετατέθηκα, στην Ζ’ Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης του ΕΤΕΑΕΠ, ως Προϊστάμενος του Τμήματος

Συντάξεων του υπαλληλικού προσωπικού του ΝΑΤ και του Οίκου του Ναύτου, με Προϊστάμενο της Διεύθυνσης τον Χρήστο Καραμήτσο και, με την ενσωμάτωση του ΕΤΕΑΕΠ, στον Ηλεκτρονικό Ενιαίο Φορέα

Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ), την 1/3/2020, τοποθετήθηκα, στην ΣΤ’

Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης και Συντάξεων του e-ΕΦΚΑ, με τα ίδια

καθήκοντα. Τέλος, τον Σεπτέμβριο του 2020, μετατέθηκα, στο Τμήμα

Παροχών Ασθένειας, υπαγόμενο, στην Διεύθυνση του Α’ Υποκαταστήματος Μισθωτών του e-ΕΦΚΑ, με έδρα το Αιγάλεω και με Προϊστάμενο, στην θέση του Διευθυντή του Υποκαταστήματος, τον

Δημήτριο Κυριακόπουλο, τον πρώην Β’ Υποδιοικητή που ΕΤΕΑΕΠ και την

1η Ιουλίου 2021, συνταξιοδοτήθηκα. Εν συνόψει, αυτή είναι η υπαλληλική

μου διαδρομή.

Ας έλθω, τώρα, στην ενάγουσα Αφροδίτη Νιφόρου. 

Αυτό, που είναι, άκρως, προβληματικό, αφορά το γεγονός ότι η ενάγουσα Αφροδίτη Νιφόρου αποκρύπτει ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό κομμάτι για την εκδικαζόμενη υπόθεση, όσον αφορά την δική της υπαλληλική διαδρομή, εξέχον μέρος της οποίας είναι η τοποθέτηση της, ως Προϊσταμένης του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ, σύμφωνα με το προσκομιζόμενο, από εμέ, πιστοποιητικό υπηρεσιακών μεταβολών της, ως υπαλλήλου, με αριθμό πρωτοκόλλου του e-ΕΦΚΑ 169424/4-4-2023

(σελίδα 6) (ΣΧΕΤ. 1), δυνάμει της, σε αυτό, αναφερόμενης, υπ’ αριθμ. 1/2/12-1-2017 Απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, από 17/1/2017, έως 7/2/2020 και ως εκ τούτου, οι αναφερόμενες, στην αγωγή, αιτιάσεις της, για όσα εις βάρος της, καταγγέλω, που, αποσπασματικά, αναφέρει, αποτελούν καταγγελίες, ως

προς την άσκηση των υπαλληλικών της καθήκοντων και των, εκ του νόμου, υποχρεώσεων, που είχε, ως Προϊσταμένη του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ και σχετίζονται, με τις παράνομες πράξεις και παραλείψεις της, που έβλαψαν και εξακολουθούν

να βλάπτουν την χρηματική περιουσία του ΕΤΕΑΕΠ (νυν e-ΕΦΚΑ), αλλά και των συνταξιούχων της επικουρικής ασφάλισης των πρατηριούχων υγρών καυσίμων και των μηχανικών.

Η Αφροδίτη Νιφόρου, εν συνεχεία, τοποθετήθηκε, με την υπ’ αριθμ.

103/145/29-1-2020 Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ,

Προϊσταμένη της ΣΤ’ Διεύθυνσης Επικουρικής Ασφάλισης (από 7/2/2020,

έως 13-4-2020), γεγονός το οποίο αναφέρει, στην αγωγή της (σελίδα 1).

Όμως, δεν αναφέρει ότι το αντικείμενο αυτής της Διεύθυνσης ήσαν οι

Τομείς, που αφορούν τους πρατηριούχους υγρών καυσίμων (βενζινοπώλες), τους αρτοποιούς και τους ελεύθερους επαγγελματίες του ΟΑΕΕ. Στην συνέχεια, αναφέρει ότι, από 9/2/2020, έως 19/12/2021

τοποθετήθηκε, Προϊσταμένη του Τμήματος Νομοθεσίας Συντάξεων

Διαδοχικής Ασφάλισης, της Διεύθυνσης Νομοθεσίας και Συντονισμού Συνταξεων και Εφάπαξ Παροχών του e-ΕΦΚΑ, και κατόπιν, αποσπάστηκε, στο Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ), από 20/12/2021, έως 7/1/2025, οπότε επέστρεψε, στον e-ΕΦΚΑ και υπηρετεί, στο Τμήμα Νομοθεσίας Συντάξεων Διαδοχικής Ασφάλισης της Διεύθυνσης Νομοθεσίας και Συντονισμού

Συνταξεων και Εφάπαξ Παροχών του e-ΕΦΚΑ (σελίδες 1 και 2 της αγωγής), χωρίς να αναφέρει την θέση, που κατέχει, στο Τμήμα αυτό, από το οποίο, όταν αποσπάστηκε, ήταν Προϊσταμένη. Δεν το αναφέρει, επειδή δεν τοποθετήθηκε, ως Προϊσταμένη, αλλά, ως απλή υπάλληλος.

Στο σημείο αυτό ζητώ από το σεβαστό Δικαστήριό Σας, αν το κρίνει αναγκαίο, να υποχρεώσει την ενάγουσα να προσκομίσει

επικαιροποιημένο Πιστ/κό Υπηρεσιακών Μεταβολών της μέχρι σήμερα.

Μια, ακόμη, σκόπιμη παράλειψη της ενάγουσας, αφορά τον τίτλο σπουδών της, ο οποίος δεν είναι πτυχίο Νομικής Σχολής, αν και θέλει να εμφανίζεται, ως συγγραφέας νομικών βιβλίων, στην

Νομική Βιβλιοθήκη, ενώ δεν είναι νομικός, ως μη έχουσα ουδεμία θέση, στις τάξεις των νομικών, αφού δεν έχει σπουδές και πτυχίοΝομικής.

Ας δούμε, επί του παρόντος, το πώς η ίδια αυτοπαρουσιάζεται, δημοσίως, στο Διαδίκτυο (ενώ διαμαρτύρεται, με περισσή υποκρισία, επειδή εγώ αναφέρομαι, στην υπηρεσιακή της ιδιότητα) :

«Αφροδίτη Νιφόρου

Η Αφροδίτη Νιφόρου εργάζεται στον e-ΕΦΚΑ και διαθέτει την απαιτούμενη επαγγελματική εμπειρία καθώς απασχολείται επί πολλά έτη σε φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης. Έχει υπηρετήσει ως Προϊσταμένη στο Τμήμα Νομοθεσίας Διαδοχικής Ασφάλισης της Γενικής Διεύθυνσης Συντάξεων Δημοσίου Τομέα του e-ΕΦΚΑ, ως Προϊσταμένη Διεύθυνσης

Απονομής Επικουρικής Σύνταξης και ως Προϊσταμένη του Αυτοτελούς

Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου του π. ΕΤΕΑΕΠ. Έχει διατελέσει στέλεχος

του Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης και της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς στον τομέα των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων.

Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου Ειδίκευσης του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στις Διεθνείς & Ευρωπαϊκές Σπουδές». Είναι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια ενηλίκων του ΕΟΠΠΕΠ και διαθέτει διδακτική εμπειρία στην εκπαίδευση ενηλίκων τόσο στο πλαίσιο της μη τυπικής όσο και της άτυπης εκπαίδευσης».

Όσον αφορά τις αναφορές μου, της 23ης Απριλίου 2020 και της 24ης Αυγούστου 2020, (ΣΧΕΤ. 2Α, 2Β) με αυτές καταγγέλλω το γεγονός ότι, στο επικουρικό του, τέως, ΤΣΜΕΔΕ, χορηγούνται, στους συνταξιούχους μηχανικούς της επικουρικής ασφάλισης του e-ΕΦΚΑ,

παράνομες συντάξεις, πάρα τα όσα ορίζει το άρθρο 16, παράγραφος 3 του Ν. 3518/2006, αλλά, ακόμη και (η ελεγχόμενη, για την νομιμότητά της) 59/3/467/21-3-2018 Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του, τέως, ΕΤΕΑΕΠ, το οποίο, από την 1/3/2020, εντάχθηκε, στον e-ΕΦΚΑ (είναι και αυτή η Απόφαση παράνομη, ως προς το περιεχόμενό της) (ΣΧΕΤ. 3). Ως

και παράνομες πράξεις άλλων ανώτερων και ανώτατων στελεχών του ΕΤΕΑΕΠ.

Για να γίνει σαφής και συγκεκριμένη η καταγγελία, που υποβάλω, προσκομίζω το κείμενο της, εν λόγω, Αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του τέως ΕΤΕΑΕΠ υπ´ αριθμ. 59/3/467/21-3-2018.

 

Η παρατιθέμενη Απόφαση του Δ.Σ. του ΕΤΕΑΕΠ, που ήλθε η ενάγουσα να «ερμηνεύσει» την παράγραφο 3 του άρθρου 16 του Ν. 3518/2006, η

οποία παράγραφος ρυθμίζει την επικουρική συνταξιοδότηση των ασφαλισμένων μηχανικών και,

σαφέστατα, ορίζει ότι :

"Κατά την πρώτη εφαρμογή του παρόντος για την απόκτηση συνταξιοδοτικού δικαιώματος για τους μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένους απαιτείται η πραγματοποίηση πέντε τουλάχιστον ετών στην ασφάλιση του Κλάδου από την ίδρυσή του. Μετά την συμπλήρωση της πενταετίας τα απαιτούμενα έτη αυξάνονται προοδευτικά σε δεκαπέντε με την προσθήκη ενός έτους για κάθε χρόνο αρχής γενομένης από το 2011".

Ο νόμος, στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι, απολύτως, σαφής, θεσπίζοντας ειδική διάταξη, για τους ασφαλισμένους, στην επικουρική ασφάλιση μηχανικούς, αφού αναφέρεται, στην απόκτηση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, εκ μέρους τους (και όχι,στην θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, εξαρτώμενη από άλλες προϋποθέσεις επικουρικής, ή κύριας συνταξιοδότησης, όπως είναι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης) και αυτή η απόκτηση

συνταξιοδοτικού δικαιώματος των, επικουρικώς, ασφαλισμένων

μηχανικών, με βάση τον Ν. 3518/2006 (παράγραφος 3 του άρθρου 16) απαιτεί, ως μόνη προϋπόθεση, τον χρόνο ασφάλισης των,τουλάχιστον, πέντε ετών, προοδευτικά, αυξανόμενων, για κάθε έτος, έως την συμπλήρωση δεκαπενταετίας, γι αυτό, άλλωστε,

αναφέρεται, στην (άμεση και αδιαμεσολάβητη) απόκτηση

δικαιώματος επικουρικής σύνταξης, για αυτή την ειδική κατηγορία της επικουρικής ασφάλισης των, κατά την πρώτη εφαρμογή της παραγράφου 3 του άρθρου 16 του, εν λόγω νόμου, μηχανικών.

Πάρα ταύτα, με την 59/3/467/21-3-2018 Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ (ΣΧΕΤ. 3), για την έκδοση της

οποίας πρωτοστάτησε η Προϊσταμένη του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικών Ελέγχων του ΕΤΕΑΕΠ Αφροδίτη Νιφόρου και με ερώτημα προς την Νομική Υπηρεσία του ΕΤΕΑΕΠ, "ερμηνεύτηκε" ότι, πέραν των ετών ασφάλισης, σε αυτή την ειδική κατηγορία των ασφαλισμένων, στην

επικουρική ασφάλιση των αιτούντων μηχανικών, κατά την πρώτη εφαρμογή του άρθρου 16, παράγραφος 3 του Ν. 3518/2006, για την συνταξιοδότησή τους, απαιτείται και η συμπλήρωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, κάτι, που, φυσικά, ο νόμος δεν προβλέπει και τα όποια όρια ηλικίας συνταξιοδότησης δεν λαμβάνονταν, υπόψη, από το επικουρικό του ΤΣΜΕΔΕ, στις αποφάσεις, που έχουν εκδοθεί, πριν, από την 21/3/2018, που εκδόθηκε η επίμαχη Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ.

Ένα επιχείρημα, που προβάλλεται, στην 5η σελίδα της, παραπάνω, Αποφάσεως, είναι ότι «Επειδή τα όρια ηλικίας αποτελούν ουσιαστική χρονική προϋπόθεση για την απονομή σύνταξης και δεδομένου ότι

στην παράγραφο 3 του άρθρου 16 του Ν. 3518/2006 δεν υπάρχει ρητή αναφορά σε όρια ηλικίας ούτε και πρόβλεψη περί μη ισχύος της παραγράφου 1 του άρθρου 24 του Ν. 2084/1992 προκύπτει σαφώς ότι κατά την μεταβατική περίοδο έχουν εφαρμογή τα όρια ηλικίας που ορίζονται στο άρθρο 24 του Ν. 2084/1992».

Το επιχείρημα αυτό είναι σαθρό διότι :

Α) Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης δεν αποτελούν ουσιαστική χρονική προϋπόθεση, για την απονομή συντάξεως,

όπως αναφέρει η γνωμοδότηση της νομικής υπηρεσίας του ΕΤΕΑΕΠ και τούτο, διότι, κατά περίπτωση, συνταξιοδοτούνται και οι ασφαλισμένοι, για τους οποίους δεν απαιτείται να συμπληρώσουν όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, με μόνη προϋπόθεση την συμπλήρωση των, κατά τον νόμο, απαιτούμενων ετών ασφάλισης των αιτούντων να συνταξιοδοτηθούν (πχ η 35ετια, ή η 40ετια, από ενάρξεως της ασφαλίσεως, ή η 20ετια και η μόνιμη διαμονή, στην Ελλάδα, επί 40 έτη). Δεν υπάρχει δηλαδή κάποια γενική αρχή, η

οποία να επιβάλει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, ως ουσιαστική

προϋπόθεση, για την απονομή συντάξεως, στους ασφαλισμένους. Έτσι, ο προβαλλόμενος ισχυρισμός της Νομικής Υπηρεσίας του ΕΤΕΑΕΠ, όπως αναφέρεται, από τον ασκούν τα χρέη Διοικητή και Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, είναι αβάσιμος, έωλος και διάτρητος.

Αντίθετα, στην επικουρική συνταξιοδότηση, όντως, υπάρχει μια θεμελιώδης και ουσιαστική προϋπόθεση, για την απονομή επικουρικής σύνταξης και αυτή είναι η ύπαρξη, σε κάθε περίπτωση,

οριστικής αποφάσεως, από κύριο ταμείο συνταξιοδότησης, που να που απονέμει κύρια σύνταξη, στους αιτούντες για την

επικουρική συνταξιοδότησή τους και η οποία είναι η μόνη θεμελιώδης και ουσιαστική προϋπόθεση, για την απονομή

επικουρικής σύνταξης.

Β) Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη ειδική διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 16 του Ν. 3518 / 2006 δεν αναφέρει την

ύπαρξη ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, σε αυτήν την ειδική κατηγορία των ασφαλισμένων, στην επικουρική ασφάλιση, μηχανικών, σημαίνει ότι ο νομοθέτης αρκείται, μόνο, στην ύπαρξη των απαιτούμενων ετών ασφάλισης, στο επικουρικό ταμείο και μάλιστα αποκλειστικά, διότι όπως προβλέπει η διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 16 του Ν. 3518/2006, ο ασφαλισμένος, με τον ασφαλιστικό χρόνο της πενταετίας στην επικουρική ασφάλιση του ΤΣΜΕΔΕ, που αυξάνεται, προοδευτικά, κάθε έτος, κατά την μεταβατική περίοδο, μέχρι την συμπλήρωση της δεκαπενταετίας, ως απαιτούμενων ετών ασφάλισης, αποκτά δικαίωμα συνταξιοδότησης και όχι απλής θεμελίωσης, για μελλοντική συνταξιοδότηση.

Με όλα αυτά δεδομένα, η Απόφαση 59/3/467/21-3-2018 Απόφαση

του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ είναι, απολύτως, παράνομη και

πρέπει να ανακληθεί και να αποκατασταθεί η τρωθείσα νομιμότητα, εις βάρος των ασφαλισμένων της επικουρικής ασφάλισης Μηχανικών.

Όμως, ακόμη και αν αποδεχθούμε, ως νόμιμη και ορθή, την Απόφαση 59/3/467/21-3-2018 του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, για την ύπαρξη ορίων ηλικίας, στην επικουρική συνταξιοδότηση των Μηχανικών της παραγράφου 3 του άρθρου 16 του Ν. 3518/21-12-2006, τότε, είναι σαφέστατο και ηλίου φαεινότερο ότι υπάρχουν συνειδητές

παρανομίες, διότι η Απόφαση αυτή δεν εφαρμόζεται, όπως και η ίδια

ορίζει, δηλαδή, αναδρομικώς, από της ενάρξεως της ισχύος του Ν. 3518/21-

12-2006, με άμεση ευθύνη της Αφροδίτης Νιφόρου, ως Προϊσταμένης του Αυτοτελούς Τμήματος Ελέγχου και του άμεσου διοικητικού της Προϊστάμενου, που είναι ο Διοικητής του ΕΤΕΑΕΠ, σύμφωνα, με το άρθρο 1, περίπτωση ε’ του Κανονισμού Λειτουργίας του ΕΤΕΑΕΠ (Υπουργική

Απόφαση, υπ’ αριθμ. Φ.80000/55949/14809/30-12-2016/ΦΕΚ 4288, τεύχος Β’) (ΣΧΕΤ. 4).

Ας δούμε το γιατί ευθύνεται η Αφροδίτη Νιφόρου : 

Α) Μετά την έρευνα, που διεξήγαγε, ως ελεγκτικό όργανο, δεν φρόντισε, για την πιστή εφαρμογή της εκδοθείσας Απόφασης,

δηλαδή την διακοπή των επικουρικών συντάξεων, που έχουν χορηγηθεί, προ της 21/3/2018, που εκδόθηκε η, εν λόγω απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, διότι είχε πραγματοποιήσει πρόχειρο έλεγχο, με προφορική εντολή του Διοικητή και ενώ είχε την αρμοδιότητα και την υποχρέωση, ως Προϊσταμένη του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου, δυνάμει των περιπτώσεων ιγ' και ιδ' του άρθρου 5 του Κανονισμού Λειτουργίας του ασφαλιστικού οργανισμού (Υπουργική Απόφαση, υπ’

αριθμ. Φ.80000/55949/14809/30-12-2016/ΦΕΚ 4288, τεύχος Β’) να παρακολουθήσει την εφαρμογή και την αποτελεσματικότητα, στην

λήψη των διορθωτικών μέτρων, από την ελεγχόμενη ΣΤ' Διεύθυνση

Επικουρικής Ασφάλισης του ΕΤΕΑΕΠ, των διαπιστώσεων, στις

οποίες προέβη το Αυτοτελές Τμήμα Εσωτερικού Ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ και συγκεκριμένα, η Προϊσταμένη του Τμήματος - έστω και αν η ελεγκτική έρευνα, που έκανε η ίδια η Αφροδίτη Νιφόρου, ήταν

πρόχειρη -, όμως, ουδέν, εκ των δεόντων, έπραξε, αν και κατέληξε,

σε συμπεράσματα, για τα οποία εκλήθη να παραστεί και να δώσει διευκρινίσεις, στην επίμαχη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, ως προς τα όσα εισηγήθηκε ο αναπληρωτής Διοικητής Μάρκος Μπασιούκας, αφού η Αφροδίτη Νιφόρου υπήρξε εκείνη, που έκανε τις βασικές και ουσιαστικές παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, προ της εισηγήσεως (και για την σύνταξη αυτής) του εκτελούντος χρέη Διοικητή του Ταμείου.

Έτσι, η Αφροδίτη Νιφόρου απέφυγε και δεν θέλησε να πράξει το καθήκον της, προς βλάβη των συμφερόντων του ασφαλιστικού οργανισμού. Φυσικά, όπως προαναφέρω, άμεση και βαρύτατη

ευθύνη έχει και ο ίδιος ο ασκών χρέη Διοικητή, εισηγούμενος όσα εισηγήθηκε, στο Διοικητικό Συμβούλιο, την 21/3/2018, διότι, έστω και αν δεχθούμε, ως ορθά και νόμιμα, τα όσα εισηγήθηκε και τα οποία κατέστησαν Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, δεν φρόντισε, για την εφαρμογή τους, με χρηματικό

κόστος, για το Ταμείο.

Β) Αυτό το τελευταίο είναι, επίσης, πολύ σημαντικό και αφορά το γεγονός ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΤΕΑΕΠ

παραπλανήθηκε, συνειδητά, από τον πρόεδρο και αναπληρωτή Διοικητή του ασφαλιστικού οργανισμού Μάρκο Μπασιούκα (ο Αθανάσιος Καποτάς είχε παραιτηθεί, από την θέση του Διοικητή, λίγες ημέρες, νωρίτερα) και την Αφροδίτη Νιφόρου, που παρευρισκόταν, στην συνεδρίαση, για να δώσει διευκρινίσεις, στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΤΕΑΕΠ, διότι τα λεχθέντα, από τον Πρόεδρο και η

σχετική Απόφαση του ΔΣ, της 21/3/2018, παρέμειναν, απλώς, στο νομικό σκέλος αυτής της υπόθεσης, δίχως να γίνει ουδεμία μνεία, στο οικονομικό της σκέλος, το οποίο ήταν πασιφανές και είναι, άκρως, σημαντικό, αφού αφορά το κόστος που έχουν οι, ήδη, προ της Αποφάσεως της 21/3/2018, καταβαλλόμενες επικουρικές

συντάξεις, σε συνταξιούχους της επικουρικής ασφάλισης μηχανικούς, που δεν πληρούσαν τα, δι "ερμηνείας", τεθέντα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Επ' αυτού του κεφαλαιώδους προβλήματος ουδεμία νύξη γίνεται και φυσικά, αυτές οι επικουρικές συντάξεις εξακολουθούν να καταβάλλονται, διότι το Διοικητικό Συμβούλιο παραπλανήθηκε και δεν πληροφορήθηκε την ύπαρξη αυτού του οικονομικού κόστους, το οποίο είναι άγνωστο.

Γ) Όλα αυτά συνέβησαν, παρά την ρητή πρόβλεψη της Αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ "για την εφαρμογή των ανωτέρω αναλογικά σε όλους τους ασφαλισμένους του Τομέα Επικουρικής Ασφάλισης τ. ΤΣΜΕΔΕ", όπως και την υποχρεωτική εφαρμογή του Ν. 3518/21-12-2006 (ΦΕΚ 272Α'), που ισχύει, σύμφωνα με το ακροτελεύτιο άρθρο 75 του νόμου αυτού, από την δημοσίευσή του, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (δηλαδή, από την 21/12/2006).

Και εδώ, η ευθύνη της Αφροδίτης Νιφόρου και του Μάρκου Μπασιούκα είναι βαρύτατη.

Δ) Για το θέμα του χρηματικού κόστους, που προέκυψε, εις βάρος του ασφαλιστικού οργανισμού, απαιτείτο να

πραγματοποιηθεί, άμεσα, οικονομικός έλεγχος τα αποτελέσματα του οποίου θα έπρεπε να ανακοινωθούν, στην συνεδρίαση της 21/3/2018 του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ και Ένορκη

Διοικητική Εξέταση.

Φυσικά, έστω και τώρα, πρέπει να διεξαχθεί Ένορκη Διοικητική Εξέταση και για την παραπλάνηση, που υπέστη το

Διοικητικό Συμβούλιο. Και εδώ, η ευθύνη της Αφροδίτης Νιφόρου, όπως και του, τότε, αναπληρωτή Διοικητή είναι βαρύτατη. Αυτά έχουν καταγγελθεί, από εμέ και διερευνώνται, από τον e-ΕΦΚΑ και

το εποπτεύον Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και έχουν γνωστοποιηθεί, στον Πρόεδρο του υπουργικού συμβουλίου.

Ε) Αποτελεί, απολύτως, παράδοξο το γεγονός ότι, στην συνεδρίαση της 21ης Μαρτίου 2018, που έλαβε την συγκεκριμένη Απόφαση, όπως προκύπτει, δεν εκλήθη να δώσει διευκρινίσεις και

δεν φαίνεται να συμμετείχε, στην επίμαχη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, κάποιος, από το Αυτοτελές

Γραφείο Νομικών Υποθέσεων και συγκεκριμένα, ο γνωμοδοτήσας

Νομικός Σύμβουλος του Ταμείου, ή ο επικεφαλής του Αυτοτελούς

Γραφείου, το οποίο και αυτό έχει, ως άμεσο διοικητικό του Προϊστάμενο, τον Διοικητή, σύμφωνα, με το άρθρο 1 του

Κανονισμού Λειτουργίας του ΕΤΕΑΕΠ, για να δώσει τις διευκρινίσεις, που έπρεπε, στο Διοικητικό Συμβούλιο, Αντ’ αυτών,

εκλήθησαν, οι διοικητικοί υπάλληλοι Προϊστάμενοι των αναφερόμενων Αυτοτελών Γραφείων του ασφαλιστικού

οργανισμού, ήτοι η Αφροδίτη Νιφόρου και η Αικατερίνη Σαρακινιώτη, που, βέβαια, καλώς, εκλήθησαν, ως προς το μη νομικό

σκέλος της εισήγησης του ασκούντος χρέη Διοικητού, αλλά, επ’ωαυτού του μη νομικού σκέλους της, (δηλαδή του κόστους, εις βάρος της χρηματικής περιουσίας του ΕΤΕΑΕΠ), εν λόγω, εισηγήσεως, ουδέν προκύπτει να ανέφεραν, στο Διοικητικό Συμβούλιο και το απέκρυψαν, όπως και ο εισηγητής εκτελών χρέη Διοικητή και

Προέδρου του Δ. Σ. του ΕΤΕΑΕΠ. Εν ολίγοις, απέκρυψαν, από το Διοικητικό Συμβούλιο, την ύπαρξη του οικονομικού κόστους.

ΣΤ) Συνδυάζοντας όλα αυτά, γίνεται σαφής η ύπαρξη σχετικής προσυνεννόησης των προαναφερόμενων στελεχών του ΕΤΕΑΕΠ, για την απόκρυψη, από το Διοικητικό Συμβούλιο της

ύπαρξης οικονομικού κόστους, εις βάρος του ασφαλιστικού Ταμείου, το οποίο κόστος είναι δεδομένο ότι υπήρχε - και

εξακολουθεί να υπάρχει -, εξ αιτίας της μη ανάκλησης των, ήδη, έως τότε εκδοθεισών επικουρικών συνταξιοδοτήσεων των Μηχανικών,

χωρίς την συμπλήρωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, προ της λήψεως της Αποφάσεως της 21ης Μαρτίου του 2018 και τούτο διότι, ως ερμηνεία νόμου (ήτοι της παραγράφου 3 του άρθρου 16

του Ν. 3518/21-12-2006), η Απόφαση της 21/3/2018 (ΣΧΕΤ. 3), ισχύει, από, τότε, που ισχύει ο ερμηνευθείς νόμος. Και η ύπαρξη

προσυνεννοήσεων αυτού του είδους, παραπέμπει, εκτός, από τα πειθαρχικά και - κυρίως - ποινικά αδικήματα της παραβάσεως καθήκοντος, της απιστίας, περί την Υπηρεσία και στην σύσταση

παράνομης οργανώσεως, με σκοπό την απόκρυψη του κόστους, στην χρηματική περιουσία του Ταμείου (ή με την σκοπούμενη, δολίως, ώθηση, στο Διοικητικό Συμβούλιο, για την λήψη παράνομης Αποφάσεως, με βαριά οικονομικά αποτελέσματα, εις βάρος των

αιτούντων την επικουρική συνταξιοδότησή τους ασφαλισμένων Μηχανικών).

Φυσικά, η απόφαση αυτή του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ δεν έγινε, δεκτή, χωρίς αντιρρήσεις και χωρίς συζήτηση, στην αρμόδια ΣΤ' Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης του ασφαλιστικού οργανισμού.

Άλλωστε, ήμουν Προϊστάμενος, στο Β' Τμήμα Απονομής Επικουρικών Συντάξεων της ΣΤ' Διεύθυνσης Επικουρικής Ασφάλισης του ΕΤΕΑΕΠ, που

είχε, στην αρμοδιότητά του, τους συνταξιούχους της επικουρικής ασφάλισης Μηχανικούς και φυσικά, εξέφρασα τις τεκμηριωμένες αντιρρήσεις μου, όσον αφορά, την 59/3/467/21-3-2018 Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, εξηγώντας, λεπτομερώς, το γιατί

είναι παράνομη.  

Παραθέτω, εδώ και την σχετική αλληλογραφία, που είχα τότε, το

2018, με την αρμόδια Διευθύντρια Γεωργία Τσερπέλη, η οποία, όπως μου είπε, διαβίβασε τις αντιρρήσεις αυτές, στην αρμόδια Γενική Διευθύντρια Ελευθερία Ζαχαράκη, η οποία αγνοώ τί έπραξε. Προφανώς, δεν έπραξε τίποτε.

Οι γραπτές αναφορές, που υπέβαλα στην αρμόδια Διευθύντρια, στα

πλαίσια των συζητήσεων, που διεξήχθησαν για την εφαρμογή της αποφάσεως 21 Μαρτίου 2018, είναι τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με την Διευθύντρια Γεωργία Τσερπέλη, στις 20/4/2018 και στις 13/11/2018, έχουν, ως ακολούθως :

Στις 20/4/2018 :

Στις 13/11/2018 :

Αυτές οι γραπτές αναφορές, που υπέβαλα, στην αρμόδια Διευθύντρια Γεωργία Τσερπέλη, στα πλαίσια των συζητήσεων, που διεξήχθησαν, για την εφαρμογή της Αποφάσεως του Δ. Σ. του ΕΤΕΑΕΠ

της 21ης Μαρτίου 2018, οδήγησαν, μετά την υποβολή της δεύτερης εκτενούς αναφοράς μου, στην απομάκρυνση μου, από την θέση του Προϊσταμένου του Β’ Τμήματος Επικουρικής Σύνταξης της ΣΤ’ Διεύθυνσης Επικουρικής Ασφάλισης, στην Ζ’ Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης του

ΕΤΕΑΕΠ, επειδή δυσαρεστήθηκαν η αρμόδια Διευθύντρια Γεωργία Τσερπέλη, η αρμόδια Γενική Διευθύντρια Ελευθερία Ζαχαράκη, ο αρμόδιος Υποδιοικητής Δημήτριος Κυριακόπουλος και ο Διοικητής

Νικόλαος Μπρίκης, ο οποίος, μαζί με την Αφροδίτη Νιφόρου, με έστειλαν κατηγορούμενο, σε Ένορκη Διοικητική Εξέταση, για άλλο θέμα, ήτοι την

έκδοση, από εμέ, ως αναπληρωτή Προϊσταμένου της ΣΤ’ Διεύθυνσης,

υποτιθέμενων, ως εσφαλμένων, οκτώ Αποφάσεων επικουρικής συνταξιοδότησης συμβολαιογράφων.

Περιττό να πω ότι η Αφροδίτη Νιφόρου ήταν εκείνη, που πρωταγωνίστησε, στην διεξαγωγή της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης, εις βάρος μου ύστερα, από την, από 20/12/2018, Έκθεση Ελέγχου, που συνέταξε, με προφορική εντολή του Διοικητή και με κατηγόρησε, για την έκδοση των συνταξιοδοτικών αποφάσεων,

στους οκτώ συμβολαιογράφους.

Αυτή η ένορκη διοικητική εξέταση πραγματοποιήθηκε και με το,

παραπάνω, προσκομιζόμενο, υπ’ αριθμ. 36/31-5-2019 (ΣΧΕΤ. 5), Πόρισμα της Διευθύντριας Ζωής Κατάκη, που είχε αναλάβει την διεξαγωγή της ΕΔΕ, αθωώθηκα, από τις κατηγορίες, διότι οι

συνταξιοδοτικές αποφάσεις των οκτώ συμβολαιογράφων, που εξέδωσα

κρίθηκαν ότι είναι νόμιμες και ορθές. Οι παράνομες αποφάσεις επικουρικής συνταξιοδότησης των συμβολαιογράφων, που εκδόθηκαν,ωπριν από το πόρισμα, υπ' αριθμόν 36/31-5-2019 της Ένορκης Διοικητικής Εξετάσεως, που διεξήγαγε η Διευθύντρια Ζωή Σιούλη - Κατάκη, μετά από εντολή του, τότε, διοικητή του ΕΤΕΑΕΠ Νικολάου Μπρίκη και οι οποίες

παράνομες Αποφάσεις επικουρικές συνταξιοδότησης των συμβολαιογράφων εκδόθηκαν, μετά από πρωτοβουλία της Προϊσταμένης του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ Αφροδίτης Νιφόρου, αναθεωρώντας τις προηγούμενες αντίστοιχες Αποφάσεις

επικουρικής συνταξιοδότησης των, εν λόγω, συμβολαιογράφων, που είχα εκδώσει εγώ, ως αναπληρωτής Προϊστάμενος της ΣΤ’ Διεύθυνσης

Επικουρικής Ασφάλισης (οι οποίες, όμως, κρίθηκαν ότι είναι ορθές, σύμφωνα, με το αναφερόμενο πόρισμα της ΕΔΕ, υπ’ αριθμόν 36 / 31 Μαΐου 2019), δεν διορθώθηκαν, ήτοι δεν αναθεωρήθηκαν, εκ νέου, όπως  θα έπρεπε, (σύμφωνα με το παραπάνω πόρισμα, το οποίο έχει αυξημένη τυπική νομική ισχύ) και αυτό συνέβη, όπως γνωρίζω, λόγω υπαίτιων 

παραλείψεων των αρμόδιων Διευθυντριών της επικουρικής ασφάλισης και συντάξεων των συμβολαιογράφων, ήτοι, κατά χρονική σειρά, της Αικατερίνης Παναγιωτοπούλου (μέχρι τον Φεβρουάριο του 2020), της

Αφροδίτης Νιφόρου (έως τον Απρίλιο του 2020), της Γεωργίας Τσερπέλη (έως τον Απρίλιο του 2021), που γνώριζαν τα όσα περιγράφει το αναφερόμενο Πόρισμα της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης, υπ' αριθμόν 36/31 Μαΐου 2019, όπως και οι μεταγενέστεροι αρμόδιοι Διευθυντές και

Προϊστάμενοι του αρμοδίου Τμήματος, έως σήμερα.

Δεν ξέρω τί έπραξε ο αρμόδιος Διοικητής του ΕΤΕΑΕΠ Νικόλαος Μπρίκης, ο οποίος υπήρξε ο αποδέκτης του, εν λόγω, Πορίσματος της ΕΔΕ και αγνοώ αν διαβίβασε, ως όφειλε και ως είχε την υποχρέωση, το Πόρισμα αυτό, στην αρμόδια Διεύθυνση (στις αρμόδιες Διευθύνσεις και στο Τμήμα Ελέγχου, του οποίου ήταν ο άμεσος διοικητικός

προϊστάμενος), προκειμένου να διορθωθούν οι υπάρχουσες, κατά το

μεσοδιάστημα, εκδοθείσες παράνομες αναθεωρητικές επικουρικές

συνταξιοδοτικές αποφάσεις, στις συγκεκριμένες περιπτώσεις των

συμβολαιογράφων.

Αυτό, που εγώ γνωρίζω, είναι ότι κοινοποίησα το, υπ' αριθμ. 36/31-

5-2019, Πόρισμα της ΕΔΕ, με e-mail, στην αρμόδια Διεύθυνση, που χειρίζεται τις υποθέσεις των, επικουρικώς, συνταξιοδοτούμενων συμβολαιογράφων, επισημαίνοντας τα καίρια σημεία του Πορίσματος και την υποχρέωση, που έχει η αρμόδια Διεύθυνση να διορθώσει τις

εσφαλμένες αναθεωρήσεις.

Εξ όσων γνωρίζω ουδέν επράχθη, εκ των πρεπόντων να πραχθούν.

Και φυσικά, το αποτέλεσμα είναι ότι εβλάβη και βλάπτεται η χρηματική

περιουσία του e-ΕΦΚΑ, εις το διηνεκές, ή, τουλάχιστον, όσο ζουν οι συνταξιοδοτούμενοι, με παράνομα ποσά επικουρικών συντάξεων, συμβολαιογράφοι, που, ίσως, τώρα, να μην ζουν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ζούσαν, το 2019, ή ότι παύει η ύπαρξη χρηματικής περιουσιακής ζημιάς, στον ασφαλιστικό οργανισμό.

Το συγκεκριμένο πόρισμα είναι αναλυτικότατο και περιέχει όλες τις

μαρτυρικές καταθέσεις, που λήφθηκαν, τότε, τον Μάιο του 2019, από την

Διευθύντρια της Γ' Διεύθυνσης Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ

Παροχών του ΕΤΕΑΕΠ Ζωή Σιούλη-Κατάκη, που εξέδωσε το πόρισμα αυτό

και ιδιαίτερα μάλιστα υπάρχει η μαρτυρική κατάθεση, στις 16/5/2019, της, τότε, αρμόδιας Διευθύντριας της ΣΤ' Διεύθυνσης Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών Αικατερίνης 

´Παναγιωτοπούλου, η οποία

περιγράφει, πλήρως, το τί έγινε, μετά την παρέμβαση της Αφροδίτης Νιφόρου, που ζήτησε, άμεσα, με μήνυμά της, μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, από το αρμόδιο Τμήμα Πληρωμών Συντάξεων, να μην εκτελεστούν οι υπογραφείσες και εκδοθείσες από εμέ, ως Αναπληρωτού

Προϊσταμένου της ΣΤ' Διεύθυνσης Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ

Παροχών του ΕΤΕΑΕΠ, Αποφάσεις επικουρικής συνταξιοδότησης των

συμβολαιογράφων. Σε αυτή την μαρτυρική κατάθεση, η Αικατερίνη

Παναγιωτοπούλου λέει ότι αναθεωρήθηκαν αποφάσεις επικουρικών

συνταξιοδοτήσεων συμβολαιογράφων, που είχα εκδώσει εγώ και μάλιστα, αναφέρονται και σημαντικές διαφορές, στα ποσά των μηνιαίων επικουρικών συντάξεων, ανάμεσα στις αρχικές και στις μεταγενέστερες αποφάσεις αναθεώρησης αυτών των αποφάσεων, που εγώ εξέδωσα.

Αυτά είναι, που καταγγέλλω και στην, από 23/4/2020 αναφορά, που υπέβαλα, προκειμένου να προστατευθεί η βλαφθείσα και βλαπτόμενη, υπαιτίως, χρηματική περιουσία του e-ΕΦΚΑ και στις περιπτώσεις αυτές των συμβολαιογράφων και αυτή η καταγγελία, επίσης, ερευνάται, από το εποπτεύον Υπουργείο, την Εθνική Αρχή Διαφάνειας και τον e-ΕΦΚΑ, ενώ

έχει ενημερωθεί και ο Πρόεδρος της κυβέρνησης.

Κατόπιν όλων αυτών και επανερχόμενος, στις επικουρικές συντάξεις των Μηχανικών, με δεδομένη την πραγματικότητα ότι ο ασφαλιστικός οργανισμός έχει υποστεί οικονομική ζημιά (εάν δεχθούμε ότι η απόφαση 59/3/467/21-3-2018 του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ είναι ορθή και νόμιμη), η οποία, ως προς το χρηματικό σκέλος, δεν μπορεί να υπολογισθεί, όπως, επίσης, δεν μπορεί να υπολογισθεί η χρηματική οικονομική ζημιά, που έχουν υποστεί οι ασφαλισμένοι, στην επικουρική ασφάλιση Μηχανικοί, των οποίων τα αιτήματα, για συνταξιοδότηση, απερρίφθησαν, από τον Μάρτιο του 2018 και μετά, εξ αιτίας της, εν λόγω, Απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ (η οποία επαναλαμβάνω ότιείναι παράνομη) και απαιτείται η αποκατάσταση της νομιμότητας και των χρηματικών οικονομικών ζημιών, που υπέστη ο ασφαλιστικός οργανισμός, ως και των χρηματικών οικονομικών ζημιών, που υπέστησαν οι ασφαλισμένοι της επικουρικής ασφάλισης Μηχανικοί.

Δηλαδή, σε κάθε περίπτωση υφίσταται οικονομικό κόστος και πειθαρχικές και ποινικές ευθύνες, για το κόστος αυτό.

Επειδή η Διοίκηση του ασφαλιστικού οργανισμού αδιαφόρησε, για την υπόθεση αυτή, υπέβαλα, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στις 23 Απριλίου 2020 και στις 24 Αυγούστου 2020, τις, παρατιθέμενες δύο καταγγελτικές αναφορές, προς τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη,

τον εποπτεύοντα Υπουργό Ιωάννη Βρούτση και τον Διοικητή του e-ΕΦΚΑ

Χρήστο Χάλαρη, προκειμένου το θέμα να εξεταστεί, από τα ανώτερα κυβερνητικά και διοικητικά όργανα, δεδομένης της σοβαρότητάς του και φυσικά, επειδή δεν έχει υπάρξει κάτι το νεότερο, υπέβαλα και πάλι, υπενθυμιστικές αναφορές, στις 13 και 14 Αυγούστου 2025 και ως πληροφορούμαι, η υπόθεση εξετάζεται.

Την εποχή, που το ΤΕΑΠΥΚ, που έδρευε, στην οδό Μαμούρη, στην Αθήνα, ήταν ανεξάρτητο επικουρικό ταμείο των

βενζινοπωλών, με την ονομασία Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Κοινής Διανομής Πρατηριούχων Υγρών Καυσίμων (ΤΕΑΚΔΠΥΚ) και μέχρι, πριν και την ουσιαστική του, ένταξη, στο ΕΤΕΑ, η οποία

πραγματοποιήθηκε, στις 25 Απριλίου 2016 (αφού, προηγουμένως, είχε ενταχθεί, το 2008, στον ΟΑΕΕ, ως Τομέας του, με την ονομασία ΤΕΑΠΥΚ, δηλαδή Τομέας Επικουρικής Ασφάλισης Πρατηριούχων

Υγρών Καυσίμων και εμφανιζόταν, ως ΟΑΕΕ-ΤΕΑΠΥΚ, ουσιαστικά,

έως την 24η Απριλίου 2016), χορηγούσε επικουρικές συντάξεις,

στους αιτούντες επικουρική συνταξιοδότηση ασφαλισμένους

βενζινοπώλες. Σε αυτόν τον Τομέα, υπηρέτησα, ως Προϊστάμενος Διεύθυνσης, με ανάθεση, από τις 17/6/2013, έως τις 24/4/2016,ωπου το ΤΕΑΠΥΚ αποσπάστηκε, από τον ΟΑΕΕ και εντάχθηκε, στο ΕΤΕΑ.

Όταν, στις 25/4/2016, το ΤΕΑΠΥΚ εντάχθηκε, στο ΕΤΕΑ (Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης), στην Ε’ Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης, εγώ τοποθετήθηκα, ως Προϊστάμενος, του μοναδικού Τμήματος Επικουρικών Συντάξεων, που είχε αρμοδιότητα, στους πρώην Τομείς του ΟΑΕΕ, των Πρατηριούχων υγρών καυσίμων, των Αρτοποιών και των Ελεύθερων Επαγγελματιών του ΟΑΕΕ, η τοποθετηθείσα, ως, Προϊσταμένη της

Ε’ Διεύθυνσης Επικουρικής Ασφάλισης και Συντάξεων, όπου υπάγονταν οι βενζινοπώλες, Γεωργία Τσερπέλη, διαφώνησε, με την εφαρμογή του νόμου (Υπουργική Απόφαση Φ.20210/4231/152/ΦΕΚ 427 Β’/ 2-3-2004) (ΣΧΕΤ. 6 – Τροποποίηση Καταστατικού ΤΕΑΠΥΚ) και ζήτησε να εφαρμόζονται όρια ηλικίας συνταξιοδότησης 65 ηλικιακά έτη, έως την 31/12/2012 και 67 ηλικιακά έτη, από 1/1/2013), στους αιτούντες ασφαλισμένους, στην επικουρική ασφάλιση βενζινοπώλες των νέων περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ, δηλαδή σε αυτούς του άρθρου 32. Το ΤΕΑΚΔΠΥΚ, με βάση

το Καταστατικό του, έως την 31/12/2004, ασφάλιζε, επικουρικά, μόνο τους βενζοπωλες της περιοχής των Αθηνών, των περιχώρων τους και του Πειραιά (άρθρο 1 Α.Ν. 1606/1939 ΦΕΚ Α’ 50). Με την τροποποίηση του Καταστατικού, εντάχθηκαν, από 1/1/2005 και εφεξής, στην, επικουρική ασφάλιση του ΤΕΑΚΔΠΥΚ και οι πρατηριούχοι υγρών καυσίμων της υπόλοιπης ελληνικής

επικρατείας δηλαδή της επαρχίας και της Θεσσαλονίκης, που ονομάστηκαν, ως «ασφαλισμένοι των νέων περιοχών», για να  διαχωριστούν, από τους «ασφαλισμένους των παλαιών περιοχών»

(ήτοι αυτούς των Αθηνών των περιχώρων και του Πειραιά).

Το εφαρμοζόμενο νομοθετικό πλαίσιο, μέσα, στο οποίο εκινούντο όλες οι προηγούμενες Διοικήσεις, Διευθύνσεις και οι Προϊστάμενοι των Τμημάτων Παροχών (ουσιαστικά, τα Τμήματα

αυτά ήσαν Τμήματα επικουρικών συντάξεων, αλλά ονομάζονταν,

ως Τμήματα Παρόχων, επειδή, πέρα, από την χορήγηση των συντάξεων, διένειμαν, στους βενζινοπώλες, και το λεγόμενο

Μέρισμα) του ασφαλιστικού οργανισμού, μέχρι τις 24 Απριλίου 2016, ήταν και αφορούσε την εφαρμογή, βασικώς, των άρθρων 12, 13, 14, 15, 16 και το ειδικό άρθρο 32 της προσκομιζόμενης

Απόφασης του υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με αριθμό Φ.20210/4231/152/ΦΕΚ 427 Β’ της 2ας

Μαρτίου 2004, δηλαδή την τροποποίηση του Καταστατικού του ΤΕΑΚΔΠΥΚ, την οποία και προσκομίζω και παραθέτω, αυτούσια, παραπάνω.

Το άρθρο 13 της, παραπάνω, Υπουργικής Απόφασης, που περιγράφει τις προϋποθέσεις, για την επικουρική συνταξιοδότηση των πρατηριούχων υγρών καυσίμων, που είναι ασφαλισμένοι, στην

επικουρική ασφάλιση του ασφαλιστικού ταμείου, αναφέρεται, σε όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, τα οποία, όμως, δεν υπάρχουν πουθενά και δεν προσδιορίζονται, μέσα, στο συγκεκριμένο άρθρο της Υπουργική Απόφαση και η ερμηνεία που δόθηκε, μέχρι πριν την

ένταξη του ΤΕΑΠΥΚ, από τον ΟΑΕΕ, στο ΕΤΕΑ, ήταν ότι, προφανώς, αφορούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, έτσι όπως τα ορίζουν τα ασφαλιστικά ταμεία, που χορηγούσαν την προαπαιτούμενη της

επικουρικής συνταξιοδότησης, κύρια σύνταξη, στους πρατηριούχους υγρών καυσίμων. Και αυτή η εφαρμογή,

συνδυαζόταν και με το άρθρο 14 του, ως άνω, Καταστατικού του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Κοινής Διανομής Πρατηριούχων Υγρών Καυσίμων, το οποίο μιλώντας, για τους

“παλαιούς ασφαλισμένους” του, εν λόγω, επικουρικού ταμείου, τους οποίους προσδιορίζει, επακριβώς, ποιοί είναι αυτοί και συγκεκριμένα, το άρθρο 12 του, παραπάνω, Καταστατικού, προσδιορίζοντας ότι είναι οι ασφαλισμένοι, οι οποίοι ασφαλίστηκαν, για πρώτη φορά, στην ζωή τους, πριν την 1η

Ιανουαρίου 1993, σύμφωνα, με τις διατάξεις του Ν. 2084/1992, είτε

αυτοί είναι οι ασφαλισμένοι των παλαιών περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ, είτε είναι ασφαλισμένοι των νέων περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ.

Το τί ορίζει το άρθρο 14 του Καταστατικού είναι σαφές, διότι αναφέρει ότι, εκτός, από τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης του

ασφαλιστικού οργανισμού, που απονέμει κύρια σύνταξη, εναλλακτικά, αρκεί η 35χρονη παραμονή των ασφαλισμένων

βενζινοπωλών, στο ταμείο της κύριας ασφάλισης, στον ασφαλιστικό τους βίο, ως εναλλακτική αιτία της επικουρικής

συνταξιοδότησης, ανεξαρτήτως των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και χωρίς την συμπλήρωση αυτών των ορίων

ηλικίας συνταξιοδότησης. Επίσης, το τροποποιημένο Καταστατικό,

στις ειδικές διατάξεις της μεταβατικής περιόδου του άρθρο 32, αρκείται, στην συμπλήρωση, από τους ασφαλισμένους των νέων περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ, πενταετίας, στην επικουρική ασφάλιση του Ταμείου, προοδευτικά, αυξανόμενης, με την πρόσθεση ενός έτους, για κάθε, επιπλέον, χρόνο ασφάλισης, μέχρι της συμπλήρωσης 15ετιας, ως προς τα έτη ασφάλισης, χωρίς όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.

Τοιουτοτρόπως, είναι σαφές ότι αυτό, που οφείλαμε να κάνουμε, είναι να λαμβάνουμε, από τον ενδιαφερόμενο, την

απόφαση του ασφαλιστικού οργανισμού,  με την οποία λάμβανε κύρια σύνταξη και ως εκ τούτου, από εκεί και πέρα, προχωρούσαμε, στην έκδοση της απόφασης, για την επικουρική συνταξιοδότηση του υποψηφίου συνταξιούχου βενζινοπώλη, εφόσον είχε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και τις αναφερόμενες προϋποθέσεις, που, κατά βάση, εκρίνοντο, από το κύριο Ταμείο συνταξιοδότησης, ως προς την εφαρμογή, ή μη, των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Ακολούθησαν μακρές συζητήσεις, με την

Γεωργία Τσερπέλη και πολύ λιγότερες, με τον αρμόδιο Υποδιοικητή Δημήτριο Κυριακόπουλο, αλλά και τον ίδιο τον Διοικητή του ΕΤΕΑΕΠ Αθανάσιο Καποτά, στους οποίους, επανειλημμένα, εξήγησα

το τί συμβαίνει, στο ΤΕΑΠΥΚ, ειδικά, στις απονομές των συντάξεων και στο νομικό πλαίσιο, που, σαφώς, προβλέπεται, από το

Καταστατικό του.

Αυτό, που μου έκανε εντύπωση και μάλιστα, μου έκανε πάρα πολύ κακή εντύπωση, είναι το αξιοπερίεργο και πρωτοφανές γεγονός ότι, παρά τις συζητήσεις, που ήσαν μηνών, δεν τόλμησαν, ούτε μία φορά να ζητήσουν,

από εμένα, το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου, που μπορούσαν και είχαν την υπηρεσιακή υποχρέωση να ζητήσουν, ως ανώτεροι και ανώτατοι πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες ενός ασφαλιστικού οργανισμού, όπως και κάθε δημόσιας υπηρεσίας.

Δεν τόλμησαν, δηλαδή, να μου ζητήσουν να υποβάλω γραπτή αναφορά, με τα πεπραγμένα, τα καθέκαστα, τα ισχύοντα και ταπραττόμενα, καθώς και την πρακτική, που ακολουθούσαν εγώ και οι αρμόδιοι, πριν από μένα, στις διάφορες μορφές, του ενταγμένου, στο ΕΤΕΑ, ΤΕΑΠΥΚ και από 1/1/2017, στο ΕΤΕΑΕΠ, δυνάμει της Κοινής Υπουργικής Απόφασης Φ.80000/55949/14809/ΦΕΚ 4288

Β’/30-12-2016 (ΣΧΕΤ. 4), στο οποίο μετασχηματίστηκε το ΕΤΕΑ, για την χορήγηση των επικουρικών συντάξεων, σε βενζινοπώλες, που δεν είχαν συμπληρώσει όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. (Για όλα τα

άλλα θέματα - πριν προκύψει, εκ μέρους τους, αυτό, με τα όρια ηλικίας

συνταξιοδότησης και μετά από μήνες -, μου είχαν ζητήσει και είχαν λάβει εκτενείς φακέλους, με αναφορές μου, για όλα τα προβλήματα του ΤΕΑΠΥΚ και την παρούσα κατάσταση, στην οποία αυτό βρισκόταν, μέχρι τον Απρίλιο του 2016, ο Υποδιοικητής του ΕΤΕΑ Δημήτριος Κυριακόπουλος, ο Διοικητής του ΕΤΕΑ Αθανάσιος Καποτάς, αλλά και η αρμόδια Διευθύντρια Γεωργία Τσερπέλη.

Αν το έκαναν και ζητούσαν λεπτομερή - ή, έστω, συνοπτική - υπηρεσιακή αναφορά, όπως ήταν το φυσιολογικό και το

επιβεβλημένο, θα υπήρχε ένα γραπτό ντοκουμέντο, ένα επίσημο υπηρεσιακό έγγραφο, μέσα, στο οποίο θα αναφέρονταν όλα αυτά, τα οποία, προφορικά, τους εξηγούσα.

Απέφυγαν να το κάνουν και αυτή τους η συμπεριφορά, όπως και της Γεωργίας Τσερπέλη, αλλά και της Αφροδίτης Νιφόρου, με έκανε να υποψιάζομαι ότι οι σκοποί τους είναι διαφορετικοί και δεν

αφορούσαν την νομιμότητα, αλλά κάποια - μη σύννομη - σκοπιμότητα.

Ότι δηλαδή, ήθελαν να αλλάξουν την εφαρμοζόμενη πρακτική, όσον αφορά την χορήγηση των επικουρικών συντάξεων,

επιδιώκοντας να μην χορηγούνται, από ένα χρονικό σημείο και πέρα, επικουρικές συντάξεις, χωρίς να έχουν συμπληρωθεί όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και μάλιστα, αυτό ήθελαν να το εφαρμόσουν και στις περιπτώσεις των ειδικών διατάξεων του

άρθρου 32 του, παραπάνω, Καταστατικού που, όπου δεν αναφερόταν, ως συγκεκριμένη ειδική προϋπόθεση, η συμπλήρωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στους λεγόμενους

“ασφαλισμένους των νέων περιοχών”, ήτοι τους βενζινοπώλες που

ασφαλίστηκαν, στο ΤΕΑΚΔΠΥΚ, από την 1/1/2005.

Και αυτό, τελικά, έπραξαν, με απόφαση εγκεκριμένη, από το εποπτεύον Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων - αρμόδιος ήταν ο Τάσος Πετρόπουλος υφυπουργός Κοινωνικών

Ασφαλίσεων - προχώρησαν, στην έκδοση της, υπ’ αριθμόν 1188/38/2/25 Οκτωβρίου 2017, Απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ (ΣΧΕΤ. 7), με την συμφωνία της Ιουλίας Στελλάτου, η οποία ήταν η κυβερνητική επίτροπος, στην συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2017, που λήφθηκε, έτσι όπως λήφθηκε, αυτή η Απόφαση του Δ. Σ., με μια αοριστόλογη Γνωμοδότηση της νομικής υπηρεσίας του ΕΤΕΑΕΠ, της 12ης Οκτωβρίου 2017 και με την παραπειστική και παραπλανητική εισήγηση της Αφροδίτης Νιφόρου, στην

συνεδρίαση αυτή του Διοικητικού Συμβουλίου, με την “ερμηνεία”, που η Αφροδίτη Nιφόρου περιέγραψε, προφανώς, όχι μόνη της, περιορίζοντας την κρίσιμη αυτή υπόθεση, σε ένα απλής νομικής φύσεως ζήτημα, χωρίς να περιγράφει τα πραγματικά δεδομένα του

ζητήματος, το οποίο είχε, κυρίως, οικονομική διάσταση και κόστος.

Προφανώς, η Αφροδίτη Νιφόρου είχε την καθοδήγηση και την έγκριση, από τον άμεσο διοικητικό προϊστάμενο, τον Διοικητή του ΕΤΕΑΕΠ Αθανάσιο Καποτά, ο οποίος, με την σειρά του, προχώρησε, σε αυτήν την καθοδήγηση και έγκριση, μετά από συνεννόηση, με το εποπτεύον υπουργείο, που επιδίωκε την μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης.

Με αυτόν τον τρόπο, όμως, γίνανε σημεία και τέρατα, διότι έπαυσε, από τον Νοέμβριο του 2017, εκδίδουν αποφάσεις

επικουρικής συνταξιοδότησης, που, γενικώς, δεν είχαν συμπληρώσει τα υποτιθέμενα, ως απαραίτητα, όρια ηλικίας, παρά το γεγονός ότι είχαν συνταξιοδοτηθεί, από το κύριο ταμείο

ασφάλισής τους, χωρίς την συμπλήρωση ορίων ηλικίας, για την συνταξιοδότηση.

Αυτή η πρωτοφανής διαδικασία είναι, προφανώς, παράνομη, σύμφωνα, με τα ισχύοντα, στο Καταστατικό του ΤΕΑΚΔΠΥΚ, που εκδόθηκε, με σχετική Απόφαση της 2ας Μαρτίου του 2004, που

έλαβε ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Έτσι, αυτό που καταφέραν, οι Πετρόπουλος, Καποτάς και οι λοιποί, όπως και όλοι όσοι πέρασαν και βρίσκονται στα ηγετικά πόστα του ΕΤΕΑΕΠ, είναι να πάψουν, παράνομα, να συνταξιοδοτούν, επικουρικά, τους βενζινοπώλες, γεγονός το οποίο οδήγησε τους ασφαλισμένους, σε απώλεια πολλών εκατομμυρίων ευρώ, όλα αυτά τα χρόνια, που εφαρμόζονται αυτές οι παρανομίες.

Και το ποσόν που αναφέρω, ίσως, είναι μικρό.

Αυτό ξεκίνησε, διαδικαστικά, με την, παραπάνω, προσκομιζόμενη εντολή της 2/8/2017 του Διοικητή του ασφαλιστικού οργανισμού Αθανασίου Καποτά, να γίνει γενικός έλεγχος της κατάστασης, στην οποία επικρατούσε, στο ΤΕΑΠΥΚ. Η

σχετική εντολή δόθηκε, στην άμεση υφιστάμενη του Διοικητή Αφροδίτη Νιφόρου, η οποία ανέλαβε, ως Προϊσταμένη του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου του ασφαλιστικού

οργανισμού, το οποίο τμήμα είχε άμεσο διοικητικό Προϊστάμενο, τον ίδιο τον Διοικητή Αθανάσιο Καποτά και κατέληξε, μέσα από μια διαστροφή της θεματολογίας που τέθηκε, με την εισήγηση της Αφροδίτης Νιφόρου, στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΤΕΑΕΠ της

25ης Οκτωβρίου 2017 στην έκδοση απόφασης του ΔΣ του ασφαλιστικού οργανισμού, υπ’ αριθμόν 1188 / 38 / 2 / 25

Οκτωβρίου 2017 (ΣΧΕΤ. 7), πριν, κάν, η Αφροδίτη Νιφόρου και το κλιμάκιο ελέγχου, που συγκρότησε, η ίδια, στο Τμήμα της, προβούν, στην ολοκλήρωση της έρευνας, που είχε διατάξει ο Διοικητής, σε μια Έκθεση Ελέγχου, στην οποία να παραθέτουν τα ευρήματά τους και τις παρατηρήσεις τους, προκειμένου να σταθεί, αντικειμενικά, να εκτεθεί η παρούσα κατάσταση, που επικρατούσε, στο ΤΕΑΠΥΚ και έτσι τα μέλη του δικού του διοικητικού συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ να έχουν μια πλήρη εικόνα, για την κατάσταση, στην οποία βρισκόταν

το ΤΕΑΠΥΚ και φυσικά, για το οικονομικό κόστος, που είχε ο ασφαλιστικός οργανισμός, εξ αιτίας του γεγονότος ότι, έως, τότε, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης εφαρμόζονταν, κατά περίπτωση και όχι γενικώς.

Μάλιστα, η Αφροδίτη Νιφόρου, υπέβαλε, στις 29/8/2017 ένα παραπειστικό ερώτημα, στην Νομική Υπηρεσία του ΕΤΕΑΕΠ. Το

ακριβές περιεχόμενο του ερωτηματολογίου της Αφροδίτης

Νιφόρου δεν το έχω, αλλά έχω και προσκομίζω και παραθέτω, την,βαπό 12/10/2017 γνωμοδότηση της Νομικής Συμβούλου Αθηνάς Πετρόγλου (ΣΧΕΤ. 8), εκ της οποίας προκύπτουν τα ερωτήματα που έθεσε η Αφροδίτη Νιφόρου. Τα τεθέντα ερωτήματα της Αφροδίτης

Νιφόρου, προκύπτουν, από το κείμενο της, από 12/10/2017 γνωμοδότησης της δικηγόρου του ασφαλιστικού ταμείου.

Έτσι, στην 4η σελίδα της γνωμοδότησης αναφέρονται τα εξής:

«ΙΙ. Επί του β’ ερωτήματος,

ΙΙ.1 Προϋποθέσεις θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος, πρατηριούχων νέων περιοχών, στο τ. ΤΕΑΠΥΚ.Εφαρμογή των διατάξεων περί διαδοχικής ασφάλισης.

Με τις διατάξεις του άρθρου 32 της Φ20210/4231/152/2-3-2004 του Υφυπ. Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΦΕΚ 427Β’/2004) (ΣΧΕΤ. 6) θεσπίζεται ρύθμιση αναλογου περιεχομένου με

το άρθρο 28 παρ. 14 του ΑΝ 1846/1951 η οποία είχε θεσπιστεί για τους ασφ/μενους που εργάζονται σε περιοχές όπου η ασφάλιση του ΙΚΑ επεκτείνεται για πρώτη φορά.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας με αφορμή την ανάλογη ρύθμιση του άρθρου 28 παρ. 14 του ΑΝ 1846/1951 η οποία είχε θεσπιστεί για τους ασφ/νους που εργάζονται σε περιοχές όπου η ασφάλιση του ΙΚΑ επεκτείνεται για πρώτη φορά έχει αποφανθεί ότι :

Οι διατάξεις που προβλέπουν ειδικές μειωμένες χρονικές προϋποθέσεις για τη θεμελίωση σε σύνταξη από τους

ασφ/μενους όπου η ασφάλιση του ΙΚΑ επεκτείνεται για πρώτη φορά, αποβλέπουν στην ασφαλιστική κάλυψη προσώπων που

τελούν υπό ειδικές συνθήκες. Συγκεκριμένα εκείνων ως εκ του

χρόνου επεκτάσεως της ασφαλίσεως στην περιοχή στην οποία απασχολούνται βρίσκονται πιθανώς σε αδυναμία

πραγματοποιήσεως των απαιτούμενων από τις πάγιες διατάξεις χρονικών προϋποθέσεων θεμελιώσεως συνταξιοδοτικού δικαιώματος (ΣΕ 2033/90, ΣΕ 2922/06).

Οι ως άνω διατάξεις ως εξαιρετικές είναι στενά ερμηνευτέες(ΣΕ 2033/90 κλπ).

Κατ’ εφαρμογή των ως άνω ειδικών διατάξεων απαιτείται η πραγματοποίηση των προβλεπόμενων ελάχιστων ημερών

εργασίας εντός της πενταετίας από της επεκτάσεως της ασφαλίσεως στην περιοχή του ασφαλισμένου καθώς και του

απαιτούμενου ορίου ηλικιας. Μετά την πάροδο της πενταετίας από της επεκτάσεως της ασφαλίσεως προστίθεται ένας χρόνος ασφάλισης για κάθε διανυόμενο επιπλέον έτος (ΣΕ 2033/90, ΣΕ

2922/06).

Λόγω του ότι οι ως άνω διατάξεις είναι στενά ερμηνευτέες για

τη συμπλήρωση των προβλεπόμενων ημερών εργασίας από της

επεκτάσεως της ασφαλίσεως στην περιοχή του ασφαλισμένου δεν

λαμβάνεται υπόψη πλασματικός χρόνος ασφαλισης, ούτε χρόνος

προαιρετικής ασφάλισης».

Α) Επί των ανωτέρω και εν όψει της εκφρασθείσας γνώμης της Νομικής Συμβούλου πρέπει να ειπωθεί ότι υπάρχει σαφέστατη σύγκρουση των παραθέσεων των αποσπασμάτων των Αποφάσεων του ΣτΕ, με την εκφρασθείσα γνωμοδότηση. Το γιατί συμβαίνει αυτό καθίσταται σαφές, από το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες ειδικές διατάξεις είναι στενά και όχι ευρέως ερμηνευτέες, αποκλειόμενων των γενικών διατάξεων, υπό το καθεστώς των ειδικών διατάξεων, που ορίζουν τον απαιτούμενο ειδικά, χρόνο ασφάλισης, καθώς και το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης.

Έτσι, στην γνωμοδότηση εντοπίζεται ασυνέπεια διότι γίνεται επίκληση της γενικής διάταξης του άρθρου 13 της υπουργικής απόφασης Φ20210/4231/152/427Β’/2-3-2004 και όχι του ειδικού άρθρου 32, που, πρέπει να ερμηνεύεται στενά, όπως παραδέχεται η

γνωμοδότηση της 12/10/2017 και το οποίο δεν προβλέπει την ύπαρξη ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, για τους ασφαλισμένους των νέων περιοχών κατά την 15ετή μεταβατική περίοδο. Έτσι η

επιβαλλόμενη, εξαιρετικά, στενή ερμηνεία του άρθρου 32 του Καταστατικού του ΤΕΑΠΥΚ αποκλείει την ύπαρξη ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στους ασφαλισμένους των νέων περιοχών

βενζινοπωλών, αφού δεν αναφέρεται η ύπαρξη των ορίων ηλικίας

συνταξιοδότησης, σε αυτήν την ειδική κατηγορία των ασφαλισμένων των νέων περιοχών, υπό το μεταβατικό καθεστώς

της προοδευτικά αυξανόμενης πενταετίας, έως την δεκαπενταετία. Έτσι, κατ’ εφαρμογή των ως άνω ειδικών διατάξεων, όπως αναφέρεται, στις αποφάσεις του ΣτΕ, απαιτείται η πραγματοποίηση των προβλεπόμενων ελάχιστων ημερών

εργασίας εντός της πενταετίας από της επεκτάσεως της ασφαλίσεως στην περιοχή του ασφαλισμένου καθώς και του

απαιτούμενου ορίου ηλικίας. Και όλα αυτά κατ’ εφαρμογή των συγκεκριμένων ειδικών διατάξεων του άρθρου 32 του

Καταστατικού του ΤΕΑΠΥΚ, που δεν ορίζουν όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, για αυτήν την συγκεκριμένη ειδική κατηγορία

των ασφαλισμένων των νέων περιοχών και όχι των γενικών διατάξεων του Καταστατικού, που ορίζουν όρια ηλικίας

συνταξιοδότησης, για τις υπόλοιπους ασφαλισμένουςβενζινοπώλες.

Β) Άλλα και αν δεχθούμε ότι είναι σύννομη η ύπαρξη ορίων

ηλικίας συνταξιοδότησης, για τους ασφαλισμένους των νέων

περιοχών, κατά την μεταβατική περίοδο της 15ετιας του ειδικού άρθρου 32 του Καταστατικού, τότε και πάλι δεν έχει εφαρμογή της γενικής διάταξης του άρθρου 13 του Καταστατικού (το οποίο

άρθρο 13, όμως αν και αναφέρεται, σε όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, δεν ορίζει ποια είναι αυτά τα όρια ηλικίας

συνταξιοδότησης, όπερ σημαίνει ότι εννοούνται τα όρια ηλικίας

συνταξιοδοτήσεως που ισχύουν, στην κύρια ασφάλιση των βενζινοπωλών), διότι οι ασφαλισμένοι των νέων περιοχών του

ΤΕΑΠΥΚ είναι παλαιοί ασφαλισμένοι του άρθρου 13 του Καταστατικού και ως εκ τούτου, ως προς τα όρια ηλικίας

συνταξιοδότησης, ισχύουν τα προβλεπόμενα, στις διατάξεις του

άρθρου 14 του Καταστατικού, το οποίο, προβλέπει, με τίτλο, «Προϋποθέσεις συνταξιοδότησης παλαιών ασφαλισμένων» ότι :

«Προϋπόθεση συνταξιοδότησης από το Ταμείο για λόγους γήρατος είναι αφενός η συμπλήρωση, από τους δικαιούχους της

παρ. 2 του άρθρου 13 … και αφετέρου η συμπλήρωση της απαιτούμενης από το φορέα κύριας ασφάλισης ηλικίας για τη

συνταξιοδότηση λόγω γήρατος ή απονομή από αυτόν σύνταξης στον ασφαλισμένο λόγω ασφαλιστέας εργασίας 35 ετών».

Έτσι, γίνεται σαφές ότι στους ασφαλισμένους των νέων περιοχών βενζινοπώλες, ως παλαιοί ασφαλισμένοι, που είναι, ήτοι ασφαλισμένοι προ της 1/1/1993, όπως προβλέπει το άρθρο 12 της

Υπουργικής Απόφασης Φ. 20210/4231/152/427 Β’/2-3-2004, δεν

ισχύει η γενική διάταξη του άρθρου 13 (που, άλλωστε, αποτελεί και

νομικό σολοικισμό, ως προς τα αναφερόμενα, αλλά μη οριζόμενα,

όρια ηλικίας συνταξιοδότησης), αλλά, η ειδική διάταξη του άρθρου 14, η οποία, εναλλακτικά, ως προς τα όρια ηλικίας του κύριου φορέα συνταξιοδότησης των βενζινοπωλών των «παλαιών περιοχών» και

των «νέων περιοχών» του ΤΕΑΠΥΚ, προβλέπει την απονομή

σύνταξης, στους ασφαλισμένους όλων, αδιακρίτως, των περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ, αντί των ορίων ηλικίας του κύριου φορέα απονομής σύνταξης, με μόνη προϋπόθεση την συμπλήρωση 35 ετών ασφάλισης, στο ταμείο κύριας ασφάλισης, που τους χορηγεί την κύρια σύνταξη.

Έτσι καταρρίπτεται η γνωμοδότηση της 12/10/2017, που στην 5η σελίδα του κείμενου της, που παραπέμπει, ως προς τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των ασφαλισμένων βενζινοπωλών των

νέων περιοχών, κατά την μεταβατική περιόδο του άρθρου 32 (και συνεκδοχικά, σε όλους τους ασφαλισμένους, στην επικουρική ασφάλιση του ΤΕΑΠΥΚ), στην γενική ισχύ του άρθρου 13, που πάσχει και από αοριστία και απροσδιοριστία.

Σε αυτό το κρίσιμο σημείο η γνωμοδότηση της 12/10/2017 είναι, απολύτως, εσφαλμένη. Οι ασφαλισμένοι των νέων περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ, ως παλαιοί ασφαλισμένοι του άρθρου 12 του

Καταστατικού, όπως και οι παλαιοί ασφαλισμένοι των παλαιών περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ, μπορούν να συνταξιοδοτηθούν, λόγω γήρατος και χωρίς να έχουν την υποχρέωση να συμπληρώσουν οποιοδήποτε όριο ηλικίας, αφού έχουν τα απαιτούμενα 35 έτη ως χρόνο κυρίας ασφάλισης.

Προφανώς, η Αφροδίτη Νιφόρου, όχι μόνη της, διότι είχε άμεσο Διοικητικό Προϊστάμενο τον Διοικητή Αθανάσιο Καποτά, προχώρησε, περιορίζοντας την ψευδεπίγραφη εισήγησή της, που,

ως προς τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των βενζινοπωλών,αναφέρεται, μόνο στους ασφαλισμένους των νέων περιοχών τουΤΕΑΠΥΚ και όχι, στο σύνολο των ασφαλισμένων πρατηριούχων

υγρών καυσίμων, είτε αυτοί ανήκαν στην κατηγορία των ασφαλισμένων των παλαιών, είτε των νέων περιοχών, κάτι που,

δολίως, αποκρύφτηκε, από το Διοικητικό Συμβούλιο και η οποία εισήγηση περιορίζεται, μόνο, στο νομικό σκέλος της υπόθεσης και όχι, στο οικονομικό κόστος, που προέκυψε, από το γεγονός ότι,

μέχρι την ένταξή του ΤΕΑΠΥΚ, στο ΕΤΕΑ (που, από 1/1/2017, μετονομάστηκε σε ΕΤΕΑΕΠ, με την ένταξη, σε αυτό, των Εφάπαξ Παροχών), τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, στους, ήδη,

συνταξιούχους, δεν εφαρμόζοντο, γενικώς, όπως απαίτησε, εκ των

υστέρων η προσκομιζόμενη 1188/38/2/25-10-2017 Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, με την οποία

πραγματοποιήθηκε μια άλλη ερμηνεία του Καταστατικού του ΤΕΑΠΥΚ, στηριζόμενη, αποκλειστικά, στην γενική διάταξη του

άρθρου 13 και αποκρύπτοντας, ηθελημένα, σκοπίμως και δολίως, την ύπαρξη και την ισχύ του ειδικού άρθρου 14 του Καταστατικού, αφού αναφορά, σε αυτό το άρθρο δεν γίνεται, στην εισήγηση της

Αφροδίτης Νιφόρου, στην συνεδρίαση της 25/10/2017 του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, ούτε και οποιαδήποτε μνεία,

στην ύπαρξη οικονομικού κόστους, εις βάρος του ασφαλιστικού οργανισμού, ούτε και στην παρουσίαση της κατάστασης, που βρισκόταν ο Τομέας των Πρατηριούχων Υγρών Καυσίμων, αλλά,

εσκεμμένως, η εισήγηση της Αφροδίτης Νιφόρου, συρρικνώθηκε και έτσι, το πρόβλημα που παρουσίασε, στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΤΕΑΕΠ, εμφανίστηκε, ως ένα, καθαρά, νομικής φύσεως θέμα, που αφορά ένα μερικό σύνολο των βενζινοπωλών της επικουρικής

ασφάλισης του, τέως ΤΕΑΠΥΚ, ήτοι αυτό των ασφαλισμένων, από 1/1/2005, των νέων περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ (Θεσσαλονίκη και λοιπή επαρχία) και όχι, ως θέμα, που αφορά όλους τους ασφαλισμένους

του ΤΕΑΠΥΚ, δηλαδή των νέων και των παλαιών (Αθήνα, περίχωρα και Πειραιάς) περιοχών.

Ήτοι, η υπόθεση, που παρουσιάστηκε, ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, περιοριζόταν, σε ένα απλό

θέμα νομικής ερμηνείας και όχι ως ένα καυτό οικονομικό πρόβλημα, που αφορούσε τον ασφαλιστικό οργανισμό, και την ελάττωση της χρηματικής του περιουσίας.

Το θέμα, τέθηκε, έτσι, περιοριστικά και παραπειστικά και ακριβώς εκεί, σε αυτό το σημείο και έτσι, η εισήγηση της Αφροδίτης

Νιφόρου, μένοντας, στο να εμφανίζει μια δευτερεύουσας φύσεως νομική ερμηνεία, δεν εξηγήθηκε, χωρίς περιστροφές, στο

Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΤΕΑΕΠ, η ύπαρξη μιας μεγάλης οικονομικής ζημιάς, στην χρηματική περιουσία του ασφαλιστικού οργανισμού, για την οποία, προηγουμένως, πολύ, πριν, ασχοληθεί

το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΤΕΑΕΠ, θα έπρεπε να έχει υπάρξει ένας οικονομικός απολογισμός και αναγκαστικά, μια ένορκη

διοικητική εξέταση, η οποία να αφορά τις αιτίες, για την μεγάλη οικονομική ζημιά, που έχει υποστεί η περιουσία του ασφαλιστικού οργανισμού, ως καθολικού διαδόχου και των προηγούμενων

διοικητικών σχημάτων του ΤΕΑΠΥΚ(ΟΑΕΕ-ΤΕΑΠΥΚ και ΤΕΑΚΔΠΥΚ).

Αυτό το απλό υπηρεσιακό της καθήκον, η Προϊσταμένη του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ Αφροδίτη Νιφόρου δεν το έπραξε, έχοντας πλήρη συνείδηση της

καταστάσεως, όχι γιατί δεν το δεν το γνώριζε, αλλά επειδή δεν

ήθελε να εισέλθει, σε αυτήν τη διαδικασία. Με λίγα λόγια φυγοπόνησε και ξεγέλασε το Δ. Σ. και αρχικά, τον Διοικητή, αφού

δεν παρουσίασε την Έκθεση Ελέγχου, που έπρεπε να παρουσιαστεί, στον ίδιο και στο Διοικητικό Συμβούλιο, επειδή, όταν έγινε η

συνεδρίαση του Δ. Σ. και ελήφθη η 1188/38/2/25-10-2017 Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου δεν είχε ολοκληρωθεί η διεξαγόμενη έρευνα, από το Κλιμάκιο Ελέγχου, του οποίου η ίδια η

Αφροδίτη Νιφόρου ήταν επικεφαλής.

Τελικά, αρκετά, μετά την Συνεδρίαση του Διοικητικού συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ και την Απόφαση 1188/38/2/25-10-2017,

που αυτό έλαβε, το κλιμάκιο ελέγχου του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου του ασφαλιστικού οργανισμού, με την Αφροδίτη Νιφόρου επικεφαλής, εξέδωσε την υπ’ αριθμόν 682/10-

11-2017 Έκθεση Ελέγχου (ΣΧΕΤ. 9) που διαπίστωσε και περιγράφει, ανάμεσα σε πολλά άλλα, την ύπαρξη πλήθους επικουρικών συντάξεων των βενζινοπωλών, που δεν είχαν συμπληρώσει τα, κατά την Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, απαιτούμενα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και στις παλαιές και στις νέες περιοχές του ΤΕΑΠΥΚ, τις οποίες πρότεινε, στην Έκθεση Ελέγχου η Αφροδίτη Νιφόρου να παύσουν να καταβάλλονται και να αναθεωρηθούν όλες

οι συνταξιοδοτικές αποφάσεις, οι οποίες δεν Πληρούσαν την προϋπόθεση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης 65 έτη, έως 31/12/2012 και 67 έτη, από 1/1/2013).

Έτσι, ακόμη και αν δεχθούμε ότι η Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, υπ’ αριθμ. 1188 / 38 / 2 / 25-10-2017 (ΣΧΕΤ. 7) είναι νόμιμη και ορθή, ακόμη και σε αυτή την περίπτωση,

προκύπτει τεράστια οικονομική ζημιά, για το ΕΤΕΑΕΠ, κάτι, που αποκρύφτηκε, από το Διοικητικό Συμβούλιο του ασφαλιστικού οργανισμού. Και φυσικά, δεν ακολούθησε νέα εισήγηση της

Αφροδίτης Νιφόρου, στο Διοικητικό Συμβούλιο, με τα δεδομένα,

που προέκυψαν, από την Έκθεση Ελέγχου.

Αυτά είναι, που, γραπτώς, διαπίστωσε, ως προτάσεις, η Αφροδίτη Νιφόρου και το κλιμάκιο ελέγχου του αυτοτελούς

τμήματος ελέγχου εσωτερικού ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ και αυτά γνωστοποιήθηκαν στον Διοικητή του ασφαλιστικού οργανισμού Αθανάσιο Καποτά, σύμφωνα με όσα προβλέπονται, από το άρθρο 5,

περίπτωση ιδ’ της σχετικής Κοινής Υπουργικής Απόφασης, υπ’ αριθμ. Φ.80000/55949/14809/ΦΕΚ 4288 Β/30-12-2016, που ρύθμισε τα της οργανωτικής δομής και τις αρμοδιότητες

Τμημάτων, των Διευθύνσεων και γενικά, των ατομικών και συλλογικών οργάνων του ΕΤΕΑΕΠ.

Παράλληλα, όμως, ουδεμία αναφορά έκανε η Αφροδίτη Νιφόρου, στις προτάσεις της, για την ακολουθούμενη παρελκυστική τακτική, που αναφέρει, στην

σελίδα 25 του, σκεπτικού της Έκθεσης Ελέγχου, ότι επιδείχτηκε, ως προς την διεκπεραίωση των εκκρεμών αιτήσεων, για

συνταξιοδότηση των βενζινοπωλών, πράξεις και παραλείψεις, που

είναι επίμεμπτες, πειθαρχικώς, και ποινικώς, κολάσιμες πράξεις.

Ας δούμε, τώρα και τις σχετικές αρμοδιότητες του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ, το οποίο υπαγόταν, διοικητικά, άμεσα, στον Διοικητή του ασφαλιστικού

οργανισμού, σύμφωνα, με το άρθρο 1 της Κοινής Υπουργικής Απόφασης, περίπτωση ε’ :

Άρθρο 1.

«Διάρθρωση Υπηρεσιών :

ε. Αυτοτελές Τμήμα Εσωτερικού Ελέγχου, υπαγόμενο στο

Διοικητή».

Αυτά ορίζει το άρθρο 1,ε’.

Ας έλθουμε τώρα, στο άρθρο 5 της Κοινής Υπουργικής Απόφασης. Ιδού τί αναφέρει αυτό, ως αρμοδιότητες του

Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ :

«Άρθρο 5

Αυτοτελές Τμήμα Εσωτερικού Ελέγχου

Αρμοδιότητες του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου είναι οι εξής:

ιγ) Η επιβολή δημοσιονομικών διορθώσεων στις περιπτώσεις που εντοπισθούν μεμονωμένες ή συστημικές παρατυπίες σε

υπηρεσίες του Ταμείου και η παρακολούθηση της εκτέλεσής τους.

ιδ) Η παρακολούθηση της εφαρμογής και

αποτελεσματικότητας των διορθωτικών μέτρων από τις ελεγχόμενες μονάδες του Ταμείου, για την επαρκή αντιμετώπιση

των αδυναμιών και των παρατηρήσεων που καταγράφονται στις εκθέσεις των πάσης φύσεως ελέγχων (εσωτερικών ελεγκτών,

εξωτερικών ελεγκτών), με σχετική ενημέρωση της Διοίκησης».

Φυσικά, η Αφροδίτη Νιφόρου δεν θα μπορούσε να πάρει μόνη της, μια τέτοια απόφαση, για να ξεγελάσει να παραπλανήσει το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΤΕΑΕΠ, με την εισήγηση, που υπέβαλε, στο Δ. Σ. του ασφαλιστικού οργανισμού, στις 25 Οκτωβρίου 2017, παρουσιάζοντας το θέμα συρρικνωμένο, στα πλαίσια των ασφαλισμένων των νέων περιοχών και χωρίς να παρουσιάσει την πλήρη οικονομική ζημιά του ασφαλιστικού

οργανισμού, γεγονός, το οποίο είχε καταστεί γνωστό και στην ηγεσία του

Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και φυσικά, στον Διοικητή του ΕΤΕΑΕΠ, που, προφανώς, υπάκουσε, σε αυτά, που ήθελε το εποπτεύων Υπουργείο να αλλάξει και άλλαξε, διαστρέφοντας την ερμηνεία

του νόμου, σχετικά με τα ισχύοντα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των βενζινοπωλών της επικουρικής ασφάλισης του ΤΕΑΠΥΚ, τα οποία επέκτεινε, όχι μόνο στους ασφαλισμένους, από την 1η Ιανουαρίου του 2005 των νέων περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ, οι οποίοι ασκούσαν δραστηριότητα, εκτός Αθηνών περιχώρων και Πειραιά ((δηλαδή, στην Θεσσαλονίκη και στην υπόλοιπη επαρχία της χώρας της χώρας) αλλά σε όλους τους ασφαλισμένους πρατηριούχους υγρών καυσίμων, είτε ήσαν των παλαιών είτε των νέων περιοχών.

Αυτά όλα ήσαν μια δεδομένη παρανομία, όπως είναι σαφές από όσα, ήδη, περιγράφω.

Έτσι, βλέπουμε ότι οι αρμοδιότητες του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ (που υπαγόταν,

διοικητικά, άμεσα, στον Διοικητή), στις περιπτώσεις ιγ’ και ιδ’ του άρθρου 5 της Κοινής Υπουργικής Απόφασης, ορίζονται, σαφέστατα, στις περιπτώσεις εσωτερικών ή εξωτερικών έλεγχων.

Είναι σαφές ότι δεν χρειάζεται, το Αυτοτελές Τμήμα Εσωτερικού Ελέγχου να περιμένει εντολή του Διοικητή του

ΕΤΕΑΕΠ, για να εφαρμόσει όσα προτείνει ως αναγκαία, για την παρακολούθηση της εφαρμογής και της αποτελεσματικότητας τωνδιορθωτικών μέτρων, από τις ελεγχόμενες μονάδας του

ασφαλιστικού οργανισμού, για την επαρκή αντιμετώπιση των αδυναμιών και των παρατηρήσεων, που καταγράφονται, σε πάσης φύσεως, ελέγχους, είτε εσωτερικούς, είτε εξωτερικούς Και ο

νομοθέτης προσθέτει, απλώς, ότι πρέπει να ενημερωθεί και η Διοίκηση, από το Αυτοτελές Τμήμα Εσωτερικού Ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ.

Αυτό· δηλαδή την ενημέρωση του Διοικητή του ασφαλιστικού Οργανισμού, η Αφροδίτη Νιφόρου, ως προϊσταμένη

του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου την διεκπεραίωσε.

Δεν διεκπεραίωσε, όμως, όλα τα υπόλοιπα καθήκοντά της, με αποτέλεσμα την βαρύτατη βλάβη των οικονομικών του ΕΤΕΑΕΠ, με την σημαντική μείωση της χρηματικής περιουσίας του

ασφαλιστικού οργανισμού.

Όλα τα άλλα είναι, άνευ ουσίας.

Και φυσικά, όλα τα, παραπάνω, αποδεικνύουν το σαφές

ψεύδος του έωλου ισχυρισμού της Αφροδίτης Νιφόρου ότι έπρεπε

να λάβει εντολή του Διοικητή, για να πράξει, όσα ήταν αρμόδια, για

να πράξει, σύμφωνα με την, ως άνω, Κοινή Υπουργική Απόφαση Φ.80000/55949/14809/ΦΕΚ 4288 Β/30-12-2016, που ρύθμισε τις αρμοδιότητες Τμημάτων, των Διευθύνσεων και γενικά, των ατομικών και συλλογικών οργάνων του ΕΤΕΑΕΠ.

Ο συγκεκριμένος βασικός ισχυρισμός της Αφροδίτης Νιφόρου είναι, αυταπόδεικτα, ψευδής και γνωρίζει ότι είναι ψευδής, επειδή ήταν μία από τους συντάκτες της, παραπάνω, Κοινής Υπουργικής Απόφασης, που μετέτρεψε το ΕΤΕΑ, σε ΕΤΕΑΕΠ. Και γνωρίζει άριστα ότι αφού ενημέρωσε τον Διοικητή, με την Έκθεση Ελέγχου

682/10-11-2017 (ΣΧΕΤ. 9), ήταν δική της υπηρεσιακή ευθύνη και εκ του νόμου, δική της υποχρέωση να παρακολουθήσει την εφαρμογή και την αποτελεσματικότητα των διαρθρωτικών μέτρων, που η

ίδια ανέφερε ως προτάσεις της, στην, εν λόγω, Έκθεση Ελέγχου, όπως ορίζει το άρθρο 5, περιπτώσεις ιγ και ιδ της Κοινής

Υπουργικής Απόφασης Φ.80000/55949/14809/ΦΕΚ 4288 Β/30-

12-2016, η οποία προβλέπει απλή ενημέρωση της Διοίκησης και όχι

εντολή του Διοικητή.

Άλλωστε, εντολή του Διοικητή υπήρξε και είναι η υπ' αριθμ. 194506/23-11-2017 (ΣΧΕΤ. 10), η οποία ορίζει σαφώς ότι τα όρια

ηλικίας ηλικίας στους ασφαλισμένους βενζινοπώλες των νέων

περιοχών είναι τα 65 έτη, έως την 31/12/2012 και τα 67 έτη, από 1/1)2013, τα οποία μάλιστα η Αφροδίτη Νιφόρου στις σελίδες 6 και 26 της 682/10-11-2017 επεκτείνει, σε όλους, αδιακρίτως, τους

παλαιούς ασφαλισμένους του άρθρου 12 του Καταστατικού του ΤΕΑΠΥΚ (αυτούς που ασφαλιστικών, για πρώτη φορά σε

οποιονδήποτε ασφαλιστικό οργανισμό, προ της 1/1/1993, σύμφωνα με τον Ν. 2084/1992), είτε αυτοί ανήκουν, στις παλαιές, είτε, στις νέες περιοχές.

Προσκομίζω και παραθέτω την εντολή του Διοικητή, υπ' αριθμ. 194506/23-11-2017, που έχει, ως εξής :

Όμως, δεχόμενοι ότι ο Διοικητής Αθανάσιος Καποτάς, παραπλανήθηκε και αυτός, όταν εκδόθηκε, στις 25 Οκτωβρίου

2017, η επίμαχη Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, μερικές ημέρες, αργότερα, όταν έλαβε, στα χέρια του, την Εκθεση Ελέγχου του κλιμακίου ελέγχου, υπ’ αριθμόν 682/10-11-2017, πληροφορήθηκε από το περιεχόμενο της Έκθεσης αυτής το τί, πραγματικά, συνέβαινε και αφύσικα, δεν αντέδρασε, παρά μόνο εξέδωσε την προσκομιζόμενη και, ως ανωτέρω, παρατιθέμενη υπ’ αριθμόν 194506/23-11-2017 οδηγία του, με την οποία διαπράττει όσα διέπραξε και η Αφροδίτη Νιφόρου, δηλαδή περιορίζει το θέμα, στους ασφαλισμένους των νέων περιοχών πρατηριούχων υγρών καυσίμων, αντιγράφοντας, ακριβώς, αποσπάσματα της εισήγησης της Αφροδίτης Νιφόρου, στην συνεδρίαση της 25 Οκτωβρίου 2017,

του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, όσον αφορά την απόλυτη ισχύ των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, γενικώς.

Και φυσικά, ο Αθανάσιος Καποτάς έχει αντιληφθεί ότι υπάρχει μια πολύ σημαντική - στην πραγματικότητα, βαρύτατη - ζημιά, στην χρηματική περιουσία του ασφαλιστικού οργανισμού

και ως άμεσος διοικητικός Προϊστάμενος του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ, δεν φρόντισε να

παρακολουθήσει τα όσα δεν έπραξε η Αφροδίτη Νιφόρου, δηλαδή το

γεγονός ότι αυτή δεν παρακολούθησε την εφαρμογή των διορθωτικών μέτρων, που προτείνει η συγκεκριμένη Έκθεση Ελέγχου, από την ελεγχόμενη ΣΤ’ Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης του ΕΤΕΑΕΠ, στην οποία, όπως ανέφερα, Προϊσταμένη ήταν η Γεωργία Τσερπέλη και από τον Ιανουάριο του 2017, προϊσταμένη του Α’ Τμήματος Επικουρικής Σύνταξης, στο οποίο είχε περιέλθει η αρμοδιότητα, για τους βενζινοπώλες, ήταν η Ολγα

Καραθάνου.

Αλλά η Αφροδίτη Νιφόρου και το κλιμάκιο ελέγχου (τα μέλη του Μαρία Γιώτη και Δημήτριος Μποφιλιάκης) έχουν διαπράξει και άλλα βαρύτατα πειθαρχικά και ποινικά αδικήματα, που αφορούν την υπεξαίρεση, υπέρ του ασφαλιστικού οργανισμού και εις

βάρος των δικαιούχων συνταξιούχων της επικουρικής ασφάλισης πρατηριούχων υγρών καυσίμων του ΤΕΑΠΥΚ, μεγάλων

χρηματικών ποσών, από την μη προσαύξηση των επικουρικών συντάξεών τους, ως επιστροφής και μάλιστα, νομιμοτόκως, των αχρεωστήτως, καταβληθέντων χρηματικών ποσών, που

κατέβαλαν, στο ΤΕΑΠΥΚ, ως μη οφειλόμενες ασφαλιστικές εισφορές.

Το θέμα των αχρεωστήτως καταβεβλημένων ποσών των

επικουρικών ασφαλιστικών εισφορών ρυθμίστηκε, αρχικώς, από

το άρθρο 9 της Υπουργικής Απόφασης Φ20210/4231/152/ΦΕΚ 427/τεύχος Β’/2-3-2004, που είναι το Καταστατικό του, τέως,

ΤΕΑΠΥΚ, όπου, στην παράγραφο 3 προσδιορίζεται το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών, που οφείλουν οι νέοι ασφαλισμένοι του Ν. 2084/1992, δηλαδή αυτοί, που ασφαλίστηκαν, για πρώτη φορά

στην ζωή τους, από την 1 Ιανουαρίου 1993 και μετά, με την κατάταξή τους, στις αντίστοιχες ασφαλιστικές κατηγορίες και με την υποχρέωση του ασφαλιστικού οργανισμού να καταθέτει, στο τέλος κάθε έτους, σε ατομικούς ειδικούς λογαριασμούς, υπέρ των συνταξιούχων αυτών, την διαφορά των ποσών των ασφαλιστικών εισφορών, που προκύπτει από την παράγραφο 2 (καταβολή εισφοράς ίσης, με το 4,950 τοις χιλίοις, επί των τιμών αγοράς των βενζινών και των πετρελαίων) και την παράγραφο 3, εδάφιο α’ (καταβολή εισφοράς 6%, των ασφαλιστικών κατηγοριών του άρθρου 22 του Ν. 2084/1992), ως ορίζει το άρθρο 9 αυτής της υπουργικής απόφασης του 2004. Συγχρόνως, στην παράγραφο 3

του άρθρου 27, η, εν λόγω υπουργική απόφαση όριζε ότι τα προκύπτοντα ποσά, πέραν της ανώτατης ασφαλιστικής

κατηγορίας, για τα οποία έπρεπε να τηρούνται οι προαναφερόμενοι

ατομικοί ειδικοί λογαριασμοί, υπέρ των συνταξιούχων, χορηγούνται, ως προσαύξηση, στην επικουρική σύνταξη των

δικαιούχων, αλλά παρέπεμπε, στην έκδοση νέας μεταγενέστερης υπουργικής απόφασης, η οποία θα καθόριζε το ύψος και τον τρόπο καταβολής αυτών των προσαυξήσεων.

Τελικά, πάνω, από 10 χρόνια αργότερα, εξεδόθη αυτή η αναμενόμενη Υπουργική Απόφαση (η Φ20210/οικ 9572/369/ΦΕΚ

1270/τεύχος Β’/20-5-2014) (ΣΧΕΤ. 11), που, στο άρθρο 8, ρυθμίζει την εξόφληση των οφειλών αυτών, προς τους

συνταξιοδοτούμενους δικαιούχους ασφαλισμένους.

Η Υπουργική Απόφαση έχει, ως εξής :

 

Έτσι, το θέμα της καταβολής των προσαυξήσεων, στις επικουρικές συντάξεις των βενζινοπωλών του ΤΕΑΠΥΚ, ρυθμίζεται, από το άρθρο 8 της παραπάνω υπουργικής απόφασης, η οποία είναι

σαφέστατη και περιέχει, μάλιστα και τον πίνακα, με τον υπολογισμό των νόμιμων τόκων, που υποχρεούται να

ενσωματώσει, στις προσαυξήσεις των επικουρικών συντάξεων των βενζινοπωλών, για τον κάθε ένα από αυτούς, μέχρι την πρώτη καταβολή της μηνιαίας τους σύνταξης του κάθε δικαιούχου, ο οποίος πίνακας προσδιορίζει τα ποσοστά του νόμιμου τόκου (τα

επιτόκια), για το χρονικό διάστημα, από το 1994, έως το 2012 και παραπέρα.

Αυτό το ζήτημα των ποσών των υπερβαλλουσών, τις ασφαλιστικές κατηγορίες του Ν. 2084/1992 και αχρεωστήτως, καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών των βενζινοπωλών, το έχει θέσει και η, τότε, προϊσταμένη του Αυτοτελούς Τμήματος

Εσωτερικών Ελέγχων του ΕΤΕΑΕΠ, η Αφροδίτη Νιφόρου (και το κλιμάκιο ελέγχου, στο οποίο προΐστατο), στην Έκθεση Ελέγχου υπ’ αριθμόν 682/10-11-2017 (σχετ. 9), αλλά, ουδόλως το

ανέδειξε και κυριολεκτικά, το έθαψε και φυσικά, δεν το συμπεριέλαβε, στα συμπεράσματα και τις προτάσεις αυτής της Έκθεσης Ελέγχου, σαν να μην υπήρξε ποτέ, το τεράστιο αυτό πρόβλημα, δεδομένου ότι υφίστανται παλαιές αποφάσεις επικουρικής συνταξιοδότησης των πρατηριούχων υγρών καυσίμων, που αναφέρουν το ύψος της οφειλής του ασφαλιστικού οργανισμού, προς τους συνταξιούχους, με την αναφορά ότι η

επιστροφή των ποσών των οφειλών θα ρυθμιστεί, από την έκδοση της Υπουργικής Απόφασης, που εκκρεμούσε. Αυτή η Υπουργική Απόφαση, άργησε 10 χρόνια να εκδοθεί, αλλά, τελικά, εκδόθηκε, το

2014 και την ανέφερα ως εκκρεμότητα και τότε, που παρέδωσα, το ΕΤΕΑ, το ΤΕΑΠΥΚ (δηλαδή το 2016, σε υπομνήματα, στον Διοικητή Αθανάσιο Καποτά, στον αρμόδιο Υποδιοικητή Δημήτριο Κυριακόπουλο και στην αρμόδια Διευθύντρια Γεωργία Τσερπέλη) και το επανέφερα το 2018, όταν ετέθη ερώτημα, από τη Γενική

Διευθύντρια Ελευθερία Ζαχαράκη, αλλά αποσιωπήθηκε.

Προσκομίζω και παραθέτω, το σχετικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, που έστειλα, στις 9/8/2018, στην αρμόδια

Διευθύντρια, στον αρμόδιο Υποδιοικητή και στην Προϊσταμένη του Α’ Τμήματος Επικουρικής Σύνταξης Ολγα Καραθάνου, που είχε την αρμοδιότητα, για τις επικουρικές συντάξεις των βενζινοπώλων :

Αλλά, όπως, ανέφερα, το κλιμάκιο Ελέγχου και η Προϊσταμένη του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου Αφροδίτη Νιφόρου είχαν εντοπίσει το θέμα των μη οφειλόμενων, αλλά καταβληθεισών εισφορών, που έπρεπε να επισ, ως προσαυξήσεις, στις συντάξεις των δικαιούχων ασφαλισμένων της επικουρικής ασφάλισης του

ΤΕΑΠΥΚ. Συγκεκριμένα, στην σελίδα 11, της Έκθεσης Ελέγχου υπ’ αριθμόν 682/10-11-2017 αναφέρουν ότι :

«Επίσης, η κατάταξη πρατηριούχων νέων περιοχών σε Ασφαλιστικές Κατηγορίες για τον υπολογισμό της σύνταξης δεν ήταν ορθή καθώς διαπιστώθηκε ότι μεταφέρονταν οι υπερβάλλουσες εισφορές του προηγούμενου έτους οι οποίες προστίθεντο στις καταβαλλόμενες εισφορές του επόμενου έτους και με βάση το σύνολο τους γινόταν η κατάταξη στην αντίστοιχη Ασφαλιστική Κατηγορία, κάτι που δεν προβλέπεται από καμία διάταξη νόμου».

Για το συγκεκριμένο θέμα, η Αφροδίτη Νιφόρου προκύπτει ότι είχε πλήρη γνώση και πλήρη συνείδηση του προβλήματος, αλλά προτίμησε να το θάψει και έτσι, ουδεμία άλλη αναφορά και καμμία

έστω και πρόχειρη καταγραφή του συνόλου των συγκεκριμένων περιπτώσεων, ούτε έγινε κάποια παραπομπή, σε αρμόδιο όργανο, για να την εκτίμηση του οικονομικού κόστους, στο ΕΤΕΑΕΠ, γεγονός, το οποίο αποκρύφτηκε, προς παράνομο προσπορισμό οικονομικού οφέλους, για τον ασφαλιστικό οργανισμό, ενώ, βέβαια,

στο Διοικητικό Συμβούλιο ουδέν ετέθη, αφού η Έκθεση Ελέγχου 682/10-11-2017 (ΣΧΕΤ. 9) ετεροχρονίστηκε, ως προς την

απόφαση 1188/38/2/25-10-2017 του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ (ΣΧΕΤ. 7), που ούτε, καν, έμαθε κάτι, ως προς αυτό το σοβαρότατο πρόβλημα, που κουκουλώθηκε.

Προφανώς όλα τα παραπάνω οδηγούν, στο συμπέρασμα ότι συγκροτήθηκε, μέσα στα πλαίσια του ασφαλιστικού ταμείου, παράνομη οργάνωση, με σκοπό την παραπλάνηση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, αφού ανάμεσα σε όλα αυτά, αν δεχθούμε ότι η Απόφαση της 25 Οκτωβρίου 2017 του Διοικητικού Συμβουλίου του ασφαλιστικού οργανισμού είναι σύννομη, ουδείς φρόντισε, για την αναδρομική εφαρμογή της, από της ισχύος της ερμηνευόμενης Υπουργικής Απόφασης Φ.20210/4231-152/427Β’/2-3-2004 (ΣΧΕΤ. 6) και την διακοπή των υποτιθέμενων, ως παράνομων καταβαλλόμενων επικουρικών συντάξεων, στους πρατηριούχους υγρών καυσίμων, που είχαν συνταξιοδοτηθεί, πριν

την έκδοση της, παραπάνω, Αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου που ΕΤΕΑΕΠ, με την οποία ερμηνεύτηκε ο νόμος,

δηλαδή το Καταστατικό του ΤΕΑΠΥΚ, όπως αυτό είχε τροποποιηθεί, με την υπουργική απόφαση της 2ας Μαρτίου 2004, που είναι η ημερομηνία ισχύος του Καταστατικού.

Αυτή η απραξία, ως προς την διακοπή των υποτιθέμενων, ως παράνομων, καταβαλλόμενων επικουρικών συντάξεων στους πρατηριούχους υγρών καυσίμων, που είχαν συνταξιοδοτηθεί, χωρίς να έχουν συμπληρώσει τα υποτιθέμενα, ως απαιτούμενα, όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, φυσικά, δεν υπήρξε τυχαία. Έχει αιτία.

Η αιτία της είναι πολυπαραγοντική και οφείλεται, στην άρνηση της Αφροδίτης Νιφόρου να φροντίσει, για την πλήρη

εφαρμογή της ληφθείσας Απόφασης, που επιδίωξε να αποσπάσει, με την εισήγηση, που υπέβαλε (και την οποία απέσπασε), διότι υπήρξε φυγόπονη. Δεν θέλησε να κοπιάσει, δηλαδή, με λίγα λόγια,

τεμπέλιασε, για μακρύ χρονικό διάστημα, ήτοι, από τον Νοέμβριο του 2017, έως τον Φεβρουάριο του 2020, ως Προϊσταμένη του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου και από τον Φεβρουάριο του 2020, έως τον Απρίλιο του 2020, που

τοποθετήθηκε, ως Προϊσταμένη της ΣΤ’ Διεύθυνσης Επικουρικής Ασφάλισης, στης οποίας την αρμοδιότητα ευρίσκοντο οι

βενζινοπώλες της επικουρικής ασφάλισης του ΤΕΑΠΥΚ, είτε ήσαν ασφαλισμένοι, είπε ήσαν συνταξιούχοι, διότι δεν επιθυμούσε να έρθει σε σύγκρουση, με τους θιγόμενους συνταξιοδοτούμενους της επικουρικής ασφάλισης των βενζινοπωλών, που είχαν συνταξιοδοτηθεί χωρίς να έχουν συμπληρώσει τα υποτιθέμενα, ως απαιτούμενα όρια ηλικίας, συνταξιοδότησης και οι οποίοι,

προφανώς, θα διαμαρτύρονταν και όλοι αυτοί θα στρεφόταν, προς το Αυτοτελές Τμήμα Εσωτερικού Ελέγχου, από το οποίο έγινε η σχετική εισήγηση, στο Δ. Σ. του ΕΤΕΑΕΠ, ως υπαίτιο, για την διακοπή των επικουρικών τους συντάξεων και φυσικά, στην ΣΤ’ Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης, κάτι, που η Αφροδίτη Νιφόρου

δεν θέλησε να αντιμετωπίσει.

Αλλά αυτό είναι ένα σκέλος της πολυπαραγοντικής αιτίας.

Υπάρχουν κι άλλα σκέλη, τα οποία έχουν να κάνουν, με το γεγονός ότι είχε προαποφασισθεί να μην γίνει οικονομικός έλεγχος και να μην υπάρξει καμία αναφορά, στην μεγάλη οικονομική ζημιά

του ασφαλιστικού οργανισμού, ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου, από την πλήρη εφαρμογή της συγκεκριμένης

Αποφάσεως, που έλαβε το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΤΕΑΕΠ, στην συνεδρίαση της 25/10/2017.

Και πολύ περισσότερο, έπρεπε να κρυφτεί, από το Διοικητικό συμβούλιο το γεγονός της παρανομίας της, υπό λήψη, Αποφάσεως του Δ. Σ. του ΕΤΕΑΕΠ.

Αυτό σημαίνει ότι, σε κάθε περίπτωση - είτε η Απόφαση αυτή κριθεί, ως παράνομη (και είναι παράνομη), είτε κριθεί, ως νόμιμη - το Δ. Σ. του ασφαλιστικού οργανισμού παραπλανήθηκε, με

πρωταγωνίστρια την Αφροδίτη Νιφόρου, διότι, ακόμη και αν δεχθούμε ότι, όντως, ερμήνευσε, ορθά και κατά σύννομο τρόπο, την Υπουργική Απόφαση της 2ας Μαρτίου 2004, ουδεμία αναφορά

έκανε, στην ύπαρξη της δεδομένης μεγάλης ζημιάς, στην χρηματική περιουσία του ασφαλιστικού οργανισμού (ο οποίος, πολύ αργότερα και μετά από τις επίμονες καταγγελίες, με σημείο εκκίνησης την

31/12/2020, αφού, επανειλλημένως, δια των αρμόδιων οργάνων του (τους Γενικούς Διευθυντές της Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών Ελευθερία Ζαχαράκη και τον διάδοχο αυτής, νυν, Γενικό Διευθυντή Αθανάσιο Αθανασίου), το 2021, εψεύσθη και μόλις, το 2024, αναφέρθηκε, σε μια χρηματική ζημιά του ασφαλιστικού οργανισμού της τάξεως του 1.135.000,00 ευρώ, από

τις μη διακοπείσες επικουρικές συντάξεις των βενζινοπωλών, που είχαν συνταξιοδοτηθεί, χωρίς να έχουν συμπληρώσει τα υποτιθέμενα, ως απαιτούμενα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και σε μια οφειλή του ασφαλιστικού οργανισμού, προς άλλους

συνταξιούχους της επικουρικής ασφάλισης πρατηριούχους υγρών

καυσίμων, ύψους 744.000,00 ευρώ, που, προφανώς, πρέπει να προέρχεται, από την μη επιστροφή των αχρεωστήτως, καταβληθέντων χρηματικών ποσών, για μη οφειλόμενες ασφαλιστικές εισφορές, τις οποίες τα όργανα του Ταμείου έχουν

υπεξαιρέσει, αποκρύπτοντας την ύπαρξη αυτών των οφειλών, προς του δικαιούχους βενζινοπώλες της επικουρικής ασφάλισης, οι οποίοι δεν συμπίπτουν και είναι άλλα φυσικά πρόσωπα, από τους υποτιθέμενους χρεώστες συνταξιοδοτηθέντες, χωρίς την

συμπλήρωση των υποτιθέμενων, ως απαιτούμενων ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης) μένοντας, μόνο και παρουσιάζοντας την όλη υπόθεση, ως ένα, καθαρά, νομικής φύσεως, ερμηνείας του άρθρου 32 της Υπουργικής Αποφάσεως Φ.20210/4231/152/427 Β’/2-3-

2004 (ΣΧΕΤ. 6), περιορίζοντας το πρόβλημα, μόνο, στους ασφαλισμένους των νέων περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ και όχι ευρύτερα, σε όλους τους ασφαλισμένους βενζινοπώλες είτε είναι, στις παλαιές

περιοχές, είτε είναι στις νέες περιοχές, όπως αναφέρει, στην 682/10-11-2017 Έκθεση Ελέγχου, που συνέταξε.

Τον Δεκέμβριο του 2020, σε τηλεφωνική συνομιλία, με την Όλγα Καραθάνου Προϊσταμένη, όπως έχω προαναφέρει, στο Β’ Τμήμα Απονομής Επικουρικής Σύνταξης στην Ε’ Διεύθυνση Επικουρικής

Ασφάλισης και Συντάξεων του e-ΕΦΚΑ, πληροφορηθηκα το γεγονός ότι, το 2017, με την εφαρμογή της Αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, υπ’ αριθμόν 1188 / 38 / 25-10-2017, η Ε’ Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης και Συντάξεων δεν προχώρησε, από τον

Νοέμβριο του 2017 και εφεξής, στην πλήρη εφαρμογή της Αποφάσεως αυτής και δεν διέκοψε τις χορηγηθείσες επικουρικές συντάξεις, στους

βενζινοπώλες, που είχαν συνταξιοδοτηθεί, χωρίς την συμπλήρωση των απαιτούμενων - σύμφωνα, με την Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ - ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Παρά το γεγονός ότι, όπως περιγράφω, εγώ διαφωνώ, με την με το περιεχόμενο της Απόφασης αυτής, αντελήφθην ότι, εδώ, πρόκειται, για μια σειρά σκοπούμενων και

υπόπτων παραλείψεων, οι οποίες οφείλονται, στο γεγονός ότι οι αρμόδιες

Υπηρεσίες του ασφαλιστικού οργανισμού, ξεκινώντας, από το Αυτοτελές Τμήμα Εσωτερικού Ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ, στο οποίο προΐστατο η Αφροδίτη Νιφόρου και φυσικά η, τότε, αρμόδια ΣΤ’ Διεύθυνση

Επικουρικής Ασφάλισης, στο οποίο προΐστατο η Γεωργία Τσερπέλη, Μέχρι τον Φεβρουάριο του 2019, όταν αντικαταστάθηκε και επίσης, η

αντικαταστάτριά της Αικατερίνη Παναγιωτοπούλου, που και αυτή η

αντικαταστάθηκε, τον Φεβρουάριο του 2020, από την Αφροδίτη Νιφόρου, που (με την ένταξη του ΕΤΕΑΕΠ, στον e-ΕΦΚΑ, στο 1 Μαρτίου 2020) αντικαταστάθηκε, τον Απρίλιο του 2020, από την επαναφερθείσα,

στην θέση της Προϊσταμένης ΣΤ, πλέον, Διεύθυνσης Επικουρικής Ασφάλισης και Συντάξεων του e-ΕΦΚΑ Γεωργία Τσερπέλη, εφάρμοζαν

αθέμιτες πρακτικές, χωρίζοντας τους συνταξιούχους της επικουρικής

ασφάλισης βενζινοπώλες, σε δύο κατηγορίες, ήτοι σε αυτούς, που είχαν

συνταξιοδοτηθεί, χωρίς να συμπληρώσουν όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, πριν τον Νοέμβριο του 2017 και σε εκείνους, που δεν συνταξιοδοτήθηκαν, από το Νοέμβριο του 2017 και μετά, επειδή δεν

συμπλήρωσαν τα επιβληθέντα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, σύμφωνα, με την, παραπάνω, Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, η οποία, έτσι εφαρμόζονταν, αυθαίρετα, κατά το δοκούν και αντελήφθην, επίσης, ότι αυτό έγινε, λόγω της φυγοπονίας και της σκοπούμενης και ηθελημένης άρνησης της Αφροδίτης Νιφόρου να καταβάλει τον

απαραίτητο μόχθο, για την πλήρη εφαρμογή της Απόφασης του

Διοικητικού Συμβουλίου, την οποία η ίδια προκάλεσε, αλλά, όμως, δεν ήθελε να συγκρουσθεί, με τους συνταξιούχους, οι οποίοι είχαν συνταξιοδοτηθεί, χωρίς την προϋπόθεση του ορίου ηλικίας

συνταξιοδότησης και που, προφανώς, θα διαμαρτύρονταν, για την αναδρομική -, έστω, την τρέχουσα - διακοπή της επικουρικής σύνταξης που ελάμβαναν, γεγονός, το οποίο ήθελε να αποφύγει η Αφροδίτη Νιφόρου, όπως, επίσης και η Γεωργία Τσερπέλη, οι οποίες γνώριζαν το

περιεχόμενο της υπ’ αριθμόν 1188 / 38 / 25 Οκτωβρίου 2017 Αποφάσεως του Δ. Σ. του ΕΤΕΑΕΠ και την οδηγία, με αριθμό 194506 / 23-11-2017 του διοικητή του ΕΤΕΑΕΠ Αθανασίου Καποτά (ΣΧΕΤ. 10), που προσδιορίζει, σαφώς, την ισχύ των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των βενζινοπωλών, ήτοι τα 65 ηλικιακά έτη, έως την 31 Δεκεμβρίου 2012 και τα 67 ηλικιακά έτη, από την 1 Ιανουαρίου 2013 και η οποία, επίσης, θέλησε να αποφύγει

την βάσανο της σύγκρουσης, με τους θιγόμενους συνταξιούχους της

επικουρικής ασφάλισης του ΤΕΑΠΥΚ.

Βέβαια, όπως, εκ των υστέρων, αποδείχτηκε, αυτή η αιτία δηλαδή η

φυγοπονία της Αφροδίτης Νιφόρου και της Γεωργίας Τσερπέλη ήταν ένα σημαντικό κομμάτι, από την πολυπαραγοντική αιτία, που τις οδήγησε, στην επίδειξη αυτής της συμπεριφοράς, αφού σκοπός τους ήταν να παραπλανήσουν, τουλάχιστον, αρχικά, τον Διοικητή του ασφαλιστικού οργανισμού και κυρίως, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΤΕΑΕΠ, το οποίο η Αφροδίτη Νιφόρου παρέσυρε με την εισήγηση, που υπέβαλε, κατά την συνεδρίαση της 2ης Οκτωβρίου 2017, στο να εκδώσει μια παράνομη Απόφαση, την οποία, αν δεχτούμε, ως νόμιμη και ορθή, εφάρμοσαν, κατά το δοκούν, ευνοώντας μία συγκεκριμένη κατηγορία συνταξιούχων της επικουρικής ασφάλισης βενζινοπωλών, οι οποίοι είχαν συνταξιοδοτηθεί, χωρίς την συμπλήρωση των επιβληθέντων ορίων ηλικίας

συνταξιοδότησης, ενώ, από τον Νοέμβριο του 2017 και μετά, οι αιτήσεις, για επικουρικές συνταξιοδοτήσεις, από όσους βενζινοπώλες δεν συμπλήρωναν αυτά τα επιβληθέντα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, απορρίπτονταν λόγω της έλλειψης αυτής.

Από εκεί και πέρα ξεκινώντας από το την 31η Δεκεμβρίου 2020 υπέβαλα μια σειρά υπηρεσιακών αναφορών, στην Διοίκηση του ασφαλιστικού οργανισμού και το εποπτεύον Υπουργείο, καταγγέλλοντας

αυτό το γεγονός και την φυγοπονία, που επέδειξαν η Αφροδίτη Νιφόρου και η Γεωργία Τσερπέλη, που όπως φαινόταν, τεμπέλιασαν και δεν εφάρμοσαν, πλήρως, την σχετική Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, παρά το γεγονός ότι είχε εκδοθεί και τους είχε

γνωστοποιηθεί η υπ’ αριθμόν 194506 / 23-11-2017 οδηγία του Διοικητή του ασφαλιστικού οργανισμού Αθανασίου Καποτά, στην οποία διευκρινίζεται ότι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, στους βενζινοπώλες των νέων περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2012 ήσαν τα 65 ηλικιακά έτη έτη και από την 1 Ιανουαρίου 2013, αυξάνονταν, στα 67

ηλικιακά έτη.

Μάλιστα, η συμπεριφορά τους αυτή ήταν και είναι, ποινικά, κολάσιμη, εξαιτίας του γεγονότος ότι, με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, παραβιάζουν το νόμο, διαπράττοντας τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος και της απιστίας, περί την Υπηρεσία.

Ο ασφαλιστικός οργανισμός ασχολήθηκε, με τις καταγγελίες που υπέβαλα και ο, τότε, Διοικητής του e-ΕΦΚΑ Χρήστος Χάλαρης διέταξε την διεξαγωγή έρευνας, από τη Διεύθυνση Ελέγχων και Εσωτερικών Υποθέσεων του ασφαλιστικού οργανισμού, που ανέθεσε την διεξαγωγή

της, στην υπάλληλο Μαρία Κομματά, ενώ, εν τω μεταξύ, πληροφορήθηκα ότι με αυθαίρετη απόφαση της Αφροδίτης

Νιφόρου, χορηγήθηκαν μειωμένες συντάξεις, στους βενζινοπώλες

των νέων περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ, μέχρι την συμπλήρωση των επιβληθέντων ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, που, σε καμία

περίπτωση, δεν προβλεπόταν, από το Καταστατικό του ΤΕΑΠΥΚ και κατά παράβαση της υπ’ αριθμόν 1188/38/25-10-2017 Απόφασης του Δ. Σ. του ΕΤΕΑΕΠ, που η ίδια εισηγήθηκε, γεγονός, το

οποίο και επίσης, κατήγγειλα.

Από αυτή την έρευνα προέκυψαν, άκρως, πλημμελή και παραπλανητικά αποτελέσματα, αφού εκδόθηκε, η, με αύξοντα αριθμό 54/ 25 Φεβρουαρίου 2021 Έκθεση Ελέγχου, από την Μαρία Κομματά, η οποία, αφού διαπιστώθηκε ότι, διαχρονικά, η αρμόδια Διεύθυνση του

ΕΤΕΑΕΠ και του e-ΕΦΚΑ δεν εφαρμόζει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, από της ισχύος του Καταστατικού του ΤΕΑΠΥΚ, σε όσους είχαν συνταξιοδοτηθεί, πριν την έκδοση της Απόφασης του Διοικητικού

Συμβουλίου, υπ’ αριθμόν 1188 / 38 / 25 Οκτωβρίου 2017 (ΣΧΕΤ. 7) και ότι Χορηγούνται μειωμένες συντάξεις, στους ασφαλισμένους βενζινοπώλες των νέων περιοχών, κατά την μεταβατική περίοδο του άρθρου 32 του Καταστατικού του ΤΕΑΠΥΚ, χωρίς αυτό να προβλέπεται

από το νόμο, πρότεινε την παραπομπή της μη διακοπής των καταβαλλόμενων επικουρικών συντάξεων, στους βενζινοπώλες των νέων περιοχών, που δεν είχαν συμπληρώσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που επιβλήθηκαν, με την Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΑΕΠ, στην Γενική Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ

Παροχών για να εκδοθούν οδηγίες, σχετικά, με τον χειρισμό αυτής της

υπόθεσης και ζήτησε την διεξαγωγή Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης,

μόνον, για την εφαρμοζόμενη πρακτική της απονομής μειωμένων

συντάξεων, στην κατηγορία των ασφαλισμένων, στην επικουρική

ασφάλιση βενζινοπωλών, που αποφάσισε η Αφροδιτη Νιφόρου να εφαρμόσει και εφαρμόζε και η Γεωργία Τσερπέλη, που την διαδέχτηκε.

Προσκομίζω και παραθέτω, εδώ, την Έκθεση Ελέγχου, με αριθμό 54

/ 25 Φεβρουαρίου 2021 (ΣΧΕΤ. 12) :

Αυτή η Έκθεση Ελέγχου είναι πλαστή ως προς τα εξωτερικά της στοιχεία και ψευδής, ως προς το περιεχόμενο, που συντάχθηκε, από την υπάλληλο του e-ΕΦΚΑ Μαρία Κομματά, με την επίνευση και την καθοδήγηση, από την, τότε, αρμόδια Διευθύντρια, διότι αυτή η Έκθεση Ελέγχου εμφανίζει, πλαστώς και ψευδώς, ως ημερομηνία σύνταξης αυτής, την 25/2/2021 και αύξοντα αριθμό Ελέγχου 54, η οποία, μάλιστα, πρωτοκολλήθηκε, επίσημα, στο κεντρικό πρωτόκολλο του e-ΕΦΚΑ, σχεδόν 6 μήνες, αργότερα, με αριθμό και ημερομηνία 338814/6-9-2021.

Η πλαστότητα και το ψευδές περιεχόμενο της, υπό τα ανωτέρω στοιχεία, Έκθεσης Ελέγχου, που συντάχθηκε, εν

Υπηρεσία, καθίσταται εμφανής, από τα εξής δεδομένα, που προκύπτουν, από το περιεχόμενο της εμφανιζόμενης Έκθεσης

Ελέγχου, στην οποία η συντάκτρια αναφέρεται, σε έγγραφα και επικαλείται περιστατικά, που συντάχθηκαν και συνέβησαν, μετά την, ψευδώς και πλαστώς, εμφανιζόμενη ως ημερομηνία σύνταξης της Έκθεσης Ελέγχου, ήτοι, μετά την 25/2/2021, όπερ άτοπο και ως

εκ τούτου, αποδεικνύεται η πλαστότητα των εξωτερικών στοιχείων ημερομηνία σύνταξης και αύξοντα αριθμό 54/25-2-

2021) και τα ψεύδη του περιεχομένου της.

Αυτό το πράττω διότι η πλαστογραφημένη και ψευδής Έκθεση Ελέγχου χρησιμοποιήθηκε, από τον τέως Διοικητή του e-ΕΦΚΑ Παναγιώτη Δουφεξή, στην ποινική ανακριτική διαδικασία,

στην ένορκη κατάθεσή του, της 23ης Μαΐου 2022 (ΣΧΕΤ. 13) και από τον Γενικό Διευθυντή Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών Αθανάσιο Αθανασίου, στην ένορκη κατάθεσή του, της 6ης

Απριλίου 2022 (ΣΧΕΤ. 14), στην προανάκριση της ποινικής

διαδικασίας, για να παραπλανήσουν την διενεργούσα την ποινική προανάκριση και το πέτυχαν. Προσκομίζω και παραθέτω εδώ ,τις

δύο αυτές ένορκες μαρτυρικές καταθέσεις :

Α) του τέως Διοικητή του ασφαλιστικού οργανισμού Παναγιώτη Δουφεξή, στις 23/5/2022 :

Β) του Γενικού Διευθυντή Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών του e-ΕΦΚΑ Αθανάσιου Αθανασίου, στις 6/4/2022 :

Και τα δύο αυτά ηγετικά στελέχη του ασφαλιστικού οργανισμού

χρησιμοποιούν την πλαστή έκθεση ελέγχου, που εμφανίζεται, να συνέταξε

η υπάλληλος Μαρία Κομματά, στις 25 Φεβρουαρίου 2021, γνωρίζοντας,

άριστα, την πλαστότητα των εξωτερικών στοιχείων και του περιεχομένου

αυτής της έκθεσης ελέγχου. Και μάλιστα, την χρησιμοποιούν, ενώπιον της

ποινικής προανακρίτριας, προκειμένου να την παραπλανήσουν και να

αποπροσανατολίσουν το έργο της ποινικής δικαιοσύνης, δίκην αρχηγών

εγκληματικής οργάνωσης. Και το πέτυχαν.

Αλλά ο Γενικός Διευθυντής Αθανάσιος Αθανασίου και η προκάτοχος αυτού Ελευθερία Ζαχαράκη, έσπευσαν, αρχικώς και ενώ η Ε’ Διεύθυνση ευρίσκετο, υπό καθεστώς ελέγχου, να εκδώσουν ψευδή έγγραφα, με τα οποία πιστοποίησαν ψευδώς και δόλιως την διάψευση των καταγγελιών μου, η, μεν, Ζαχαράκη τον Απρίλιο του 2021, με το 129806/13-

4-2021 (ΣΧΕΤ. 15) και ο, δε, Αθανάσιος Αθανασίου, με το υπό αριθμόν 338410/6-9-2021 (ΣΧΕΤ. 16) που διαβιβάστηκαν στην ποινική ανάκριση, με σκοπό να παρελκύει η Δικαιοσύνη.

Αυτά τα έγγραφα τα προσκομίζω και τα καταθέτω και έχουν, ως

ακολούθως :

Όσον αφορά την δεδομένη πλαστότητα και την ψευδότητα της Έκθεσης Ελέγχου, εξεδοθη και εδόθη, προς χρήση, στην διαδικασία της ποινικής προανακρίσεως, για να παραπλανήσουν την δικαιοσύνη, αυτές είναι οφθαλμοφανείς, από τα παρακάτω, αναφερόμενα.

Έτσι :

Α) Στην πρώτη κιόλας, σελίδα, στο αντικείμενο του Ελέγχου, αναφέρεται ότι αυτό είναι "η διερεύνηση της καταγγελίας του κ. Αναστασόπουλου Αναστασίου αναφορικά με την έκδοση μη σύννομων συνταξιοδοτικών αποφάσεων από την Ε' Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης στους πρατηριούχους βενζινοπώλες των

νέων περιοχών του τ. Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Πρατηριούχων Υγρών Καυσίμων (ΤΕΑΠΥΚ), χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι νόμιμες προϋποθέσεις θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος ως προς τον απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης και το

απαιτούμενο όριο ηλικίας".

Αυτό είναι ψευδές, διότι, στις γραπτές αναφορές που υπέβαλα, από τις 31/12/2020 και μετά (από 4/2/2021, από 15/2/2021, από 26/2/2021, από 4/4/2021), έως και την, από 27/7/2021 αναφορά μου,

προς τον Διοικητή του e- ΕΦΚΑ - τότε ήταν ο Χρήστος Χάλαρης - και τον υπουργό Ιωάννη Βρούτση και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και ενώ η έρευνα της Μαρίας Κόμματα συνεχιζόταν έως, το αργότερο, την 6/9/2021, όταν πήρε τον επίσημο αριθμό πρωτοκόλλου, στο κεντρικό πρωτόκολλο του e- ΕΦΚΑ 338814/6-9-21, πάρα την ψευδώς και

πλαστώς, εμφανιζόμενη ημερομηνία "25/2/2021", ως ημερομηνία ολοκλήρωσης και της έκδοσης της Έκθεσης Ελέγχου, όσα κατήγγειλα, περί παράνομων επικουρικών συντάξεων επεκτείνονταν και αφορούσαν και τους συνταξιούχους πρατηριούχους υγρών καυσίμων των παλαιών περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ (ήτοι των Αθηνών, του Πειραιά και των

περιχώρων τους), αλλά, παράλληλα, προέβην και σε άλλη συναφή

καταγγελία, όσον αφορά την παράνομη χορήγηση μειωμένων επικουρικών συντάξεων, σε βενζινοπώλες των νέων περιοχών του ΤΕΑΠΥΚ.

Β) Στην εμφανιζόμενη, ως συνταχθείσα, την 25/2/2021 πλαστή Έκθεση Ελέγχου της Μαρίας Κομματά (ΣΧΕΤ. 12), στην δεύτερη σελίδα αυτής, γίνεται μνεία, ως εγγράφου, που ελήφθη, υπόψιν, της διενεργούσας τον Έλεγχο, στο ηλεκτρονικό μήνυμα της 26ης Φεβρουαρίου 2021, από το γραφείο του Διοικητή, ενός εγγράφου δηλαδή, που εστάλη, μετά την α/α 54/25-2-2021 Έκθεση Ελέγχου, όπερ άτοπο και ψευδές.

Γ) Στην εμφανιζόμενη, ως συνταχθείσα, την 25/2/2021 πλαστή Έκθεση Ελέγχου της Μαρίας Κομματά, στην δεύτερη σελίδα αυτής, γίνεται μνεία, στο υπ. αριθμ. 7089/8-3-2021 έγγραφο του γραφείου του υπουργού, ως εγγράφου, που ελήφθη, υπόψιν, της διενεργούσας τον Έλεγχο, ενός εγγράφου δηλαδή, που, επίσης, εστάλη, μετά την α/α 54/25-2-2021 Έκθεση Ελέγχου, όπερ άτοπο και ψευδές.

Δ) Στην εμφανιζόμενη, ως συνταχθείσα, την 25/2/2021 πλαστή Έκθεση Ελέγχου της Μαρίας Κομματά, στην έκτη σελίδα αυτής, γίνεται μνεία γεγονότος, το οποίο ελήφθη ως στοιχείο, στην συνταχθείσα και

εκδοθείσα την 25/2/2021, ενώ το γεγονός αυτό συνέβη την 3/3/2021, δηλαδή, μετά την σύνταξη της Έκθεσης Ελέγχου, την 25/2/2021. Έτσι η Μαρία Κομματά γράφει, στο κείμενο της πλαστής και ψεύδους

εμφανιζόμενης, ως Έκθεσης Ελέγχου, ότι "Σημειωτέον ότι γι' αυτές τις

μειωμένες συντάξεις στις 3/3/2021 και ενώ είχε αρχίσει ο έλεγχος των

αποφάσεων συνταξιοδότησης από τη Δ/νση Εσωτερικού Ελέγχου και

Ελέγχου Εσωτερικών Υποθέσεων, η Προϊσταμένη της Ε' Διεύθυνσης

Επικουρικής Ασφάλισης με ηλεκτρονικό μήνυμα προς το Α' Τμήμα

Απονομής Επικουρικής Σύνταξης ζήτησε να προβεί άμεσα στην ανάκληση

αυτών και στην αναζήτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών

συντάξεων επειδή «επειδή διαπιστώθηκε ότι εκ παραδρομής εκδόθηκαν

Αποφάσεις συνταξιοδότησης με μειωμένο όριο ηλικίας» (συν 5)". Σαφώς,

λοιπόν, εδώ γίνεται μνεία, στην εμφανιζόμενη, ως συνταχθείσα, Έκθεση

Ελέγχου, από την Μαρία Κομματά, την 25/2/2021, σε συμβάν το οποίο

έγινε, μετά την σύνταξη και την αριθμοδότηση της πλαστογραφημένης,

από την συντάκτρια, Έκθεσης Ελέγχου, αφού το γεγονός, που αναφέρει η

δήθεν Έκθεση Ελέγχου, με στοιχεία α/α 54/25-2-2021, συνέβη, μεταγενέστερα, δηλαδή την 3/3/2021.

Ε) Στην ίδια, ως άνω σελίδα, η Μαρία Κομματά, όπως προκύπτει, από τα ανωτέρω, αναφέρει και ομολογεί ότι ο έλεγχος των συνταξιοδοτικών φακέλων της επικουρικής ασφάλισης του

ΤΕΑΠΥΚ συνεχίστηκε και τουλάχιστον, τον Μάρτιο του 2021. Βέβαια, στην πραγματικότητα, ο έλεγχος συνεχίστηκε πολύ μετά την εμφανιζόμενη ημερομηνία της 25/2/2021, ήτοι μέχρι τον

Σεπτέμβριο του 2021.

Αυτό το πλαστό και ψευδές έγγραφο χρησιμοποίησαν ο τότε διοικητής Παναγιώτης Δουφεξής και ο γενικός διευθυντής επικουρικής ασφάλισης και εφάπαξ παροχών Αθανάσιος Αθανασίου, για να παραπλανήσουν την Δικαστικό, που διενεργούσε την προανάκριση και

την οποία αποπροσανατόλισαν, με αυτές τις ενέργειές τους, δρώντες, ως

ηγεσία εγκληματικής οργανώσεως.

Παραταύτα, ξεκίνησε η διαδικασία της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης, έστω και με αυτά τα ψεύδη και διαστρεβλωμένα στοιχεία, η οποία, όπως προκύπτει, διαρκεί περισσότερο, από τεσσερεσήμιση χρόνια

και δεν έχει τελειώσει. 

Έτσι, όπως πληροφορήθηκα, από την Εθνική Αρχή Διαφάνειας, στην οποία παραπέμφθηκε, τον Μάιο του 2024, η συνέχιση της διεξαγωγής της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης, σύμφωνα με το με το έγγραφο υπ’ αριθμόν 46211/9-10-2024, πού η Αρχή, μου απέστειλε, στο οποίο αναφέρονται, στο έγγραφο αυτό, το οποίο προσκομίζω και παραθέτω, πολύ ενδιαφέροντα πληροφοριακά στοιχεία.

Αργότερα, με ενημέρωσε, για την μεταφορά της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης, στην Εθνική Αρχή Διαφάνειας και η Μονάδα Εσωτερικών Ερευνών του e-ΕΦΚΑ. Το έγγραφο της (υπ’ αριθμόν 3771/1-11-2024) (ΣΧΕΤ. 17) είναι λιγόλογο και έχει, ως εξής :

Από το έγγραφο της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας προκύπτουν τα εξής :

Α) Οι “λεβέντες”, στον e-ΕΦΚΑ, αν και έχουν διαπιστώσει τις βαρύτατες ζημιές, στην περιουσία του ασφαλιστικού οργανισμού (1.335.000,00 €), όπως και στην περιουσία των συνταξιούχων (744.000 €), εξακολουθούν να παίζουν το κρυφτούλι και δεν έχουν εισπράξει ούτε ένα λεπτό του ευρώ, από τα χρεωστούμενα, στον ασφαλιστικό οργανισμό, ενώ δεν έχουν καταβάλει ούτε ένα λεπτό του ευρώ, από τα χρεωστούμενα, στους συνταξιούχους.

Β) Οι ποινικές ευθύνες όλων τους και της προϊσταμένης του Αυτοτελούς Τμήματος Ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ Αφροδίτης Νιφόρου είναι δεδομένες και ιδιαίτερα, της Αφροδίτης Νιφόρου, η οποία είχε την

υποχρέωση να παρακολουθήσει, να κατευθύνει και να ελέγξει την

εφαρμογή των όσων προβλέπονται, στην υπ’ αριθμ. 682/10-11-2017 Έκθεση Ελέγχου του κλιμακίου ελέγχου του Τμήματος Ελέγχου (ΣΧΕΤ. 9), στο οποίο προΐστατο, όπως και αργότερα, ως Προϊσταμένη, το

2020, στις αρμόδια Ε’ Διεύθυνση Επικουρικής Ασφαλισης και Συντάξεων,

σύμφωνα με τον νόμο.

Γ) Εννοείται ότι αυτή η κωλυσιεργία των διοικητικών στελεχών

που στοιχειοθετεί μια, εν τοις πράγμασι, άρνηση ελέγχου και κολασμού

των πεπραγμένων και των παραλείψεων της Αφροδίτης Νιφόρου και

των συνεργατών της στο Αυτοτελές Τμήμα Εσωτερικών Ελέγχων του

ΕΤΕΑΕΠ δεν είναι τυχαία και δεν είναι, καθόλου, άδολη και ούτε αποτελεί

προϊόν ευήθειας. (Θυμίζω ότι η Αφροδίτη Νιφόρου ισχυρίζεται πως ο

Διοικητής Αθανάσιος Καποτάς, ως άμεσος προϊστάμενος αυτής, ουδέποτε

της έδωσε διαταγή να προχωρήσει στην εφαρμογή της προαναφερόμενης

έκθεσης ελέγχου. Βέβαια αυτό αποτελεί φθηνή δικαιολογία της Αφροδίτης

Νιφόρου).

Δ) Λοιπόν δεν είναι καθόλου αθώα τα πράγματα. Περιγράφονται αδικήματα, που έχουν κακουργηματικό χαρακτήρα, μια και αφορούν, πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ, που χάθηκαν, για τον ασφαλιστικό

οργανισμό, ενώ, παράλληλα, 744.000 ευρώ έχουν υπεξαιρεθεί, ουσιαστικά, από τις τσέπες των συνταξιούχων της επικουρικής

ασφάλισης του ΤΕΑΠΥΚ, με τις παράνομες πράξεις των στελεχών του ασφαλιστικού οργανισμού, υπέρ του οποίου επισυνέβη αυτού του είδους η υπεξαίρεση των χρημάτων, που οι συνταξιούχοι, ως ασφαλισμένοι, είχαν εμπιστευτεί, στον ασφαλιστικό οργανισμό, με σκοπό να τους

ανταποδοθούν και η οποία, τώρα, ομολογήθηκε.

Στην Εθνική Αρχή Διαφάνειας, η διεξαγωγή της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης κράτησε, επί ένα έτος και τον Μάιο του 2025 επεστράφη, στην Μονάδα Εσωτερικών Ερευνών του e-ΕΦΚΑ, με

συγκεκριμένες οδηγίες και διαπιστώσεις, ένα ελάχιστο μέρος των οποίων προκύπτει, από το υπ’ αριθμόν 39883/24-7-2025 έγγραφο της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, προς εμέ (ΣΧΕΤ. 18), ύστερα από επίμονες και συνεχείς αναφορές, που υπέβαλα, στην, εν λόγω, Αρχή, το οποίο περιέχει, βέβαια, περιορισμένα, αλλά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία, γύρω από την

υπόθεση αυτή.

Προσκομίζω και παραθέτω, εδώ, το συγκεκριμένο έγγραφο της

Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, το οποίο έχει, ως εξής :

Το έγγραφο αυτό της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας είναι αποκαλυπτικό, παρά την περιορισμένη πληροφόρηση, που παρέχει, για την υπόθεση της συνεχιζόμενης, αενάως, Ενορκης Διοικητικής Εξέτασης, η οποία, τώρα, βρίσκεται στον e-ΕΦΚΑ, σε εκκρεμότητα και δεν έχει υπάρξει άλλη πληροφόρηση, για την τύχη της.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι υφίσταντο, εξαιρετικά σοβαρά θέματα.

Απλώς ο διοικητικός μηχανισμός του ασφαλιστικού οργανισμού κρατάει καθυστέρηση και πηγαίνει πίσω τις εξελίξεις χρονικά όσο μπορεί περισσότερο. Αλλά όσο και να αποφύγει το πικρό ποτήρι. Στο τέλος θα το πιει.

Τέλος, στο σημείο αυτό αναφέρω ότι η ενάγουσα δολίως παρακώλυσε την εφαρμογή του άρθρου 78 Α του Καταστατικού του ΤΕΑΠΥΚ, όπως τροποποιήθηκε με την προσαγομένη και επικαλούμενη υπ’ αριθμ. Φ.21250/2748/41/01-10-2018 Απόφαση της Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΣΧΕΤ. 20) δηλαδή παρακώλυσε την εφαρμογή της έκδοσης καταλογιστικών πράξεων σε βάρος των οφειλετών συνταξιούχων της επικουρικής ασφάλισης του ΤΕΑΠΥΚ, σύμφωνα με το άρθρο 13 του Καταστατικού του ΤΕΑΠΥΚ που επικαλείται η από 10-12-2017 Γνωμοδότηση της Νομικής

Συμβούλου του ΕΤΕΑΕΠ όσον αφορά τους συνταξιοδοτηθέντες που δεν είχαν συμπληρώσει τα απαιτούμενα – κατά τη γνωμοδότηση – όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των 65 και 67 ετών, σύμφωνα με την ερμηνεία του Νόμου που αυτή η Γνωμοδότηση έκανε και η οποία κατέστη απόφαση του Δ.Σ. του ΕΤΕΑΕΠ με την 1188/38/2/25-10-2017 Απόφαση, η οποία ως ερμηνεία νόμου ισχύει από τότε που ο ίδιος ο νόμος ορίζει, δηλαδή εν

προκειμένω από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δηλ. από την 02-3-2004 (ΦΕΚ 427/Β/2-3-2004).

Έτσι έχει το ιστορικό της υπό κρίση υπόθεσης.

ΙΙΙ. ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Η ένδικη αγωγή είναι απαράδεκτη νομικά και ουσιαστικά αβάσιμη, καταχρηστική, και παραπλανητική και ως εκ τούτου απορριπτέα.

Άρνηση της αγωγής

Αρνούμαι και αποκρούω καθ’ ολοκληρίαν την κρινομένη αγωγή διότι εκτός των προαναφερθέντων επιτελεί και ένα άλλο σκοπό: αυτόν της μετάθεσης των υφιστάμενων ευθυνών από τα υπαίτια πρόσωπα (όπως η ενάγουσα) προς το υφιστάμενο «σύστημα» γενικώς και αορίστως. Και αυτό σ’ εφαρμογή του λαϊκού γνωμικού «φωνάζει ο κλέφτης για να φύγει ο νοικοκύρης».

Ειδικότερα όλα τα προβαλλόμενα επιχειρήματα και ισχυρισμοί της

ενάγουσας στην υπό κρίση αγωγή και τα γεγονότα στα οποία η ενάγουσα

τα στηρίζει, αποτελούν μια σκηνοθεσία η οποία σκοπό έχει να μεταφέρει

την προσοχή από τα πραγματικά υφιστάμενα «κακώς κείμενα» της

υπηρεσίας και τα πρόσωπα τα οποία ευθύνονται γι’ αυτά (όπως η

ενάγουσα) στις νομικές διαμάχες (μέσω ένδικης αγωγής, μήνυσης κλπ)

που ήδη λαμβάνουν και θα λάβουν χώρα στις αίθουσες των Δικαστηρίων

(αστικών και ποινικών) σχετικά με τις αιτιάσεις και «κατηγορίες» που

προβάλλει η ενάγουσα εναντίον μου, τόσο με την ένδικη αγωγή της όσο και με την από 02-04-2021 και υπ’ αριθμ. ΑΒΜ 2021/2222 μήνυσή της.

Και τούτο διότι τα όσα εγώ εκ προσωπικής εμπειρίας, μόχθου και συνεχούς προσπάθειας αποκαλύπτω, εκθέτω και στηλιτεύω αφορούν ΟΥΣΙΩΔΕΙΣ ΕΚΤΡΟΠΕΣ από την νομιμότητα που ενεργούν τόσο οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες (που εισάκουσαν και εισακούουν τις υπηρεσιακές και όχι μόνον εισηγήσεις της ενάγουσας) όσο και η ίδια η ενάγουσα κατά την δολία εκτέλεση των υπηρεσιακών καθηκόντων της.

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΤΑ, ΥΠΑΡΚΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΑΨΕΥΔΟΝΤΑΙ. ΟΙ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΕΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

(ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΜΗ) ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ.

Η ενάγουσα ως εν ενεργεία ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ υπέχει ευθύνη,

τόσο υπηρεσιακή όσο και νομική (αστική, ποινική κλπ) για τις πράξεις και παραλείψεις της κατά την άσκηση των υπηρεσιακών καθηκόντων της,

πολύ δε περισσότερο διότι κατείχε θέσεις ευθύνης με αποφασιστική

αρμοδιότητα τόσο κατά τις εισηγήσεις της προς την διοίκηση τώρα του e-ΕΦΚΑ, προηγουμένως των άλλων οργανισμών εν όψει της λήψεως αποφάσεων, νομικά δεσμευτικών από τις Διοικήσεις αυτές όσο και κατά την εκτέλεση και υλοποίηση εκ μέρους της (ενάγουσας) ως διευθύντριας

των επί μέρους υπηρεσιακών ενεργειών της.

Ως εκ τούτου και επειδή, επιπλέον, η ενάγουσα παρότι στερείται τίτλου νομικών σπουδών, ούσα γεωπόνος, εμφανίζεται και ως συγγραφέως νομικών βιβλίων, που εκδίδονται από την ΝΟΜΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, είναι εκ των πραγμάτων δημόσιο πρόσωπο, το οποίο οφείλει να δέχεται τον δημόσιο έλεγχο και επιπλέον δεν δικαιούται να αποφεύγει την βάσανο της δημόσιας κριτικής – ακόμα και της

σκληρότερης – για τις νομικές απόψεις της και την πρακτική εφαρμογή

τους.

Χαρακτηριστικό εν προκειμένω είναι το γεγονός ότι η ενάγουσα στο παρελθόν υπήρξε Προϊσταμένη του Αυτοτελούς Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου του ΕΤΕΑΕΠ από 1-1-2017 έως 8-2-2020, δηλαδή άνω της ΤΡΙΕΤΙΑΣ, πράγμα το οποίο ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΙ ΔΟΛΙΩΣ και ΟΥΔΕΝ

περί αυτού αναφέρει στην υπό κρίση αγωγή της. Εδώ σημειώνω ότι το εν

λόγω χρονικό διάστημα από 1-1-2017 έως 8-2-2020 είναι το ΚΡΙΣΙΜΟ χρονικό διάστημα, στο οποίο συντελέστηκαν σχεδόν όλα όσα για τα οποία εγώ κατηγορώ την ενάγουσα.

Περαιτέρω, από 07-04-2020 έως 12/2021 η ενάγουσα τοποθετήθηκε ως Προϊστάμενη του Τμήματος Νομοθεσίας του e-ΕΦΚΑ

οπότε και από τον Δεκέμβριο του 2021 αποσπάστηκε στο νεοϊδρυθέν Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (Τ.Ε.Κ.Α.), στο οποίο

ΤΕΚΑ έληξε η απόσπασή της στις 07-1-2025 και τοποθετήθηκε πάλι στο

Τμήμα Νομοθεσίας του e-ΕΦΚΑ πλέον ως ΑΠΛΗ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ, όπως έχουμε πληροφορηθεί, παρότι στερείται νομικών σπουδών.

Επί πλέον υπάρχει σε ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΕΣΣΕΡΑ (4) ΧΡΟΝΙΑ, και τούτο λόγω αναβλητικότητας εκ μέρους της Υπηρεσίας, ΕΝΟΡΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ (Ε.Δ.Ε.), η οποία

διατάχθηκε τον Φεβρουάριο του 2021 από τον τότε Διοικητή του e-ΕΦΚΑ προκειμένου να διερευνηθεί η βασιμότητα των καταγγελιών μου σε βάρος της ενάγουσας ως Προϊσταμένης του Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου και

επί δύο (2) μήνες Διευθύντριας στην ΣΤ’ Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης και Συντάξεων του ΕΤΕΑΕΠ που συγχωνεύτηκε στον e-ΕΦΚΑ, στην αρμοδιότητα της οποίας Διεύθυνσης υπήγοντο οι συνταξιούχοι Επικουρικής Ασφάλισης των Βενζινοπωλών και των Μηχανικών.

Η εν λόγω ΕΔΕ τον μήνα Μάιο 2024 διαβιβάστηκε από την Μονάδα

Εσωτερικών Ερευνών του e-ΕΦΚΑ της οποίας προΐσταται ο επίτιμος

Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΡΑΚΗΣ, ο οποίος ανέλαβε

την διαχείριση της εν λόγω ΕΔΕ στις 03-1-2023 με εντολή Διοικητή e-ΕΦΚΑ, διαβιβάστηκε λοιπόν στην ΕΘΝΙΚΗ ΑΡΧΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ, η οποία μας γνωστοποίησε το υπολογισθέν από τον e-ΕΦΚΑ χρέος του e-ΕΦΚΑ προς μια ομάδα από συνταξιούχους βενζινοπώλες της Επικουρικής Ασφάλισης ύψους 744.000 ευρώ και το χρέος μιας άλλης ομάδας

συνταξιούχων της Επικουρικής ασφάλισης βενζινοπωλών προς τον e-ΕΦΚΑ ύψους 1.335.000 ευρώ (βλ. συνημμένο έγγραφο).

Ως εκ τούτου βρισκόμαστε σε αναμονή της έκδοσης του επίσημου πορίσματος της εν λόγω ΕΔΕ.

Επειδή κατόπιν όλων των ανωτέρω είναι προφανές ότι η κρινομένη αγωγή της αντιδίκου κατ’ εμού είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ψευδής, αόριστη, τελείως αβάσιμη, νομικά και ουσιαστικά, παράνομη, καταχρηστική, απαράδεκτη και ως εκ τούτου απορριπτέα.

Επειδή προσάγω και επικαλούμαι όλα τα στις προτάσεις μου μνημονευόμενα έγγραφα.

Επειδή αρνούμαι τις προτάσεις, ενστάσεις και κάθε αντίθετο ισχυρισμό της αντιδίκου καθ’ όσον δεν συνομολογώ κάποιον απ’ αυτούς ρητώς.

Επειδή οι παρούσες προτάσεις μου και οι σ’ αυτές περιλαμβανόμενες ενστάσεις και ισχυρισμοί μου είναι νόμιμες, βάσιμες

και αληθείς και για τον λόγο αυτό πρέπει να γίνουν δεκτές.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

και με την ρητή επιφύλαξη κάθε νομίμου δικαιώματός μου

ΖΗΤΩ

- Να γίνουν δεκτές οι παρούσες προτάσεις μου καθ’ όλο αυτών το

περιεχόμενο.

- Να απορριφθούν οι προτάσεις, ενστάσεις και ισχυρισμοί της

αντιδίκου επί τω τέλει όπως

- Απορριφθεί ολοσχερώς η κρινομένη από 09.4.2025 αγωγή της αντιδίκου κατ’ εμού που κατατέθηκε στην Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης (ΓΑΚ) 91674/2025 και Αριθμό Κατάθεσης Δικογράφου 3763/2025 και

- Να καταδικαστεί η αντίδικος στην εν γένει δικαστική μου δαπάνη και αμοιβή του πληρεξουσίου μου δικηγόρου.

Αθήνα 11 Σεπτεμβρίου 2025

Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος

Γεώργιος Τσαλκάνης 

Αυτά, επί του παρόντος, με την προτροπή κάποιος να πει, στην Αφροδίτη Νιφόρου ότι, με πορδές, δεν βάφονται τα αυγά…