ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Όπως προκύπτει, από τον παραπάνω πίνακα, η κατανομή του εργατικού δυναμικού, στην ελληνική οικονομία, κατά την περίοδο 2006 - 2008, όταν, ακόμη, οι αγελάδες φαίνονταν - και ήσαν - παχιές, δείχνει το άτοπο και το αδύνατο της πραγματοποίησης των νέων δημοσιονομικών στόχων, που θέτει το νέο και ισχύον, από εφέτος, στην ευρωζώνη, Δημοσιονομικό Σύμφωνο, για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και για μείωση του δημόσιου χρέους, χωρίς την εκτεταμένη χρήση της εκτύπωσης χρήματος - δηλαδή του seigniorage -, από το ελληνικό κράτος. Η μεγάλη αναλογία των αυτοαπασχολούμενων, μέσα στο σύνολο του, οικονομικά, ενεργού πληθυσμού, δηλαδή του εργατικού δυναμικού, καθιστά απαγορευτική και αδύνατη την ύπαρξη μιας σταθερής φορολογικής βάσης, πάνω στην οποία θα ήταν δυνατόν να στηριχθεί η απρόσκοπτη ροή των δημοσίων εσόδων και η χρηματοδότηση των δημοσίων δαπανών, όπως συμβαίνει στις ευρωπαϊκές οικονομίες του βορρά, όπου οι μεγάλες επιχειρήσεις, αποτελούν την πλειοψηφία των παραγωγικών μονάδων και του

Ο Βλαντιμίρ Ιλίτς Λένιν και η Ρόζα Λούξεμπουργκ  των οποίων οι παράλληλοι βίοι και οι βαθύτατες αντιθέσεις, ως προς το περιεχόμενο των ιδεών, των στόχων και των μέσων της κοινωνικοαπελευθερωτικής αλλαγής, αποτελούν υποδείγματα, για το τί δεν πρέπει να γίνει. Όπως επίσης και για το που οδηγούν οι πράξεις των ανθρώπων, ανεξάρτητα, από το τί πιστεύουν οι ίδιοι, γι' αυτές. Και αν ο Λένιν υπήρξε νικητής, ως πολιτικός της πράξης, με την απίστευτη κατάληψη της εξουσίας στην Ρωσία της περιόδου 1917 - 1921, τελικά, μακροπρόθεσμα, είναι η Ρόζα , που δικαιώθηκε... Κάθε φορά, που έρχεται ο Ιανουάριος, το μυαλό μου πηγαίνει στην Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Βλαντιμίρ Λένιν . Προσωπικά πιστεύω ότι ο μήνας αυτός, κατά κάποιον τρόπο, τους ανήκει, αφού ταυτίζεται με τον θάνατο των δύο αυτών τεράστιων πολιτικών και πνευματικών προσωπικοτήτων, που επήλθε, με διαφορά 5 ετών, αφού η Ρόζα δολοφονήθηκε, με άγριο τρόπο, ηττημένη, στις 15/1/1919, ενώ ο Βλαντιμίρ πέθανε, ήσυχα, στο κρεββάτι τ